Γράφει ο «Περαστικός»

Κοίτα πού κατάντησε ο Περαστικός... Να συμφωνεί με το ΠΑΣΟΚ, που λέει ότι το... ριμπράντινγκ Τσίπρα ήταν, τελικά, ριτουίτ... 
Άλλον μας έδειξαν, συνεχίζει ο Περαστικός, άλλον μας έβαλαν. Ο Τσίπρας των διαφημίσεων και του Τικ Τοκ, που ερχόταν με φόρα (για να θυμηθούμε και την Πόπη) έμεινε στις οθόνες των κινητών. Χθες βράδυ, στο Παλάς, είδαμε τον παλιό, γνωστό Τσίπρα. Χωρίς γραβάτα, με τον ίδιο καταγγελτικό λόγο για όλους τους άλλους.
Το θέμα, όμως, δεν ήταν ο Αλέξης Τσίπρας. Αυτός ήταν, αυτός είναι, αυτός θα είναι. Το θέμα είναι όλοι όσοι έσπευσαν, μετά την ομιλία του, να του σφίξουν το χέρι. Με τις ίδιες ελπίδες που είχαν το 2015. Με τα ίδια επιχειρήματα. Αλλά και με την ίδια αγάπη. 
Παρατήρησε ο Περαστικός τα πρόσωπα των απλών ανθρώπων, αυτών που θα σπεύσουν να ψηφίσουν ένα κόμμα Τσίπρα. Είχαν την ελπίδα αποτυπωμένη πάνω τους. Ξέχασαν ποιος τους οδήγησε στα βράχια, ποιανού επιλογές παίζαν ζάρια στην πλάτη τους, ποιανού εκλεκτοί υπουργοί πορεύονταν με το «πάμε κι όπου βγει»...
Κι αυτό, λέει ο περαστικός, είναι επικίνδυνο. Και γι αυτό φταίει σύσσωμη η κεντροαριστερά που δεν κατάφερε, με μια κυβέρνηση που πέφτει από λάθος σε λάθος, να ορθώσει ανάστημα και να ψελλίσει, έστω, έναν λόγο με επιχειρήματα στις κυβερνητικές επιλογές. Αλλά κι αυτή τράβηξε το δρόμο της κούφιας καταγγελίας. 
Εν κατακλείδι, επειδή τον Περαστικό τον γοητεύουν οι ελληνικές παροιμίες, όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε. Άπαντες.