Την πρόθεσή της να εντάξει στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος την Όπερα Θεσσαλονίκης, έχει εκφράσει η πολιτεία. Κι όμως, ο μοναδικός συγκρίσιμος φορέας με το έργο που επιτελεί η Όπερα Θεσσαλονίκης, είναι η Εθνική Λυρική Σκηνή -κι όχι το αντίστοιχο Εθνικό Θέατρο. Όμως αυτά, για το υπουρείο Πολιτισμού είναι, από ότι φαίνεται, "ψιλά γράμματα".
"Η Όπερα Θεσσαλονίκης είναι προφανές ότι έχει ένα πολύ ιδιαίτερο πολιτιστικό ρόλο για την πόλη της, αλλά και για όλη τη Μακεδονία και τη Βόρεια Ελλάδα. Ενώ θα μπορούσε, επίσης, να αποτελέσει πόλο έλξης στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Το κόστος λειτουργίας της είναι μικρό κλάσμα του αντίστοιχου του μόνου συγκρίσιμου με αυτή οργανισμού, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής", σχολίασε ο Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Πολιτισμού της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Λακωνίας, κ. Θανάσης Δαβάκης.
Εμείς να θυμίσουμε ότι η Όπερα Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1997 επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, με Υπουργό Πολιτισμού τον Ευάγγελο Βενιζέλο ως αυτοτελές τμήμα του Κ.Θ.Β.Ε. με την αρχική ονομασία «Όπερα Δωματίου Θεσσαλονίκης». Το 2002, ο ίδιος Υπουργός την μετονόμασε σε «Όπερα Θεσσαλονίκης», εξασφαλίζοντας - θεωρητικά τουλάχιστον - την οικονομική της αυτονομία, με την προοπτική ότι θα εξελιχθεί σε ανεξάρτητο Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου.
Από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα, η Όπερα Θεσσαλονίκης παρουσίασε σημαντικά έργα της διεθνούς οπερατικής σκηνής, συνεργαζόμενη με διάσημους ξένους και Έλληνες καλλιτέχνες, όπως: Ορφέας & Ευριδίκη (1999), Ο Αμάλ και οι Νυχτερινοί Επισκέπτες (1999, 2003), Gianni Schicchi (2001), The Medium (2001), Ο Κουρέας της Σεβίλλης(2001), Fidelio (2002), Tosca (2002), Ο Χορός Μεταμφιεσμένων (2004), Ο Μαγικός Αυλός (2005), Τα Ελληνικά Πάθη (2005), Το παιδί και τα μάγια (2006, συνεργασία της Όπερας Θεσσαλονίκης με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Όπερας, Η Απαγωγή από το Σεράι (2006), Η Νυχτερίδα (2007), Η Έξυπνη (2007), Aida (2007, συνεργασία με την Όπερα του Καΐρου), Οιδίπους Τύραννος και Παλιάτσοι (2008), La Traviata (2008), La Boheme (2006, 2009), Don Giovanni (2003,2009) κ.α.
Στη φωτογραφία(του Νώντα Στυλιανίδη) η Εφορία της Όπερας Θεσσαλονίκης, η οποία, από τον Μάιο είχε εκφράσει φόβους για το μέλλον.