Γράφει ο Γιάννης Παπαδόπουλος*

"Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας". Όπου Δαναοί διάβαζε Ευρωπαίοι.
Η πορεία των ευρωπαϊκών οργάνων και η συμπεριφορά χωρών και προσώπων μέσα σ΄ αυτά, έχει διδάξει ότι, πάντοτε επιλέγεται αυτός "που θα κάνει τη δουλειά". Στην πολυδαίδαλη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν υπάρχουν "εθνικές επιτυχίες". Υπάρχει μόνον ταύτιση συμφερόντων. Αυτά και μόνον καθορίζουν τις κινήσεις των κυβερνήσεων και , κατ΄ επέκταση, τις επιλογές των ικανών προσώπων, που θα υλοποιήσουν τις αποφάσεις. Τρανό παράδειγμα η στάση της Γερμανίας, που υποστήριξε τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών, ενώ πριν λίγες μέρες, σε ένα άλλο θέμα, υποστήριζε μετ΄ επιτάσεως και ασκούσε αφόρητες πιέσεις υπέρ της τουρκικής συμμετοχής στο πρόγραμμα SAFE.
Μ΄αυτή την έννοια, η εκλογή Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup είναι μεγάλη προσωπική επιτυχία, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι εθνική. Δηλαδή, στην περίπτωση που δεν εκλεγόταν τι θα είχαμε; Εθνικό πένθος και μεσίστιες σημαίες; Ή η αποτυχία θα θεωρούνταν ως αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής;
Ο Πιερρακάκης πέτυχε να αναρριχηθεί στην υψηλοτερη θέση που θα μπορούσε να πετύχει. Να συμμετέχει στο ανώτατο πεδίο διαβούλευσης , σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, αφού λόγω της ιδιότητας αυτάς, θα παίρνει μέρος και στις διασκέψεις των ομάδων του πολύ κλειστού πυρήνα της παγκόσμιας οικονομίας (G7 ή 8 και G20) και να εγγράφει προσωπικές περγαμηνές, χρήσιμες για το πολιτικό του μέλλον. Ίσως και -γιατί όχι;- ως ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν. Από δω και πέρα στο χέρι του είναι να αποδείξει ότι η επιλογή και η εκλογή δεν ήταν περιστασιακή.
Όπως από δω και πέρα θα φανούν και οι κινήσεις που θα ακολουθήσουν την εκλογή του. Θα φανεί δηλαδή, ο δρόμος που αποφάσισαν να πάρουν οι συμμετέχουσες χώρες στην ευρωζώνη απέναντι στα φλέγοντα θέματα και προβλήματα που αντιμετωπίζει , στο σύνολό της, η Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι απόρροια του πολέμου, που μαίνεται στα ανατολικά της ηπείρου. 
Θα φανεί τι θα γίνει με τα "παγωμένα" ρωσικά περιουσιακά στοιχεία στην Ευρώπη, πως θα αντιμετωπιστεί η τρομακτική αύξηση στο ενεργειακό κόστος, που "γονατίζει" της μεγάλες βιομηχανικές και παραγωγικές ευρωπαϊκές μονάδες και άλλα σημαντικά χρηματοοικονομικά θέματα που απασχολούν. 
Η θέση είναι σημαντική. Μπορεί να αποτελέσει - και πρέπει- ένα ελληνικό διαπραγματευτικό χαρτί, όσο βέβαια το επιτρέπουν οι ασφυκτικοί κανόνες και τα περιθώρια. 
Κανείς δεν μπορεί να υποβαθμίσει την προσωπική επιτυχία, που ανυψώνει τον Κυριάκο Πιερρακάκη και τον κάνει - πλέον- ορατό δελφίνο της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, στη μετά Μητσοτάκη εποχή.
Καλημέρα σας. Χρόνια πολλά στις εορτάζουσες και στους εορτάζοντες. Οι παλιοί έλεγαν ότι " απ΄του Αγίου Σπυρίδωνα σπυρί-σπυρί μεγαλώνει η ημέρα...".


*Ο Γιάννης Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος