Γράφει ο Γιάννης Παπαδόπουλος*

Τελικά...θέλει τρόπο. 
Τι χρειάζεται;
Μια εταιρία έρευνας να βάλει ένα ερώτημα στον ανυποψίαστο που, συνήθως, απαντάει περισσότερο με το συναίσθημα και πολύ λιγότερο με τη λογική. 
Οι απαντήσεις, η έρευνα δηλαδή που έχει διανθιστεί και με άλλα ερωτήματα, παίρνει το δρόμο της δημοσιότητας. 
Όλα τα μέσα, ιδίως αυτά του διαδικτύου, αρχίζουν και κουνούν τις...μπαντιέρες. Ακολουθούν - θέλουν δε θέλουν- οι τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί. 
Το...πράγμα φουντώνει. Μονοπωλεί την ενημέρωση θαρρείς και είναι το μοναδικό, το φλέγον ζήτημα που απασχολεί την κοινωνία.
Τότε εμφανίζεσαι εσύ ως κυβέρνηση και κυβερνήτης που αφουγκράζεσαι τις ανησυχίες του λαού και δίνεις την απάντηση που περιμένουν όλοι:
-Ναι, είναι καιρός να συζητηθεί η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.
Αυτό ήταν.
Έχεις πετύχει την αλλαγή της πολιτικής ατζέντας. Έχεις κάνει τον κόσμο όλο να συζητάει για τους δημόσιους υπαλλήλους και να ξεχνάει τα άλλα, τα μεγαλύτερα και φλέγοντα θέματα που απασχολούν τη χώρα, τόσο στην καθημερινότητα όσο και στη διεθνή εικόνα και υπόστασή της.
Το καλύτερο είναι, βέβαια πως, εσύ ως κυβέρνηση έχεις πετύχει να αποπροσανατολίσεις και τα απο-κόμματα που ισχυρίζονται ότι κάνουν αντιπολίτευση.
Είπαμε, θέλει τρόπο. Και η κυβέρνηση αυτή ακόμη τον έχει τον τρόπο της, στο οικονομικοπολιτικό κατεστημένο.


*Ο Γιάννης Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος