Κυριακή, κινηματογράφος "Άβα", στην Τούμπα. Επί της νυν Λαμπράκη (τότε Κονίτσης), κάθε μέρα, δύο έργα. Το ένα κωμωδία, το άλλο περιπέτεια. Πρώτη προβολή στις 12 το μεσημέρι...


Εκεί, στην σκοτεινή αίθουσα απέναντι από τον λόφο της Τούμπας, που τώρα βρίσκεται ένα νυκτερινό κέντρο, γνώρισα τον Μπαντ Σπένσερ. Ήταν ο λιγομίλητος αλλά... ουσιαστικός φίλος του Τέρενς Χιλ.

Την αμαρτία μου τη λέω: Εμείς πηγαίναμε για το... δεύτερο φιλμ που πρόσφεραν, τότε, με ένα εισιτήριο, οι κινηματογράφοι Β Προβολής. Ήταν, συνήθως, περιπέτεια την οποία δεν είχαμε προλάβει να δούμε στην Α προβολή, επειδή δεν είχε την... τύχη να κάνει βδομάδες προβολών, λόγω γεμάτων αιθουσών. Και... κοντά στον βασιλικό, ποτιζόταν κι η γλάστρα.

Φυσικά, υπήρχαν και συμμαθητές που έσκιζαν τα ρούχα τους, για το δίδυμο Μπαντ Σπένσερ - Τέρνες Χιλ. Οι περιπέτειές τους μπορεί να μην είχαν κινηματογραφικό βάθος, αλλά ήταν ο προάγγελος διδύμων όπως οι σημερινοί "Αλεξίσφαιροι Ντεντέκτιβ". Ο Τέρενς Χιλ ήταν ο ωραίος, ο γόης, ο πονηρός, ενώ ο Μπαντ Σπένσερ ήταν ο... ΚΔΟΑ της εποχής (Κτηνώδης Δύναμη, Ογκώδης Αμάθεια). Αλλά και μια καρδιά χρυσάφι...

Το πραγματικό του όνομα ήταν Κάρλο Πεντερσόλι και σήμερα το πρωί έμαθα ότι έφυγε από κοντά μας, σε ηλικία 87 ετών.

«Έφυγε ήρεμος στις 18.15 το απόγευμα της Δευτέρας. Δεν υπέφερε καθόλου, ήμασταν όλοι δίπλα του.  Η τελευταία του λέξη ήταν “ευχαριστώ“», δήλωσε ο γιος του, Τζιουζέπε Περντεσόλι, μιλώντας στο ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων ANSA.

Ο Μπαντ Σπενσερ ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς καλτ ήρωες δράσης αλλά και Ιταλός πρωταθλητής κολύμβησης. Η καριέρα του στον κινηματογράφο εκτοξεύθηκε όταν έγινε δίδυμο με τον Τέρενς Χιλ, με τον οποίο πρωταγωνίστησαν σε πάνω από 20 ταινίες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970.

Ο Πεντερσόλι συνέχισε και μόνος του, μετά την αποχώρηση του δίδυμου, όταν η Σινετσιτά έπνεε τα λοίσθια. Τότε και οι πιο δύσπιστοι από ΄μας, που όμως γελούσαμε με τις κωμικές περιπέτειες του δίδυμου και, με τη δικαιολογία του δεύτερου φιλμ τις παρακολουθούσαμε, διαπιστώσαμε ότι ήταν ένας πολύ καλός ηθοποιός.



Με το θάνατο του Μπαντ Σπένσερ, για μένα πέθανε οριστικά μια εποχή: Η εποχή του σινεμά Β προβολής, με τις δύο ταινίες κάθε μέρα, που μας έδινε την ευκαιρία να δούμε όλο και περισσότερες ταινίες, να μπούμε στον κόσμο της 7ης Τέχνης και να γνωρίσουμε τη μαγεία της. Κάτι που, σήμερα, είναι αδύνατο να καταλάβει ένας έφηβος, ή ένας νέος και μια νέα στην ηλικία των 20-30. Χάθηκε οριστικά (αν και οι αίθουσες αυτές δε λειτουργούν χρόνια, αλλά ο Πεντερσόλι ήταν ηθοποιός αυτών των σινεμά) η ευκαιρία να χωθείς με τον έρωτά σου, στη σκοτεινή αίθουσα της γειτονιάς, Κυριακή μεσημέρι, μακριά από αδιάκριτα βλέμματα και, στην ασφάλεια αυτή, να ανταλλάξεις το πρώτο σου φιλί. Με τον Μπαντ Σπένσερ να μοιράζει γροθιές στη μεγάλη οθόνη.

Καλό του ταξίδι...