"Δε θα είμασταν σοβαροί αν πιστεύαμε ότι, στα επόμενα χρόνια, δε θα γίνει ένας ισχυρός σεισμός στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, μια περιοχή που δίνει, τρεις με τέσσερις ισχυρούς σεισμούς κάθε αιώνα".
Τάδε έφη Κ. Παπαζάχος(φωτό αριστερά). Ο αναπληρωτής καθηγητής γεωφυσικής του ΑΠΘ, μίλησε στη Νυχτερινή Εφημερίδα του TV100 και στους δημοσιογράφους Δ.Ι.Ασπροπούλη και Β. Κοντογουλίδη. Θυμήθηκε τη βραδιά της 20 Ιουνίου 1978, όταν ήταν μόλις δέκα χρόνων και καθησύχασε τους Θεσσαλονικείς:
"Το ευτύχημα είναι ότι η Θεσσαλονίκη δεν ειναι χτισμένη πάνω σε κάποιο ρήγμα. Αυτό μας δείχνουν και οι τελευταίες ανακαλύψεις των αρχαιολόγων ,χάρη στα έργα του μετρό. Δεν υπάρχει βυζαντινός αγωγός νερού που να έχει ζημιές. Είναι ανέπαφοι, κάτι που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στην περιοχή δεν υπάρχουν ρήγματα".
Υπάρχουν, όμως, τα ρήγματα των περιοχών γύρω από τη Θεσσαλονίκη. "Ενα τέτοιο ρήγμα" σύμφωνα με τον κ. Παπαζάχο "προκάλεσε και το σεισμό του 78, με επίκεντρο το χωριό Στίβος, στις λίμνες του Λαγκαδά".
Για τον κ. Παπαζάχο δεν υπάρχει βραχεία πρόγνωση των σεισμών, αντίθετα, υπάρχει μακροπρόθεσμη, για την οποία εργάζεται, εδώ και χρόνια, μαζί με τους υπόλοιπους σεισμολόγους του Εργαστηρίου Γεωφυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.
Ο γιος του Β. Παπαζάχου, του διάσημου καθηγητή, ήταν μόλις 10 χρόνων όταν ο Εγκέλαδος χτύπησε τη Θεσσαλονίκη. "Μέναμε στην οδό Ιπποδρομίου", θυμάται "κοντά στην πολυκατοικία που κατέρρευσε. Έβλεπα ποδόσφαιρο, όπως οι περισσότεροι (σ.σ. ήταν σε εξέλιξη το ανεκδιήγητο Μουντιάλ της Αργεντινής) όταν έγινε ο σεισμός. Βγήκαμε άρον-άρον από το σπίτι κι έπειτα... χάσαμε τον πατέρα μας, που έπρεπε να παραμένει στο Εργαστήριο. Η δουλειά αυτή έχει αυτό το... μειονέκτημα. Την ώρα που οι άλλοι ψάχνουν ένα μέρος να προφυλαχθούν, εμείς τρέχουμε στο γραφείο μας".
Το ίδιο... πρόβλημα υπάρχει και για τους δημοσιογράφους. Στην ίδια εκπομπή, ο παλαίμαχος δημοσιογράφος Ν. Βουργουτζής(φωτό αριστερά) θυμήθηκε πώς βρισκόνταν στην εφημερίδα Μακεδονία, όπου εργαζόταν, την ώρα του σεισμού και είδε τον τότε διευθυντή του, Γιάννη Δημάδη, να αγκαλιάζει μια... κολώνα, για να μην πέσει κάτω. Αυτά που του έκαναν, πάντως, εντύπωση, ήταν δύο πράγματα:
"Πρώτα ότι δεν μπορούσες να κινηθείς αμέσως μετά το σεισμό, με αυτοκίνητο. Όλοι οι Θεσσαλονικείς είχαν πάρει τα αυτοκίνητά τους και προσπαθούσαν να φύγουν. Οι δρόμοι είχαν κλείσει, από τους πανικόβλητους. Το δεύτερο ήταν ότι, την επόμενη ημέρα που οι περισσότεορι βρίσκονταν στο Λευκό Πύργο, τη Χαλκιδική, τα χωριά της περιοχής Αγίου Αθανασίου και τα γήπεδα, το εμπορικό κέντρο θύμιζε πόλη μετά από πυρηνική καταστροφή. Περπατώντας στους δρόμους, για να καλύψουμε το ρεπορτάζ, συναντήσαμε τον τότε πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου, με τον πρωθυπουργό, τον αείμνηστο Κ. Καραμανλή, να περπατούν στην άδεια Εγνατία, χωρίς έναν φρουρό. Ήταν μια εικόνα τρομακτική".
Για τον κ. Βουργουτζή ήταν ευτύχημα που υπήρχαν τρεις υπουργοί κι ένας πρωθυπουργός από τη Μακεδονία στην κυβέρνηση κι έτσι, αμέσως, "δημιουργήθηκε το ΥΠΕΧΩΔΕ, προσωπικό του οποίου κατέγραψε τις ζημιές μέσα σε λίγες μέρες. Δεν παρατηρήθηκε, έτσι, το φαινόμενο που βλέπουμε τώρα, στην Πελοπόννησο, να συνεχίζεται, μέρες μετά, η καταγραφή των ζημιών. Από αυτήν την άποψη, τότε είμασταν στο ζενίθ και τώρα, δυστυχώς, στο ναδίρ".
Όσο για τον κ. Παπαζάχο, ο σεισμός έφερε ένα μεγάλο κέρδος στη Θεσσαλονίκη: "Τότε δεν υπήρχε, καν, σεισμογράφος. Τώρα, έχουμε ένα πολύ καλό δίκτυο, που ενημερώνει αμέσως, με ακρίβεια και δημοσιεύει το αποτέλεσμα των μετρήσεων ακόμη και στο Διαδίκτυο".