Το κειμενο εγραψε ο Γιώργος Δελληγιαννίδης
Οικονομολόγος

Ζούμε σε μια εποχή που όλοι τα υπόσχονται όλα και η αβεβαιότητα επικρατεί…. Η Ελλάδα του σήμερα απέχει από το μέλλον που ονειρευόμασταν… αιτία μας είπαν η οικονομική κρίση… μια κρίση όμως πολύ διαφορετική… στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για οικονομική κρίση αλλά για κρίση αξιών.  Το δύσκολο όμως είναι οι λύσεις… λύση δεν είναι τα επώδυνα μετρά που καταδυναστεύουν τον ιδρώτα και το αίμα του ελληνικού λαού.
Οι τοποτηρητές των ξένων σαν άλλοι απεσταλμένοι του Δαρείου από την δύση ζητάν γη και ύδωρ.  Η Ευρώπη κοιτάξει έντρομη καθώς οι επιτάσεις θα είναι μεγάλες για αυτην. Και έρχεται το συμπεράσματα ο άνθρωπος από δημιουργός του χρήματος με σκοπό την διευκόλυνση των καθημερινών του συναλλαγών , κατάντησε δούλος του δημιουργήματος του.  Αιώνες μετά η επιστροφή στην κοινωνική οικονομία μοιάζει μονόδρομος. Μονόδρομος όμως για αυτούς που οραματίζονται. Αιώνες μετά ο Ανταμ σμιθ φαντάζει επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε ….. η επιστροφή της οικονομίας με επίκεντρο την κοινωνία γίνεται επιτακτική ανάγκη.  Για να δώσεις όμως ένα φάρμακο πρέπει να δεις το πρόβλημα κατάματα. Μια κρίση που στην Ελλάδα έχει τις ρίζες της δεκαετίες πριν. Ξεκίνησε ως κοινωνική αλλοιώνοντας το τρίπτυχο πατρίδα θρησκεία οικογένεια, εξελίχτηκε σε καπιταλιστική με εύκολη πρόσβαση στον δανεισμό, και συνέχισε με το ξεπούλημα των εθνικών μας δικαιωμάτων αποδεικνύοντας πόσο ωχαδελφιστης είχε γίνει ο έλληνας….άμεσο επακόλουθο όταν πουλάς την ίδια σου την καταγωγή( Μακεδονία, βόρεια ήπειρος , αιγαίο) ήταν η κρίση του χρηματιστήριου που χάθηκαν όσα λεφτά περίσσευαν από την τσέπη. Και πάλι η πιο δυνατή φωνή η σιωπή… το έγκλημα ολοκληρώθηκε από το κράτος τιμωρό με τους δυσβάστακτους φόρους , την μεγάλη κλοπή των ταμείων , την καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων και τέλος την ληστεία των ομολογιούχων.  Όμως η λύση δεν είναι αυτή που σερβίρουν με τόση ευκολία τα καθεστωτικά φερέφωνα των μαθητευόμενων μάγων της οικονομίας. Κάπου ανάμεσα στα πρωτοφανή ψευδή του τύπου << λεφτά υπάρχουν >> , <<μείωση της ανεργίας>> και την προβολή της αφαίμαξης των ελλήνων που δεν έφταιξαν σε τίποτα υπάρχουν λύσεις άμεσες…. Ο φάρος ελπίδας ακόμα ανάβει… μπορεί να μπήκαν στην καθημερινότητα μας λέξεις όπως ΔΝΤ , φόροι νέα μέτρα αλλά η κρίση πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο ανάπτυξης.
1. κρατική εποπτεία για συγκράτηση τιμών σε βασικά αγαθά. Επιτακτική ανάγκη ο έλεγχος τιμών σε ειδή πρώτης ανάγκης και μεγάλα σουπερ μαρκετ. Δεν γίνεται ελληνικά προϊόντα να πουλιούνται φτηνότερα στο εξωτερικό απ ότι στην χώρα που παράγονται.
2 .κίνητρα ανάπτυξης . χαμηλότερο ΦΠΑ για τις επιχειρήσεις , κίνητρα για νέους επιχειρηματίες όπως μη φορολόγηση πρώτης χρονιάς, μεγαλύτερη συμμετοχή στο ΕΣΠΑ , απλούστευση διαδικασιών και πληρωμών στο κράτος .
3. προστιθέμενη ελληνική άξια σε κρατικούς διαγωνισμούς & δαπάνες. Δημιουργία κίνητρων για επιλογή προϊόντων από εταιρίες που προσφέρουν αντισταθμικα οφέλη και επιστροφή χρημάτων ενός μέρους της επένδυσης πίσω στην Ελλάδα με μορφή εργατικών χεριών.
