Δέκα ημέρες έμειναν μέχρι τις εκλογές στην Τουρκία, με την «ψαλίδα» του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν και του αντιπάλου του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου να κλείνει συνεχώς.  Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων υποδεικνύουν πως όλα είναι πιθανά, αφού ο Ερντογάν μπορεί, μεν, να κερδίσει νέα προεδρική εντολή αλλά να χάσει την πλειοψηφία του στην τουρκική βουλή.

Σπασμωδικές κινήσεις

Παρ’ όλα αυτά, όλα δείχνουν πως το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ χαρακτηρίζεται από μία νότα απαισιοδοξίας και απελπισίας, τη στιγμή που η παταγωδώς αποτυχημένη διαχείριση της οικονομίας και της κρίσης που δημιούργησαν οι φονικοί σεισμοί, έχουν οδηγήσει τα στελέχη του σε σπασμωδικές κινήσεις.

Ο ίδιος ο Ερντογάν, μετά από το ολιγοήμερο «διάλειμμα» λόγω αδιαθεσίας, έχει αρχίσει να καταφέρεται εναντίον των ΛΟΑΤΚΙ και να υποστηρίζει πως η αντιπολίτευση χρηματοδοτείται από τρομοκρατικές οργανώσεις.

Εκτός αυτού, υποστηρίζει πως η Δύση έχει αρχίσει να προσπαθεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα των εκλογών, βασιζόμενος στις δηλώσεις του Αμερικανού Προέδρου Μπάιντεν ο οποίος δήλωσε υποστηρικτής της τουρκικής αντιπολίτευσης. Ο Υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σολιού υποστήριξε, από την πλευρά του, πως υπάρχει πιθανότητα πραξικοπήματος με την υποστήριξη της Δύσης την ημέρα των εκλογών.

Ο Ερντογάν έχει μιλήσει κι αυτός για μία «συνομωσία» εναντίον του. Μιλώντας στο τρίτο πρόσωπο σε πρόσφατη συνέντευξή του στο κανάλι CNN-Turk, υπογράμμισε πως «Η Δύση υποστηρίζει πως είναι εναντίον του Ερντογάν. Η εχθρική στάση τους εναντίον του Ερντογάν είναι εχθρική στάση προς το κράτος μου. Το κράτος μου θα καταφέρει να σταματήσει το πραξικόπημα αυτό στις 14 Μαΐου».

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο του Bloomberg, Μπόμπι Γκος, οι υστερικές αυτές δηλώσεις του Ερντογάν για συνομωσίες και μυστήριους εχθρούς αποτελούν την απαρχή των δικαιολογιών του Τούρκου Προέδρου σε περίπτωση εκλογικής ήττας. Παρ’ όλα αυτά, ο Ερντογάν έχει δίκιο στο ότι τόσο οι ηγέτες της Ευρώπης όσο και ο Μπάιντεν θα ήθελαν να χάσει την εκλογική αναμέτρηση, ιδιαίτερα λόγω της εχθρικής ρητορικής εναντίον τους.
Από την άλλη, ο Κιλιτσντάρογλου έχει μία πιο διπλωματική προσέγγιση προς τη Δύση, ενώ αναμένεται να φέρει την Τουρκία πιο κοντά στη «γραμμή» του ΝΑΤΟ μετά από πολυετή αλλαγή του αφηγήματος προς τας ανατολάς. Τη στιγμή που το ΝΑΤΟ καλείται να αντιμετωπίσει την πολεμική μηχανή του Πούτιν και τον πόλεμο στην Ουκρανία, η συμμαχία θα βγει κερδισμένη από την πιθανή επιστροφή της γεωπολιτικά σημαντικής Τουρκίας στην «αγκάλη» των νατοϊκών.

