Ο ΠΑΟΚ στο γήπεδο, οι υπόλοιποι στο δικαστήριο.
 
Γράφει ο Γιάννης Χατζηιωαννιδης 

Κάπως έτσι βγαίνει ο τίτλος από τις σκέψεις, μου, καθώς αυτό που βιώνουμε με το αθηναϊκό κατεστημένο θα μας βγάλει έξω από τα ρούχα μας.
Η ομάδα του Λουτσέσκου πέρασε από το Περιστέρι, κέρδισε τον Ατρόμητο και έφερε μια κάποια ηρεμία κυρίως στον εαυτό του. Πώς είναι δυνατόν να μειώνουν συγκεντρωμένοι οι παίκτες του όταν βλέπουν να κερδίσουν στο γήπεδο και τις αποφάσεις των δικαστηρίων να τους στερούν τους βαθμούς και την πρωτιά. Και όμως ήταν απόλυτα συγκεντρωμένοι. Μπράβο τους.
Παρακολουθούσα το ματς στην τηλεόραση και δεν ήξερα τι να κάνω. Να πανηγυρίσω;; η να περιμένω να πάει ο επόπτης στην σέντρα; Μήπως ο διαιτητής; Το συνδρομητικό συμφωνούσε με τα γκολ; Να πούμε μπράβο στην ομάδα για την νίκη ή να περιμένουμε πάλι καμία απόφαση δικαστηρίου; Φτάσαμε στο σημείο να παίζει ποδόσφαιρο ο ΠΑΟΚ, να κερδίζει και εμείς να σκεφτόμαστε τι γίνεται στις αίθουσες των δικαστηρίων. Τα οποία αγωνιστικά του χθεσινού ματς περνούν σε δεύτερη μοίρα. Τι να πει ο Λουτσέσκου και τι να αφήσει. Ο «Δικέφαλος” έπρεπε να βγάλει αντίδραση και έβγαλε, χωρίς να ιδρώσει, χωρίς να αποδείξει τίποτε σε κανέναν, πάρα μόνον στον εαυτό του. Νίκη χωρίς έκρηξη συναισθήματος με αυτά που έγιναν εις βάρος του, και τα οποία επηρεάζουν. Οι παίκτες του Λουτσέσκου μπήκαν δυνατά στον αγώνα και καθάρισαν με άνεση το ματς, με την ροή της αναμέτρησης, να είναι απολυτά εξαρτημένη από τις κινήσεις των παικτών του ΠΑΟΚ. Το μόνο στοιχείο που ο Δικέφαλος κρατάει από αυτό το ματς είναι η σωστή του αντίδραση, καθώς κατάφερε γρήγορα να ξεπεράσει αυτό το σοκ της αφαίρεσης των βαθμών. Επίσης, θετικό το ότι δεν έλειψε σε κανένα σημείο του αγώνα η σοβαρότητα από τους ασπρόμαυρους. Η ομάδα, δεν το βάζει κάτω, το πάει μέχρι τέλους και ελπίζει να δικαιωθεί στην εφεση.