Ο παραλογισμός του απόλυτου ποδοσφαιρικού χάους. Κάπως ετσι θα μπορούσαμε να περιγράψουμε την αντιμετώπιση που εχει η εθνική ομάδα απο τους ποδοσφαιροφιλους. Την μια αποθεωνεται απο τους ιδιους ανθρωπους που μία μερα νωριτερα της εσερναν τοσα και τοσα και την επόμένη υμνείται απο τους ιδιους ως το παράδειγμα του ποδοσφαιρικού ορθολογισμού. Κάτι σαν Γερμανία και Ιταλία δηλαδή. Οταν ξεκίνησε το Μουντιάλ, αυτη η ομάδα χλευάστηκε. Ολοι ειχαν προδικάσει την παταγώδη αποτυχία της και η αποψη αυτη ισχυροποιήθηκε μετα την πρωτη εμφάνιση της ομάδας του Σάντος. Ο οποίος βρέθηκε και αυτος με την πλάτη στον τοίχο, δεχόμενος τις απαξιωτικές κριτικές των περισσοτερων. Από το βράδυ της Τρίτης ομως ο καρπουζάς απο το Εστορίλ, οπως τον λένε κάποιοι κάθεται καβάλα στο λευκό αλογο. Εχει οδηγήσει την εθνική στους 16 του Παγκοσμίου ποδοσφαιρου, κερδίζοντας 2-1 την Ακτή Ελεφαντοστουν και ετοιμάζεται να πάει και στους 8 καλύτερες καθώς απέναντι της βρίσκεται η Κόστα Ρίκα. Μαι καλή ομάδα, αλλά χωρίς εμπειρειες σε μεγάλα μάτς. Εφτασε και αυτη στην οκτάδα μόνο με τον ενθουσιασμό της. Αυτο ομως ειναι το ποδόσφαιρο και ο κόσμος του. Για θυμηθειτε τι ειπώθηκε και τι γράφτηκε μετα την ηττα με 3-0 απο την Κολομβία; Κραυγές, λαϊκισμοί, μηδενισμοί και απαξιωτικά σχόλια από πολύ κόσμο αλλά και από δημοσιογράφους.

Σε μια εποχή όπου σχεδόν τα πάντα ισοπεδώνονται, υπό το πρίσμα του ανελέητου λαϊκισμού, και η εθνιλη ομαδα επεσε θύμα αυτης της κατάστασης. Η αλήθεια ομώς ειναι μόνο μία. Αυτη η εθνική ειναι η επιτυχημένη Εθνική Ελλάδας στην ιστορία. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει, αυτή η ομάδα έχει φέρει διακρίσεις, που δεν είχαμε φανταστεί ποτέ. Δεν «πλασαρίστηκε» ποτέ ως το σύνολο με το θεαματικό ποδόσφαιρο, διότι πολύ απλά δεν έχει τη δυνατότητα να το κάνει.Βραζιλία δεν υπήρξαμε ποτε. Αντιθέτως, πρόκειται για μια ομάδα απολύτως ρεαλιστική, που ξέρει τις δυνατότητές της και τις «καταθέτει», τις περισσότερες φορές, με απόλυτη επιτυχία στο γήπεδο. Στη ζωή πρέπει να ξέρεις μέχρι που φτάνουν οι δυνατοτητες σου. Πρόκειται για μια αυτογνωσία. Και αυτη η εθνική ομάδα ξέρει τι μπορεί να κάνει μέσα στο γήπεδο. Και το κάνει καλά. Η Εθνική Ελλάδας δίνει απαντήσεις. Μαζί της και ο Φερνάντο Σάντος. Όχι σ’ αυτούς που έκαναν κριτική. Αυτή ήταν, είναι και θα είναι αναγκαίοι σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής. Αλλά σ’ αυτούς οι οποίοι τα ισοπέδωσαν όλα. Σε αυτους που απο την πρώτη μέρα ηξεραν τα πάντα, γνώριζαν μέχρι που μπορεί να φτάσει η ομάδα και θεωρούσαν τους εαυτους τους, απόλυτους ποδοσφαιρικούς γνώστες. Στο διά ταυτα η εθνική ομάδα το άξιζε και με το παραπάνω. Ήταν συγκλονιστική, ήταν τρομερή, ήταν υπέροχη… Κι όταν, δευτερόλεπτα πριν τη λήξη ο διαιτητής έδειχνε το σημείο του πέναλτι, ήταν δεν ήταν -για εμάς, ήταν- όλη η Ελλάδα καρφωνόταν να δει την εκτέλεσή του από το Γιώργο Σαμαρά. Και ήταν γκολ, ήταν γκολ. Το γκόλ που μας εστειλε στους 16 του Μουντιάλ. Μια Εθνική ομάδα που όχι μόνο άξιζε τη νίκη και την πρόκριση, αλλά έδειξε χαραχτήρα ΜΕΓΑΛΗΣ ομάδας. Χίλια μπράβο στους ποδοσφαιριστές, στον προπονητη. Οι κόρνες ηχούν, η Ελλάδα γιορτάζει…

ΣΣ1
Δεν θα αναφερθώ ουτε στις δυο αναγκαστικές αλλαγές της εθνικής μας, ουτε στα τρια δοκάρια. Και αυτα ειναι μέρος του παιχνιδιού. Και αυτα ομως τα ξεπέρασε αυτη η ομάδα. Μπράβο της