Μετανάστες μεταξύ ασύλου κι απέλασης...

Δημόσια εκδήλωση με θέμα «Μετέωροι άνθρωποι μεταξύ ασύλου και απέλασης» διοργανώνει η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (www.hlhr.gr, ομάδα Θεσσαλονίκης) σε συνεργασία με το Δίκτυο Clandestina (www.clandestina.org), ανοίγοντας το διάλογο για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, σε μια προσπάθεια να εξαλείψουν τον κατευθυνόμενο ξενοφοβικό δημόσιο μονόλογο.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009 και ώρα 18:30 στο Τμήμα Νομικής του Α.Π.Θ. (Αίθουσα 211/212, 2ος όροφος).
Για το θέμα θα μιλήσουν:
- Karl Kopp, της οργάνωσης Pro Asyl από την Γερμανία
- Oktay Durukan, της οργάνωσης Helsinki Citizens’ Assembly από την Τουρκία
- Βασίλης Λαδάς, συγγραφέας και δικηγόρος Πάτρας
Τη συζήτηση θα συντονίσει ο Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, επικ. καθηγητής στο Παν. Μακεδονίας και αντιπρόεδρος της ΕΕΔΑ.
Σκοπός της ανοιχτής εκδήλωσης-συζήτησης είναι να αναδειχτούν οι καθημερινές δυσκολίες και οι –συχνά- ανυπέρβλητες αντιξοότητες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι δεκάδες χιλιάδες οικονομικοί/ες μετανάστες/τριες που ζουν και εργάζονται σε καθεστώς παρανομίας και πρόσφυγες που επιβιώνουν με τη διαρκή απειλή της απέλασης. Κι ενώ νέα κέντρα κράτησης ανακοινώνονται ως πολιτική, στο ίδιο πλαίσιο ακύρωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας το «παγκό¬σμιο φόρουμ για τη μετανάστευση και την ανάπτυξη» αντιμετωπίζει τους παρίες ως «εργαλείο ανάπτυξης» και υπόσχεται την «ορθολογική τους διαχείριση».
Αντίθετοι στην κυρίαρχη ξενοφοβική μονόπλευρη προσέγγιση, η ΕΕΔΑ και το Δίκτυο υποστήριξης μεταναστών και προσφύγων Clandestina, ανοίγουν τα καθημερινά ζητήματα των ανθρώπων που βρίσκονται μετέωροι στο πουθενά, μετέωροι στη γκρίζα ζώνη των θανάτων «υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες», στη γκρίζα ζώνη της κατάργησης της ουσιαστικής εξέτασης των αιτήσεων ασύλου, στη γκρίζα ζώνη της οργανωμένης ρατσιστικής βίας, στη γκρίζα ζώνη των ναρκοπεδίων και της ‘μηδενικής ανοχής’.

Ακολουθεί σύντομη παρουσίαση της ΕΕΔΑ

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στη σημερινή συγκυρία*

Ένα σύντομο ιστορικό
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) είναι η παλαιότερη Μη Κυβερνητική Οργάνωση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υπάρχει στην Ελλάδα. Η Ένωση ιδρύθηκε το 1953 και έκτοτε στο προεδρείο της στρατεύτηκαν προσωπικότητες, όπως οι αείμνηστοι Αλέξανδρος Σβώλος, Στρατής Σωμερίτης, Αγνή Ρουσοπούλου, Φαίδων Βεγλερής, Αριστόβουλος Μάνεσης, ο Γιάννης Σουριαδάκις και άλλοι.
Η Ένωση, από την ίδρυσή της, είναι τακτικό μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, (Fédération Internationale des Droits de l’Homme), αντιπροσωπεύει το εν λόγω διεθνές μη κυβερνητικό δίκτυο στην Ελλάδα και συμμετέχει στα όργανά του.
Η δικτατορία του 1967 διέλυσε την ΕΕΔΑΠ. Ο Φαίδων Βεγλερής ήταν από τους βασικούς μάρτυρες εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης στην περίφημη «ελληνική υπόθεση» στο Συμβούλιο της Ευρώπης που δημιούργησε ένα μοναδικό προηγούμενο: με εξαίρεση την Ελλάδα των συνταγματαρχών, κανένα άλλο κράτος δεν έχει αποβληθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης εξαιτίας συστηματικών παραβιάσεων δικαιωμάτων. Η Ένωση ανασυγκροτήθηκε στο τέλος του 1974. Σύμφωνα με το καταστατικό της, «δραστηριοποιείται στο χώρο της διάδοσης, υπεράσπισης και ανάπτυξης των αρχών που αναγνωρίζουν στους ανθρώπους, ενταγμένους σε κοινωνικούς σχηματισμούς, δικαιώματα και ελευθερίες
Η θεωρητική επεξεργασία των σύγχρονων δεδομένων και της κατάστασης των δικαιωμάτων σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο, η πρόληψη των παραβιάσεων μαζί με την καθημερινή επαγρύπνηση και παρέμβαση για την προστασία των θυμάτων, αποτελούν τα κατεξοχήν εργαλεία που μπορεί να διαθέσει ο μη κυβερνητικός χώρος, ως συμβολή στον περιορισμό των παραβιάσεων των δικαιωμάτων των ανθρώπων.
Τα μέσα με τα οποία εκπληρώνονται οι σκοποί της Ένωσης είναι η μελέτη των προβλημάτων των πολιτών, σε ατομικό ή/και συλλογικό επίπεδο, η υποβολή προτάσεων για την επίλυσή τους, η παροχή νομικής αρωγής, η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και η εμβάθυνση του δημοσίου διαλόγου γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα, μέσω της διοργάνωσης διαλέξεων, συνεδρίων, δημοσιεύσεων και λοιπών εκδηλώσεων που κρίνονται ανά περίπτωση πρόσφορες.