Προτεραιότητες

Ακόμα κι αν οι εκλογές, όμως, αποδειχθούν καταστροφικές για τον Ερντογάν, οι ηγέτες της Δύσης θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις εκτιμήσεις τους όσον αφορά τον Κιλιτσντάρογλου. Ο υποψήφιος νέος Πρόεδρος αναμένεται πως θα χρησιμοποιήσει το πιθανό, νεοαποκτηθέν πολιτικό του κεφάλαιο για την αναδιάρθρωση της τουρκικής οικονομίας και κοινωνίας, όπως την απελευθέρωση των πολιτικών κρατούμενων, την ελευθερία του Τύπου, την καταπολέμηση του πληθωρισμού και την καταπολέμηση του πακτωλού προβλημάτων που δημιούργησαν οι φονικοί σεισμοί του Φεβρουαρίου. Σημειωτέον πως ο Κιλιτσντάρογλου συμφωνεί σε αρκετούς τομείς της εξωτερικής πολιτικής με τον Ερντογάν και δε συμπλέει με τις προτιμήσεις της Δύσης.

Εάν οι Δυτικοί θέλουν τη βοήθεια του Κιλιτσντάρογλου στην γεωπολιτική σκακιέρα, θα πρέπει να τον βοηθήσουν να αναδιαρθρώσει την τουρκική οικονομία και κοινωνία, ή τουλάχιστον να παραμείνουν υπομονετικοί όσο το κάνει.

Το κόμμα του Κιλιτσντάρογλου έχει, πάντως, ανακοινώσει πως θα άρει το τουρκικό βέτο κατά της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Παρ’ όλα αυτά, δε φαίνεται διατεθειμένος να υπαναχωρήσει σε ό,τι αφορά την αγορά των ρωσικών S-400 τα οποία απειλούν την ΝΑΤΟϊκή αμυντική γραμμή, ενώ ο πολιτικός έχει πολλάκις υπογραμμίσει πως θέλει να έχει φιλικές σχέσεις με το Κρεμλίνο, αφού η Ρωσία έχει μετατραπεί σε μία από τις κύριες εμπορικές συμμάχους της Τουρκίας και βασικός πάροχος ενέργειας.
Γι αυτούς τους λόγους, σύμφωνα με τον Γκος, η Δύση δεν πρέπει να θεωρεί δεδομένη την πλήρη συνεργασία του Κιλιτσντάρογλου σε ό,τι αφορά τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας ή οποιαδήποτε άσκηση οικονομικής πίεσης. Όπως έκανε και ο Ερντογάν, ο Κιλιτσντάρογλου θα υπογραμμίσει πως η Τουρκία μπορεί να παίξει έναν σημαντικό ρόλο διαμεσολαβητή στον πόλεμο στην Ουκρανία και να συνεχίσει την ελεύθερη μεταφορά των σιτηρών από τη Μαύρη Θάλασσα.
Αμετακίνητη αναμένεται να είναι και η στάση του σε ό,τι αφορά τη Συρία, ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση των Κούρδων οι οποίοι αποτέλεσαν τον κύριο σύμμαχο της Δύσης ενάντια στον ISIS. Η παρουσία και μόνο του εθνικιστικού κόμματος Iyi Party στην πιθανή κυβέρνηση Κιλιτσντάρογλου θα καταρρίψει όποιες ελπίδες υπήρχαν για τους Κούρδους. Σημειωτέον πως πολλά από τα κουρδικά κόμματα έχουν χαρακτηριστεί ως τρομοκρατικές οργανώσεις από την Τουρκία. Παράλληλα, ο Κιλιτσντάρογλου θέλει να προχωρήσει σε απέλαση εκατομμυρίων Σύρων προσφύγων, κάτι το οποίο ενδέχεται να προκαλέσει μία νέα προσφυγική κρίση.
Εν κατακλείδι, αν και ο Τούρκος πολιτικός έχει υποσχεθεί επιδιόρθωση των διμερών σχέσεων με τη Δύση, οι προτεραιότητές του πρόκειται να είναι πολύ διαφορετικές από αυτές της Ουάσινγκτον ή των Βρυξελλών.