Η διαμάχη που ξέσπασε μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης με αφορμή τα όσα είπε ο Γιώργος Τσίπρας σε τηλεμαχία με τον Άδωνι Γεωργιάδη, οδηγεί σε ένα συμπέρασμα: Τα μετρημένα κουκιά είναι λιγότερα από αυτά που υπολογίζουμε.
Ας πάρουμε το νήμα από την αρχή: Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ απαντώντας στον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μεν δεύτερο κόμμα αλλά τα «κουκιά» βγαίνουν για σχηματισμό κυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ να σταθμίσουν και αυτό το ενδεχόμενο.
Στην ερώτηση για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε πως «επιτέλους λόγω της απλής αναλογικής, η οποία θα ανεβάσει το πολιτικό επίπεδο της χώρας και θα διαμορφώσει καλύτερες, πιο δημοκρατικές και αποτελεσματικές κυβερνήσεις, θα βρούμε τον τρόπο να συνεργαστούμε».
Η απάντηση ήρθε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και υπουργό παρά τω πρωθυπουργό, Γιάννη Οικονόμου: «Ο κ. Γιώργος Τσίπρας αποκάλυψε τις προθέσεις του εξαδέλφου του κ. Αλέξη Τσίπρα: να κάνουν κυβέρνηση ηττημένων, εκμεταλλευόμενοι την απλή αναλογική. Προφανώς, αφού τα νούμερα δεν βγαίνουν αλλιώς, με τον κ. Βαρουφάκη, που θέλει να ανατινάξει τις τράπεζες. Ίσως και με κάποιο ακροδεξιό κόμμα, αν η συμπλήρωση με το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη δεν φτάνει. Για αυτό η κάλπη στις 21 Μαΐου είναι καθοριστική. Για να συνεχίσει η Ελλάδα τολμηρά, σταθερά, μπροστά», δήλωσε.
Και τώρα, τα... κουκιά: Οι περισσότεροι αναμένουν συμμαχία 151 βουλευτών, για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Τα βάζουν κάτω και υποστηρίζουν (αν και υπάρχουν αμφιβολίες και γι αυτό) ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό να συμβεί. 
Φυσικά και κάτι τέτοιο δεν γίνεται με τη Νέα Δημοκρατία πρώτο κόμμα. Το 151, είναι αριθμός δυσθεώρητος. ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΜέΡΑ 25 μαζί, δεν τον φθάνουν. Τον χρειάζονται, όμως; Μάλλον όχι!
Όπως εξήγησε ο αναπληρωτής καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο ΑΠΘ, Ακρίτας Καϊδατζής στο κανάλι της "Ναυτεμπορικής", προκύπτει κυβέρνηση και με λιγότερους! 
όπως σημείωσε, «παρότι δεν το είχαμε ποτέ ιστορικά στη χώρα μας αλλά είναι σύνηθες σε ευρωπαϊκές χώρες – υπάρχει αυτό που λέμε κυβέρνηση ανοχής ή κυβέρνηση μειοψηφίας». «Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση βιώσιμη που να έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής και να ολοκληρώσει τη θητεία της και με λιγότερους από 151 βουλευτές οι οποίοι μπορεί να είναι τόσο λίγοι μέχρι και 120 βουλευτές αν έχουν την ανοχή ενός μέρους του κοινοβουλίου. Η ανοχή αυτή εκφράζεται με την αποχή του κόμματος που θα ανεχθεί από την ψηφοφορία κατά την ψήφο εμπιστοσύνης της κυβέρνησης» είπε.
«Αν λοιπόν υπάρχουν κάποια κόμματα που θα απέχουν για να διευκολύνουν μία κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς να θέλουν να είναι κομμάτι της κυβέρνησης συνεργασίας, έχουν τη δυνατότητα να απέχουν και έτσι να σχηματιστεί κυβέρνηση και με λιγότερους από 151 βουλευτές» διευκρίνισε.
Τα μετρημένα κουκιά, λοιπόν, δεν είναι αναγκαίο να είναι 151. Ας είναι και 120... Κι αυτά είναι νούμερα που "βγαίνουν" στις 21 Μαΐου.
"Θα πέσει μια τέτοια κυβέρνηση", σπεύδουν να απαντήσουν κάποιοι. Για να "πέσει" όμως, πρέπει να κατατεθεί πρόταση δυσπιστίας, που να συγκεντρώσει 151 ψήφους. Το παρόν και η ανοχή, δεν βοηθούν μια τέτοια κατεύθυνση. Άρα; Τα μετρημένα κουκιά, αν και λιγότερα, πάλι βγαίνουν.
Και μην αρχίσετε τα επιχειρήματα του στιλ "δεν είναι δυνατό να ψηφίζουμε κάτι και να βγαίνει κάτι άλλο..." Η πολύ πρόσφατη πραγματικότητα, θα σας διαψεύσει.
Γράφει ο Περαστικός