Επικοινωνία στα συντρίμμια; Πάνω από τα πτώματα νέων ανθρώπων; Ακούγεται αδιανόητο. Είναι όμως;

Μετά την πρώτη παγωμάρα όλων, δυστυχώς φθάσαμε στις κοκορομαχίες. Από σήμερα, πριν καλά - καλά οι οικογένειες των αθώων θυμάτων συνοδέψουν τα παιδιά τους στις τελευταίες τους κατοικίες, στήθηκαν τηλεοπτικά πάνελ κι άρχισε το "ποιος φταίει παραπάνω".

Θα περίμενε κανείς ότι μια τέτοια, ασύλληπτη, τραγωδία, θα άλλαζε τα πράγματα. Όχι εδώ. Όχι στην Ελλάδα που συνεχίζει να μας πληγώνει. Πλέον όλα τα κόμματα εξουσίας (συμπεριλαμβάνεται και το ΠΑΣΟΚ σε αυτά) αποδίδονται σε μία κούρσα αποπομπής των μεγαλύτερων ευθυνών.

Κι αν η "στραβή" έγινε στη βάρδια της Νέας Δημοκρατίας, που έχει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης αφού αυτή κυβερνά, ο κόσμος, κύριοι, γνωρίζει ότι από το 2000 κι έπειτα, σταδιακά, ο σιδηρόδρομος αποδομούνταν σιγά-σιγά.

Όλοι βάλανε το χεράκι τους. Άλλοι έκαναν απευθείας αναθέσεις στους δικούς τους ανθρώπους και οι προσφυγές καθυστερούσαν τα έργα, άλλοι διόριζαν άσχετους αλλά κομματικά αρεστούς, άλλοι υπέγραφαν συμβάσεις που ξεπουλούσαν τα πάντα, άλλοι, απλά, καθυστερούσαν.

Όσο πιο γρήγορα το παραδεχτούν όλοι αυτοί και προχωρήσουν στο παρακάτω, τόσο καλύτερα για τον τόπο και τα παιδιά μας.

ΥΓ. Η λύση που προκρίνεται, να κλείσει ο σιδηρόδρομος έως ότου γίνει ασφαλής η γραμμή, χαϊδεύει αυτιά. Είναι της λογικής "πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι". Ουσιαστικά απαξιώνει τον σιδηρόδρομο, που , σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, είναι μέσο γρήγορο, φθηνό και, πάνω από όλα, ασφαλές. Το "έως ότου" πρέπει να ΄χει χρονικό ορίζοντα. Ας στρωθούν, λοιπόν, όλοι αυτοί, στη δουλειά κι ας αφήσουν τα τηλεοπτικά πάνελ.

Γράφει ο Περαστικός