Τις άγνωστες στιγμές της πρώτης συνάντησης του Χρήστου Νικολόπουλου με τον Στέλιο Καζαντζίδη, που έμελλε να είναι ιστορική για την πορεία του λαϊκού τραγουδιού, προδημοσιεύει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.


Είναι αποσπάσματα από τη βιογραφία του μεγάλου συνθέτη που κυκλοφορούν οι εκδόσεις Αλκυών και παρουσιάζεται την Τέταρτη 17 Φεβρουαρίου στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, στην οδό Σταδίου13, ώρα 7 μ.μ. Ομιλητές: Ο δημοσιογράφος- στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο τραγουδιστής Γιώργος Νταλάρας, ο δημοσιογράφος και πρώην βουλευτής Γιώργος Λιάνης, ο γενικός διευθυντής του ραδιοφώνου Βήμα FM Βασίλης Χιώτης, ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Βήμα FM Νίκος Θρασυβούλου και ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Ανδρέας Ανδρεόπουλος.

Ο δημιουργός εκατοντάδων επιτυχιών αφηγείται στον ερευνητή- συγγραφέα Κώστα Μπαλαχούτη πώς στα 16 του, παιδί φτωχής οικογένειας αγροτών, έφυγε από το χωριό του, το Καψοχώρι Ημαθίας, έχοντας μαζί του το μπουζούκι του, για να βρει την τύχη του στην πρωτεύουσα, συνοδεύοντας στην αρχή τον Μακεδονίτη τραγουδιστή Χαραλαμπίδη που του νοίκιαζε ένα μικρό δωμάτιο σε πλίθινο σπίτι στον Κολωνό.

Βιοπαλαιστής του μπουζουκιού σε «δύσκολα μαγαζιά», δουλεύοντας νυχθημερόν, κινδύνεψε από πνευμονία, ξεχώρισε για τη φοβερή του δεξιοτεχνία σε τέτοιο βαθμό που ο κορυφαίος Γιάννης Παπαϊωάννου πριν ακόμη τελειώσει η πρώτη ακρόαση τον σύστησε στον μέγιστο το 1963 στο κέντρο Τριάνα του Χειλά.

«Από μικρό παιδί ήμουν Καζαντζιδικός, γιατί κι εγώ ήμουν πονεμένος από τη φτώχεια», λέει και θυμάται εκείνη την τυχερή του ημέρα. Ήταν Τρίτη βράδυ χειμώνα, όταν με τρακ αλλά και ενδόμυχη αυτοπεποίθηση άνοιγε τη δίφυλλη πόρτα του φημισμένου λαϊκού κέντρου, ενώ από βάθους του πάλκου ακουγόταν η φωνή χαρμολύπης του Στέλιου Καζαντζίδη? «αναστενάζω βγαίνει φωτιά». Και ουδείς μπορούσε να υποψιαστεί ότι για το ελληνικό τραγούδι άνοιγε ένας νέος δρόμος από έναν πιτσιρικά?