Δίωξη σε βάρος Ψωμιάδη για τα 45άρια

Ο Παναγιώτης, ο αδελφός του Διονύσης και άλλοι 30 (μεταξύ τους και εργολάβοι) διώκονται σε βαθμό κακουργήματος – Ποια είναι τα αδικήματα και τι λέει η δικογραφία. >>>

 

Ποινική δίωξη σε βάρος 30 ατόμων, ανάμεσα στους οποίους ο έκπτωτος περιφερειάρχης Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο αδελφός του Διονύσης και ο πρώην διευθυντής των τεχνικών υπηρεσιών της τότε νομαρχίας Θεσσαλονίκης, άσκησε η εισαγγελία Πρωτοδικών.

Η υπόθεση αφορά το θέμα που είχε προκύψει με το «σπάσιμο» εργολαβιών σε μικρότερες, ύψους ως 45.000 ευρώ, από όπου προέκυψε και η ονομασία «45άρια». Οι ενεχόμενοι, μεταξύ των οποίων υπάλληλοι της Νομαρχίας, μέλη του νομαρχιακού συμβουλίου και εργολάβοι, φέρονται ότι «έσπαζαν» μεγάλα έργα σε μικρότερα για να γίνεται απευθείας ανάθεση και όχι διαγωνισμός.

Τα στοιχεία της δικογραφίας αφορούν, συνολικά, 456 έργα και η ζημιά που υπέστη το ελληνικό δημόσιο υπολογίζεται σε 4,1 εκατ. Ευρώ.

Η δίωξη αφορά τα αδικήματα της απιστίας, ηθικής αυτουργίας στην απιστία, ψευδούς βεβαίωσης και ηθικής αυτουργίας στο αδίκημα, που είναι όλα κακουργηματικής μορφής, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608 -περί καταχραστών δημοσίου(ο ίδιος νόμος με τον οποίο καταδικάστηκε σε ισόβια ο πρώην Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Βασίλης Παπαγεωργόπουλος).

Μετά το σχετικό πόρισμα του Οικονομικού Επιθεωρητή που διερεύνησε την υπόθεση η εισαγγελέας Ιωάννα Κατσή άσκησε σε βάρος των αδερφών Ψωμιάδη ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για ηθική αυτουργία σε απιστία σε βάρος του Δημοσίου από κοινού και κατ' εξακολούθηση με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608 περί καταχραστών σε βάρος του ελληνικού δημοσίου και ηθική αυτουργία σε ψευδή βεβαίωση. Οι εργολάβοι που χρηματοδοτήθηκαν για τα συγκεκριμένα έργα διώκονται ως ηθικοί αυτουργοί στις πράξεις των αδερφών Ψωμιάδη. Για απιστία σε βαθμό κακουργήματος ασκήθηκε δίωξη σε βάρος υπαλλήλων της νομαρχίας που ήταν αρμόδιοι για τον έλεγχο και την έγκριση των συγκεκριμένων έργων ενώ για ψευδή βεβαίωση και άμεση συνέργεια σε απιστία διώκονται οι υπάλληλοι των τεχνικών υπηρεσιών που έδιναν βεβαιώσεις για την εξέλιξη των συγκεκριμένων έργων. Για άμεση συνέργεια σε απιστία ασκήθηκαν διώξεις και στα μέλη των νομαρχιακών επιτροπών που ενέκριναν τα επίμαχα έργα. Σύμφωνα με το πόρισμα που διαβιβάστηκε στις εισαγγελικές αρχές στις αρχές Ιανουαρίου η υπόθεση αφορά σε 456 έργα και η ζημιά που υπέστη το ελληνικό δημόσιο υπολογίζεται σε 4,1 εκατ. Ευρώ.

Για την ίδια υπόθεση είχαν ασκηθεί διώξεις το Μάρτιο του 2012 αλλά μετά τις νέες διώξεις οι δύο δικογραφίες αναμένεται να συσχετιστούν. Ένα μήνα αργότερα ο αρμόδιος εισαγγελέας για οικονομικά εγκλήματα στη Θεσσαλονίκη Λάμπρος Τσόγκας είχε ζητήσει να ανοίξει ο κύκλος της έρευνας ώστε να εντοπιστούν όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα και ανέθεσε την υπόθεση σε Οικονομικό Επιθεωρητή του υπουργείου Οικονομικών.

Στη δικογραφία που ήδη βρίσκεται στα χέρια των ανακριτικών αρχών διαπιστώνεται κατ' εξακολούθηση παράβαση της υπουργικής απόφασης, σύμφωνα με την οποία για κάθε έτος επιτρέπεται η ανάθεση με πρόχειρο διαγωνισμό ενός μόνον έργου ύψους μέχρι 45.000 ευρώ για κάθε ειδικό φορέα και ΚΑΕ. Οπως προκύπτει από τα μέχρι στιγμής στοιχεία που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της δικαστικής έρευνας, τα έργα που χαρακτηρίστηκαν «45άρια» κατασκευάστηκαν με εξαιρετικές και συνοπτικές διαδικασίες και ουσιαστικά με ανάθεση άνευ διαγωνισμού.

Όπως κατατέθηκε κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής εξέτασης, τα μεγάλα έργα «έσπαγαν» σε 45άρια με τρεις κυρίως μεθόδους:

- Αρχικά εγκρίνονταν έργα με υψηλούς προϋπολογισμούς, για τα οποία όμως, αντί να συνταχθούν μελέτες και να ξεκινήσει η διαδικασία δημοπράτησης, συντάσσονταν μελέτες για προϋπολογισμούς έργων ύψους 45.000 ευρώ, που είχαν τους ίδιους κωδικούς των μεγάλων έργων.

- Σε άλλες περιπτώσεις έργων με υψηλούς προϋπολογισμούς συντάσσονταν μελέτες των 45.000 ευρώ, αντί να προκηρυχτούν ανοιχτές δημοπρασίες όπου παρέχονται μεγάλες εκπτώσεις από τους εργολάβους (25% έως 40%). Με τη μέθοδο του «σπασίματος» του έργου οι εκπτώσεις ήταν 2% έως 4%.

- Τέλος, διαπιστώθηκε ότι εγκρίθηκαν αυτοτελή έργα ύψους 45.000 ευρώ, ενώ, όπως διαπιστώθηκε, το φυσικό τους αντικείμενο αποτελούσε τμήμα έργου με προϋπολογισμό πολλαπλάσιο των 45.000 ευρώ.