Από την πτώση του Τείχους στην Γερμανία -Μοναχικό Καβαλάρη

Καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας εξηγεί για ποιον λόγο η Γερμανία φέρεται με αυτόν τον τρόπο στους “Ευρωπαίους Εταίρους” >>>

 

«Στην Ελλάδα θεοποιήσαμε την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ξεχάσαμε πως αποτελείται από κράτη, που δημιουργούν συμμαχίες, με ισχυρούς και ανίσχυρους».

Με τα λόγια αυτά, ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, πρόεδρος του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Γιώργος Σπυρόπουλος, εξήγησε, μιλώντας στη Ραδιοεφημερίδα του Fm100 και στο δημοσιογράφο Δ. Ι. Ασπροπούλη, το σκηνικό που διαμορφώθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά το πρόσφατο Γιούρογκρουπ που οδήγησαν στις δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο.

Όπως υπογράμμισε «από τον Κυπριακό παράδεισο περάσαμε στην Κυπριακή κόλαση. Το κούρεμα των ελληνικών τραπεζών είχε συνέπεια επί των κυπριακών τραπεζών, που ανέλαβαν το ρίσκο, όπως είχαν αναλάβει ανάλογο ρίσκο οι Ελληνικές τράπεζες με την κρίση στην Σερβία». Εκτίμησε, δε, ότι «η Κύπρος δεν έχει εναλλακτικές λύσεις, αφού η Ρωσία τα θέλει όλα και δε δίνει, διαφορετικά, τίποτα».

Για τον καθηγητή Σπυρόπουλο, η Κύπρος έχει να ελπίζει στην αποφυγή της χρεοκοπίας, που είναι το χειρότερο σενάριο και στην αποδέσμευση από την Ευρωζώνη, που σε αυτή τη χρονική στιγμή θα ήταν το καλύτερο. Θεωρεί, πάντως, ότι η πιο ρεαλιστική λύση θα ήταν η φορολογία επί του εθνικού πλούτου. Στο επιχείρημα ότι η φορολογία των καταθέσεων πλήττει την «ιερή αγελάδα» του φιλελευθερισμού, απαντά πως «υπάρχει ο ήπιος καπιταλισμός, που λειτουργεί με κανόνες, υπάρχει όμως κι ο άγριος καπιταλισμός».

Ο πρόεδρος του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών εξήγησε τη σκληρή στάση της Γερμανίας λέγοντας ότι «η χώρα αυτή νοιώθει τόσο ισχυρή, αλλά και, ταυτόχρονα, να συνθλίβεται μεταξύ του ευρωπαϊκού βορρά και του ευρωπαϊκού νότου –ανάμεσα σε δυο ‘Ευρώπες’. Αυτό της δημιουργεί το αίσθημα της ανασφάλειας», κάτι που «μπορεί να οδηγήσει διατάραξη της ισορροπίας ισχύος, με απρόβλεπτες συνέπειες». Πρόσθεσε πως «αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι η μικρότερη ανάγκη που έχει η Γερμανία να εξαρτάται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ενωμένη Γερμανία ακολουθεί, πλέον, το δρόμο του μοναχικού καβαλάρη». Και υπογράμμισε πως, σε άρθρο του, πριν 20 χρόνια, με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, είχε διατυπώσει το επιχείρημα πως «η ενοποίηση της Γερμανίας διαταράσσει την ισορροπία του Γαλλογερμανικού άξονα, με απρόβλεπτες συνέπειες», ισορροπία που «είχε επιτευχθεί με συνεχείς θεσμικές πλαισιώσεις της Γερμανίας», όπως η ένταξή της στο ΝΑΤΟ, στη ΔΑΣΕ και, τέλος στην Ευρωζώνη. «Πλέον, δεν υπάρχει άλλη θεσμική πλαισίωση για να περιορίσουμε τη Γερμανία», κατέληξε.