Μπορεί κάποιοι να το περίμεναν, κάποιοι όμως -όπως και ο Περαστικός- δεν... Ήταν κεραυνός η απόφαση του Κώστα Καραμανλή να μην κατέβει στις εκλογές και να τερματίσει την κοινοβουλευτική του δραστηριότητα.

Μπορεί στο μήνυμά του να μιλά για ενότητα, όμως το σίγουρο είναι ότι η απόφασή του απελευθερώνει όλους τους Νεοδημοκράτες (που δεν βλέπουν με καλό μάτι να στεγάζονται στο Μαξίμου προερχόμενοι από άλλους πολιτικούς χώρους) να πράξουν κατά συνείδηση. 

Η συνείδησή τους, βέβαια, δεν θα τους οδηγήσει σε άλλα στρατόπεδα. Όλοι αυτοί θεωρούν τη Νέα Δημοκρατία σπίτι τους. Έχουν παλέψει για το κόμμα τους. Έχουν χαλάσει παντελόνια με κόλλες από τις αφισοκολλήσεις, έχουν ξενυχτήσει, έχουν ταξιδέψει με τα πούλμαν, έχουν μαλώσει με αντιπάλους. Οι λίγο μεγαλύτεροι στην ηλικία δεν μπορούν να ξεχάσουν τα βράδια των Ευρωεκλογών του 1985 στους κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης. Ούτε τις συγκρούσεις με τα ΜΑΤ του Αρκουδέα.

Γι αυτό, η συνείδησή τους, ή θα τους ξαναστείλει στην κάλπη (με βαριά καρδιά) ή στην αποχή. Αυτό απελευθέρωσε η απόφαση Καραμανλή -κι όποιος δεν το βλέπει είναι καιρός να το δει.

Με αυτόν τον τρόπο βέβαια, ζωντανεύει ένα προηγούμενο σημείωμα του Περαστικού. Που μιλούσε για το περίφημο Αριστερό Μέτωπο. Όλοι αυτοί -και όσοι τώρα βαριούνται να πάνε στην κάλπη και όσοι θεωρούν ότι... δεν χάθηκε και τίποτα- καιρός να ξαναβάλουν τα πράγματα κάτω. Αν πιστεύουν ότι δε θα βρεθούν μπροστά σε κυβέρνηση χαμένων, πλανώνται πλάνην οικτράν. Το ενδεχόμενο ο δεύτερος και ο τρίτος να κάνουν κυβέρνηση, είναι ζωηρό.

Γράφει ο Περαστικός