4. ανάπτυξη αμυντικής βιομηχανίας & δημιουργία θέσεων εργασίας . Η Ελλάδα ως γνωστόν λόγο θέσης και γειτόνων έχει ανάγκη άρτια εξοπλισμένων στρατιωτικών δυνάμεων. Στα πλαίσια όλων αυτών των ΕΜΠΑΕ και εξοπλισμών που έχουμε κατά καιρούς προχωρήσει θα έπρεπε ήδη να έχουμε προνοήσει αντι μεγάλων μιζών στην μεταφορά τεχνογνωσίας με τριπλό σκοπό Α) την κάλυψη των αναγκών μας με εγχώρια συστήματα, Β) θα μπορούσε η ελληνική αμυντική βιομηχανία να απασχολεί πάνω από 8500 εργαζόμενους Γ) προώθηση των εξαγωγών . χώρες όπως η Ελβετία με πολύ μικρότερο στρατό έχουν κάνει μεγάλα τεχνολογικά βήματα έναντι της Ελλάδος. Από την άλλη οι κατά καιρούς πετυχημένες ναυπηγήσεις πυραυλακατων, περιπολικών υποβρυχίων, φρεγατών , η συμμετοχή σε διεθνή προγράμματα , η ανάπτυξη εξαίρετων Τ/Θ αποτελούν θετικά μηνύματα για μια από τις σημαντικότερες βιομηχανίες παγκοσμίως.
5. δημιουργία εναλλακτικού κοινωνικού νομίσματος. Η ιδέα αυτή που σήμερα βρίσκει ολοένα και περισσοτέρους υποστηρικτές δεν μας είναι άγνωστη. Η μαζική κυκλοφορία υπο την εποπτεία του κράτους εναλλακτικού νομίσματος κοινά αποδεκτού μέσα στην ελληνική επικράτεια θα έλυνε πολλά προβλήματα ρευστότητας και κοπής χρήματος. Η δε χρήση του με συγκεκριμένους κανόνες αναφορικά με την διάρκεια που πρέπει να το ξοδέψεις ώστε να κινείτε η οικονομία και η ποσόστωση του έναντι του ευρώ θα έλυνε πρόβλημα όπως στην αργεντινή που έζησαν 7.000.000 χάρις σε αυτό.
6. ανάπτυξη τουρισμού. Δημιουργία κινήτρων επενδύσεων με συγκερασμένα κριτήρια σε ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι άλλων χωρών. Κατάργηση βίζας, και εναλλακτική προβολή της χωράς όπως ο θρησκευτικός τουρισμός.
7. δημιουργία εξαγωγικού φορέα. Δημιουργία ενιαίου εξαγωγικού φορέα ο οποίος θα διαπραγματευόταν με αγορές του εξωτερικού όσον αφόρα βασικά αγαθά παράγωγης στην Ελλάδα.
9. ναυτιλία. Χαμηλότερη φορολόγηση στην ναυτιλία με σκοπό την προσέλκυση πλοίων με σημαίες ευκολίας και επάνδρωσης τους –ως βασικής προϋπόθεσης- με ελληνικά πληρώματα. Παράλληλα δημιουργία εξειδικευμένης τραπέζης πάνω στην χρηματοδότηση της ναυτιλίας. Ανάπτυξη επιτέλους ναυπηγικών μονάδων για τον μεγαλύτερο στόλο διεθνώς συνδεδεμένων με την άνω τράπεζα ναυτιλίας.
10. όχι στις κρατικοποιήσεις. Όχι στο ξεπούλημα των κρατικών κουμπαράδων που φέρνουν σταθερά έσοδα στο κράτος . η συνταγή των κρατικοποιήσεων σε πολλές χώρες κατέδειξε πως η εύκολη λύση ήταν η χειρότερη. Απάντηση με σύγχρονο μάνατζμεντ και ανθρωποκεντρικό προφίλ μπορούν να κάνουν την διαφορά.
11. καντονοποίηση της οικονομίας. Δημιουργία οικονομικών περιφερειών- καντονιών για πολύ μεγάλες επιχειρήσεις με σκοπό την περιφερειακή ανάπτυξη και την επιστροφή κερδών στην τοπική κοινωνία.
12. άμεση εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου μας. Έναρξη κήρυξης ΑΟΖ και διαπραγμάτευσης με σκοπό την εξόρυξη χρυσού και πετρελαίου.
13. χρηματοδότηση της χωράς άμεσα αντι της συνταγής δανεισμού από το ΔΝΤ με ενεργειακά ομολόγα έναντι του ορυκτού πλούτου που θα βγάλουμε με σκοπό την ύπαρξη ρευστότητας μέχρι το παραπάνω πρόγραμμα να αποδώσει.
Τελικά λύσεις υπάρχουν.. δυνατοί όμως λύτες πιστοί στα κελεύσματα της πατρίδος δυστυχώς όχι….