Γράφει ο «Περαστικός»

Αναρωτιέται ο Περαστικός αν υπήρχε έστω ένας στη Θεσσαλονίκη που να πίστευε ότι η χθεσινή εκδήλωση στο «Ολύμπιον» για την ανάπλαση της ΔΕΘ δε θα κατέληγε όπως κατέληξε: Με βρισιές, απειλές και φωνές που σκέπαζαν την όποια αντίθετη άποψη...
Φυσικά και ήταν αδιανόητο μια συζήτηση για το αν το εκθεσιακό κέντρο καταλήξει Ρίαλ Εστέιτ ή ένα ατέλειωτο πάρκο με την Έκθεση εξοστρακισμένη «κάπου στα δυτικά» να γίνει με ηρεμία. Ειδικά στην εποχή του σοσιαλμιντιακού ακτιβισμού όπου όλοι πιστεύουν ότι τα ξέρουν όλα, επειδή «τα διαβάσαμε στο Ίντερνετ»...
Ακόμη κι άνθρωποι αριστερών καταβολών (υπερ)πηδούν τις αρχές τους και διαλύουν την έννοια του δημοκρατικού διαλόγου επειδή ο απέναντι έχει διαφορετική άποψη.
Αντιλαμβάνεται ο Περαστικός ότι το δόγμα «βία στη βία» εφαρμόζεται, πλέον, από παντού. Αφαιρώντας την ουσία του συνθήματος, τις λέξεις «της εξουσίας», αφού σε ένα είδος εξουσίας αναπτύσσονται και οι δυο πλευρές. Το μίσος ποτίζει τους πάντες και η Δημοκρατία πάει περίπατο όταν έρχεται σε αντίθεση με τα πιστεύω μας.
Όλη η ουσία περιλαμβάνεται σε δύο ατάκες που ακούστηκαν στην εκδήλωση:
-Αν με αφήσετε ένα δευτερόλεπτο να πω αυτό που θέλω, λέει μία από τις συμμετέχουσες.
-Όχι, να μην πεις τίποτα! Να τσακιστείς να φύγεις, ακούγεται ο νεαρός από το ακροατήριο.
Έτσι απλά, έτσι δημοκρατικά.
Φυσικά, συμπέρασμα δεν βγήκε από το χθεσινό ντιμπέιτ της ντροπής. Οι μεν έμειναν πιστοί στο δόγμα του πράσινου -«να γίνει πάρκο και με τη ΔΕΘ ό,τι βγει»- και οι δε στο δόγμα του Ρίαλ Εστέιτ -«λεφτά δεν υπάρχουν, μόνο με ΣΔΙΤ γίνεται η ανάπλαση και ο ιδιώτης θέλει κίνητρα, τι να κάνουμε».
Κι εδώ που τα λέμε, το «ή μαζί μας ή εναντίον μας» που έφερε στην πολιτική σκηνή και την ελληνική καθημερινότητα ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, βρήκε άξιο εκφραστή την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και απόλυτο μιμητή τον Σωκράτη Φάμελλο -όπως το διαλάλησε από τη Δυτική Μακεδονία...
Μέσα σε αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα, ο Περαστικός θυμάται τα λόγια του Γκάντι: «Οφθαλμόν αντί οφθαλμού, στο τέλος όλοι θα μείνουν τυφλοί»...