Ο αυστριακός σκηνοθέτης Γκούσταβ Ντόιτς μοιράστηκε με το κοινό τα μυστικά του sui generis σινεμά του σε μια ανοιχτή συζήτηση που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα στο MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών, στο πλαίσιο του 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, παρουσία
του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ορέστη Ανδρεαδάκη. Η φετινή διοργάνωση πραγματοποιεί αφιέρωμα στο έργο του Γκούσταβ Ντόιτς, προβάλλοντας επτά αντιπροσωπευτικές ταινίες του.

O Γκούσταβ Ντόιτς, ανήσυχο και θυελλώδες πνεύμα, μεταπήδησε από την αρχιτεκτονική στο σινεμά στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, υιοθετώντας ένα ιδιαίτερο σκηνοθετικό στυλ που αψηφά τους κανόνες και μεταμορφώνει το αρχειακό υλικό σε συναρπαστική κινηματογραφική πραγματικότητα. Τον καλλιτέχνη καλωσόρισε στην εκδήλωση ο κ. Ανδρεαδάκης, τονίζοντας μεταξύ άλλων, «πως είναι ιδιαίτερη τιμή για το Φεστιβάλ η παρουσία του εδώ για πρώτη φορά».

Στη συζήτηση, την οποία συντόνισε ο υπεύθυνος διεθνούς προγράμματος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Γιώργος Κρασσακόπουλος, ο Γκούσταβ Ντόιτς, μεταξύ άλλων, μίλησε για το τι θεωρεί αληθινή μαγεία του κινηματογράφου, σχολίασε τις τεχνολογικές εξελίξεις στο χώρο του σινεμά και αποκάλυψε τα μυστικά της τέχνης του.

Ο αυστριακός καλλιτέχνης αρνήθηκε πως ανήκει στο λεγόμενο πειραματικό σινεμά, δηλώνοντας τα εξής: «Προσωπικά αισθάνομαι ότι κάνω απλώς σινεμά. Πιθανόν να ξεφεύγω από τον κλασικό ορισμό αυτής της κατάστασης κι αυτό γιατί ως κινηματογραφιστής βρίσκομαι κάπου στη μεθόριο των ειδών, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν βρίσκω διαφορές μεταξύ του κινηματογράφου μυθοπλασίας και του ντοκιμαντέρ».

Σε ό,τι αφορά το κοινό στο οποίο απευθύνεται με τις ταινίες του, ο σκηνοθέτης υπογράμμισε: «Θέλω θεατές που να είναι περίεργοι και να επιθυμούν να ανιχνεύσουν κάτι στις ταινίες όσο κι εγώ. Αν δουν μάλιστα, κάτι τελείως διαφορετικό σε σχέση με αυτό που εντόπισα εγώ, τότε αυτό με ικανοποιεί ακόμη περισσότερο» και τόνισε πως βασικό συστατικό του κινηματογράφου πρέπει να είναι η έκπληξη.

Σχετικά με τα συστατικά των ταινιών του, τα οποία αρκετές φορές είναι αρχειακό υλικό, ο Γκούσταβ Ντόιτς απάντησε πως ο κινηματογράφος δεν γεννήθηκε μέσα σε μια μέρα και πως δομικά έχει δύο βάσεις: την ερευνητική-ενημερωτική και την ψυχαγωγική.

Στην ερώτηση ποιο είναι το παρόν του κινηματογράφου, ο σκηνοθέτης είπε πως ο κινηματογράφος στην ουσία δεν έχει αλλάξει και συμπλήρωσε πως οφείλει παράλληλα να είναι εφευρετικός και τολμηρός. Ωστόσο, η βιομηχανία του σινεμά προσπαθεί να παρέμβει για να εξαλείψει αυτά τα στοιχεία. «Για μένα ο κινηματογράφος είναι τέχνη και όχι βιομηχανία», υπογράμμισε ο σκηνοθέτης και πρόσθεσε ότι δίνει σημασία όχι τόσο στα τεχνικά μέσα, αλλά περισσότερο στην εκπαίδευση και την αισθητική: «Με το έργο μας έχουμε την δυνατότητα να επηρεάσουμε τους ανθρώπους. Αισθάνομαι ότι είναι τραγικό να κατέχουμε πολλά τεχνικά ζητήματα, αλλά να μην μας απασχολεί καθόλου η δύναμη της εικόνας».

Βέβαια, η τεχνολογία και η πρόσβαση όλων σε συσκευές που παράγουν φωτογραφία και βίντεο είναι πλέον εντυπωσιακή, όμως αυτό έχει ως συνέπεια να χαθεί η ποιότητα των λήψεων του φωτογράφου ή του εικονολήπτη», σημείωσε ο σκηνοθέτης. Και πρόσθεσε: «Παλιότερα είχες ένα φιλμ και έπρεπε να το τιμήσεις με προσοχή. Στις μέρες μας, όμως, έχουμε πολλές συσκευές καταγραφής και έτσι χάσαμε την ποιότητα στις λήψεις. Οι άνθρωποι πλέον τραβούν τόσες πολλές φωτογραφίες, περισσότερες από όσες είχαν τραβήξει σε όλη την προηγούμενη φάση της ιστορίας της φωτογραφίας. Θεωρώ ότι στο μέλλον η κατάσταση που ζούμε τώρα θα περιγράφεται ως μεσαίωνας».