Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, η Αντιδημαρχία Μέριμνας για την Τρίτη Ηλικία και η Αντιδημαρχία Παιδικής Μέριμνας, Οικογένειας & Κοινωνίας των Πολιτών στο πλαίσιο της διαγενεακής σύνδεσης και των εκδηλώσεων τους για το Πάσχα, διοργανώνουν την αναβίωση του εθίμου «Λαζαρίνες», στο Φουαγιέ του Δημαρχιακού Μεγάρου Θεσσαλονίκης, τη Δευτέρα 29 Απριλίου 2024 ώρα 11:00 π.μ.
Στην εκδήλωση συμμετέχουν:
  • Μέλη των 2ου και 5ου παραρτημάτων Κ.Α.Π.Η.
  • Ο παιδικός σταθμός «Μέγας Αλέξανδρος»
Οι παριστάμενοι θα παρακολουθήσουν τις «Λαζαρίνες», ένα παλιό ξεχωριστό έθιμο που έχει συνδεθεί με την Ανάσταση του Λαζάρου και προαναγγέλλει τον ερχομό του Πάσχα και της Άνοιξης.
Η Αναβίωση του εθίμου δίνει την ευκαιρία στις διαφορετικές ηλικίες να συμπράξουν και να συνδεθούν μεταξύ τους. Επίσης συντελεί στη διαφύλαξη της άυλης πολιτιστικής μας κληρονομιάς ως σημαντικό στοιχείο της συλλογικής μας μνήμης και ταυτότητας.

Τι είναι οι Λαζαρίνες

Οι Λαζαρίνες ήταν μικρά κορίτσια της ηλικίας των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου ή και μεγάλες γυναίκες, που το Σάββατο του Λαζάρου τραγουδούσαν και χόρευαν τα λαζαριανά τραγούδια, γυρνώντας από σπίτι σε σπίτι. Ήταν όμως και το έθιμο της ίδιας ημέρας, το έθιμο του Λαζάρου, που διατηρήθηκε ζωντανό μέχρι λίγο μετά από τα μέσα του περασμένου αιώνα, για το οποίο γίνονται σύγχρονες προσπάθειες αναβίωσης.
Τα λαζαριανά τραγούδια έχουν την αφετηρία τους στα αρχαία κάλαντα και συγκεκριμένα μπορούν να θεωρηθούν ότι είναι συνέχεια από τα κάλαντα της εαρινής πρωτοχρονιάς.
Όταν ήρθε ο Χριστιανισμός, το έθιμο με τα κάλαντα επεβίωσε μέσα στο κλίμα του, και τα κάλαντα της εαρινής πρωτοχρονιάς προσαρμόστηκαν στις ανοιξιάτικες γιορτές, όπως το Σάββατο του Λαζάρου. Τα κάλαντα των παιδιών από την αρχή στην αρχαιότητα ήταν χωρίς κανένα θρησκευτικό χαρακτήρα. Θρησκευτικά στοιχεία, πρώτα ειδωλολατρικά κι έπειτα χριστιανικά, μπήκαν στα κάλαντα μόνο σε χρόνια όψιμα. Ένα δείγμα αυτής της συνέχειας είναι και τα παραδοσιακά κάλαντα Δωδεκαήμερου της Βισαλτίας, τα κόλιντα. 

Με πληροφορίες από την wikipedia