Επικαιρότητα των δικαιωμάτων
Η ΕΕΔΑΠ ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε σε ένα περιβάλλον συρρικνωμένης δημοκρατίας, στο οποίο ο αγώνας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν πολιτικά επικίνδυνος, αλλά με σαφήνεια οριοθετημένος σε ό,τι αφορά τους στόχους του. Η μετά το 1974 συγκυρία στην Ελλάδα έχει δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον, πιο ακίνδυνο σε ό,τι αφορά τα προβλήματα που επιφυλάσσει στους υπερασπιστές των δικαιωμάτων, αλλά εξαιρετικά πιο πολύπλοκο σε ό,τι αφορά την κατανόηση, την πρόληψη και την καταστολή των νέων μορφών παραβιάσεων που προκύπτουν από τα σύνθετα δεδομένα του καιρού μας.

◙• Η διεύρυνση της ελληνικής, όπως κάθε φιλελεύθερης δημοκρατίας και ο επακόλουθος εναγκαλισμός της με τα ανθρώπινα δικαιώματα, με αποτέλεσμα την επίκλησή τους ως μέσο νομιμοποίησης πολιτικών για την απαξίωση τους,
◙• η αδυναμία τήρησης των εγγυήσεων της ποινικής δικονομίας ιδίως σε ό,τι αφορά κυρίως τις ομάδες «υψηλού κινδύνου» δυνητικών παραβιάσεων, όπως κρατούμενοι, αλλοδαποί, κτλ.
◙• οι αντιτρομοκρατικές νομοθεσίες και οι πολλαπλές τους συνέπειες στο χώρο άσκησης των θεμελιωδών ελευθεριών,
◙• το μονίμως επίκαιρο ζήτημα των σχέσεων Κράτους-εκκλησίας και η εγκύρως πιστοποιημένα προβληματική κατάσταση της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ελλάδα,
◙• η αναβίωση εθνικών συγκρούσεων στο εγγύς εξωτερικό γεωγραφικό περιβάλλον της χώρας και η επέμβαση της «διεθνούς κοινότητας» με πρόσχημα την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δη αυτών των μειονοτήτων,
◙• η μετανάστευση προς την Ελλάδα σε συνδυασμό με την αδυναμία ή μη βούληση των κρατικών μηχανισμών να ρυθμίσουν νομικά το φαινόμενο και βρουν λύσεις στα προβλήματα των μεταναστών,
◙• η επιβίωση των παραδοσιακών φαινομένων μειονοτικής και πολιτισμικής ετερότητας στην ελληνική επικράτεια σε συνδυασμό με την ριζοσπαστικοποίηση ενός σημαντικού τμήματός τους στη Θράκη και τη Δυτική Μακεδονία, είναι μερικά μόνο από τα πιο ενδεικτικά δείγματα της επικαιρότητας που επιτάσσει μια ιδιαίτερα σύνθετη επαγρύπνηση για τα δικαιώματα των ανθρώπων.

*του Δημήτρη Χριστόπουλου, επίκουρου καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Προέδρου της ΕΕΔΑ