Πέθανε χθες, Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2025, ο καλλιτέχνης του γνωστού πλωτού Φεγγαριού της Νέας Παραλίας Θεσσαλονίκης, Παύλος Βασιλειάδης, σε ηλικία 78 ετών, και έπειτα από νόσηση με καρκίνο.
Το φεγγάρι το οποίο δημιουργήθηκε από τον γλύπτη και ψυχίατρο το 1997, όταν η Θεσσαλονίκη ήταν η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, στη συνέχεια βανδαλίστηκε, πετάχθηκε στη θάλασσα από αγνώστους, με τον ίδιο τον δημιουργό του, να υποδεικνύει τελικά ως νέο χώρο τοποθέτησης του την θάλασσα, έτσι ώστε να προφυλαχτεί από μελλοντικούς βανδαλισμούς, μία διαδικασία που χρειάστηκε 3 ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρωθεί. 
Ο Παύλος Βασιλειάδης ζωγράφιζε μέχρι το τέλος της ζωής του, ακόμα και μετά από πολλαπλά προβλήματα υγείας που του είχαν προκαλέσει κινητικές δυσκολίες. Ο εκλιπών συνέβαλε σημαντικά και στην ψυχιατρική επιστήμη, ως ψυχοθεραπευτής.
Η πολιτική κηδεία του Παύλου Βασιλειάδη θα λάβει χώρα μεθαύριο, Τρίτη στις 14:00, απέναντι από τα κοιμητήρια στη Θέρμη στο "Billy's Palace", όπως γράφει σε ανάρτησή του στα social media ένα από τα παιδιά του καλλιτέχνη και επιστήμονα.

Ποιος ήταν ο Παύλος Βασιλειάδης

Ο Παύλος Βασιλειάδης γεννήθηκε το 1946 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε ιατρική και ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική, την οποία ασκούσε μέχρι προσφάτως. Όπως γράφει το ΑΠΘ σε ιστοσελίδα του, οι καλλιτεχνικές του δραστηριότητες τον φέρνουν εγγύτερα στο χώρο των εγκαταστάσεων και των περιβαλλόντων. Η πρώτη ατομική του έκθεση χρονολογείται το 1971 (Γκαλερί Ζήτα-Μι, Θεσσαλονίκη). Από τότε στο ενεργητικό του προσμετρούνται άλλες 17 ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ενώ οι συμμετοχές του σε ομαδικές ξεπερνούν τις τριάντα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν η Art 10 στο Basel της Ελβετίας (1979), η Biennale του São Paulo (1983), και τα Δημήτρια, Θεσσαλονίκη (1985,1989, 1993, 1995, 2001). Έργα του ανήκουν: στην Εθνική Πινακοθήκη, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, το Τελλόγλειο Ίδρυμα, την Πινακοθήκη της Ρόδου κ.ά.
Στην πρώτη ατομική του έκθεση το 1971, ο Βασιλειάδης παρουσίασε μυθολογικά θέματα. Αργότερα, ο καλλιτέχνης εξέθεσε πίνακες που κινούνταν στο χώρο του κριτικού ρεαλισμού. Συχνά συνοδεύονταν από κατασκευές μικρού μεγέθους, που επεξέτειναν το θέμα της ζωγραφικής στον τρισδιάστατο χώρο (Νομίσματα, Πόλεις, Παρμπρίζ).

Η ιστορία με το Φεγγάρι

Η τελευταία ενότητα έργων του Παύλου Βασιλειάδη έχει τον τίτλο «Υπεριώδεις Χώροι» και είναι περιβάλλοντα, στα οποία οι μορφές αποκτούν ιδιαίτερη οντότητα καθώς λούζονται από το υπεριώδες φως προβολέων. Χρησιμοποιεί επιφάνειες επεξεργασμένες με τις τεχνικές των προηγούμενων έργων του, τρισδιάστατα σύμβολα και γράμματα, νήματα λεπτά σαν ιστούς αράχνης που απλώνονται στο χώρο κ.ά. Το γνωστότερο ίσως παράδειγμα της σειράς είναι το Φεγγάρι, η εικαστική επέμβαση που πραγματοποίησε στον κόλπο του Θερμαϊκού, στο πλαίσιο των Λ΄Δημητρίων (1995) στη Θεσσαλονίκη. Η ίδια εγκατάσταση ξαναπαρουσιάστηκε στο Sani Festival 1997, 1998, 2000 και στη Θεσσαλονίκη ξανά το 2000.
Στην ίδια ενότητα ανήκει και η Κλωθώ. Είναι ένα περιβάλλον, στο οποίο ατέλειωτα μέτρα νήματος, βαμμένα με φωσφορούχο υλικό, ακολουθούν το σχήμα του χώρου, φτιάχνοντας ένα αδράχτι. Το νήμα ξεκινάει από μια σπείρα στο δάπεδο. Στο κέντρο της είναι τοποθετημένη μια μικρή καρέκλα. Ο τίτλος και η υποβλητική περιέλιξη που κυριαρχεί κάνει αναπόφευκτο το συνειρμό στο νήμα της ζωής του κάθε ανθρώπου και στην ομώνυμη Μοίρα της μυθολογίας.