Το θέμα των απειλών για την Ποσειδωνία (τα γνωστά μας θαλάσσια φύκια), φέρνουν στο ευρωκοινοβούλιο οι Οικολόγοι Πράσινοι. Τα υποθαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας έχουν ιδιαίτερη σημασία ως οικότοποι αναπαραγωγής των ψαριών, ως ανάχωμα στην ορμή των κυμάτων και τη διάβρωση των ακτών αλλά και ως υποθαλάσσιες αποθήκες διοξειδίου του άνθρακα, που περιορίζουν την έκταση της κλιματικής αλλαγής.
Παρότι τυπικά προστατεύονται ως οικότοποι προτεραιότητας στα πλαίσια του δικτύου NATURA 2000, η απουσία χαρτογράφησης δεν επιτρέπει να οριοθετηθούν οι προβλεπόμενες Ζώνες Ειδικής Προστασίας. Αποτέλεσμα είναι να χάνονται με ταχύτατους ρυθμούς, που αγγίζουν ακόμη και το 5% σε ετήσια βάση. Ευτροφισμός από θαλάσσια ρύπανση, απουσία προστατευόμενων περιοχών, συρόμενα αλιευτικά εργαλεία που σαρώνουν και νεκρώνουν το βυθό, είναι μερικές μόνο από τις αιτίες. Η αποκατάστασή τους είναι εξαιρετικά αργή και χρειάζεται πολλές δεκαετίες ή και αιώνες για να ολοκληρωθεί.
Πρόσφατα το διεθνές γραφείο της Greenpeace κατέθεσε επίσημη καταγγελία στην Κομισιόν κατά της Ελλάδας, Ιταλίας, Γαλλίας και Ισπανίας για αθέτηση υποχρεώσεων που προβλέπονται στην Οδηγία για τους Οικοτόπους.
Η ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου θέτει προς την Κομισιόν όλα αυτά τα ζητήματα, ζητώντας περισσότερα στοιχεία, καθώς και διορθωτικές κινήσεις στην ευρωπαϊκή πολιτική.
«Η καταστροφή της ζωής στο βυθό της Μεσογείου θα έπρεπε να είχε σημάνει συναγερμό», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Είναι εξοργιστικό ότι οι κυβερνήσεις και η Κομισιόν δεν εκπληρώνουν ούτε καν τις επίσημες υποχρεώσεις τους. Η άμεση προώθηση της χαρτογράφησης της Ποσειδωνίας και η δημιουργία προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών, δε μπορεί να περιμένει άλλο».