Τη Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου, τη μικρότερη σε διάρκεια μέρα του χρόνου, που ο ήλιος θα δύσει λίγα λεπτά μετά τις 5, θα είναι ορατό στον ουρανό της Θεσσαλονίκης -αν έχουμε ξαστεριά κι όχι συννεφιά- αυτό που κάποτε πίστευαν ότι ήταν το άστρο της Βηθλεέμ!

Οι δύο μεγαλύτεροι πλανήτες στο ηλιακό σύστημα, ο Δίας και ο Κρόνος, θα έρθουν σε μεταξύ τους «σύνοδο», ένα ουράνιο φαινόμενο κατά το οποίο οι δύο πλανήτες θα έλθουν τόσο κοντά, σε απόσταση όσο το πάχος ενός... νυχιού και θα μοιάζουν έτσι με ένα μεγάλο αστέρι. Θεωρία, πάντως, που καταρρίφθηκε από τους αστρονόμους.

Το φαινόμενο απασχολεί, όποτε συμβαίνει, θεολόγους και αστρονόμους, σχετικά με το αν θα μπορούσε να είναι το άστρο της Βηθλεέμ που οδήγησε τους Μάγους στη φάτνη όπου γεννήθηκε ο Ιησούς.

Όπως εξήγησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο καθηγητής Παρατηρησιακής Αστρονομίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ, Σταύρος Αυγολούπης, δεν πρόκειται για ένα παράξενο φαινόμενο, όμως, φέτος την ίδια μέρα «έχουμε και ένα άλλο σημαντικό αστρονομικό γεγονός, ότι βρίσκεται ο Ήλιος στο χειμερινό ηλιοστάσιο, δηλαδή τη μικρότερη μέρα τον χρόνο, που είναι 9 ώρες 16 λεπτά», ενώ «πολύ κοντά τους δύο πλανήτες, σε μια γωνία 90 μοιρών, ακολουθεί και ο Άρης».

Το ουράνιο φαινόμενο θα είναι ορατό από όλον τον κόσμο, αρκεί να είναι νύχτα και να μην έχει σύννεφα. Δίας και Κρόνος, όμως, δύουν σε 2,5 ώρες μετά τη δύση του Ήλιου κι έτσι το χρονικό διάστημα για να παρατηρήσουμε το φαινόμενο είναι μικρό. Αντίθετα, ο Άρης μεσουρανεί όταν δύει ο Ήλιος. Παρόμοιο φαινόμενο συνέβη και στις 12 Νοεμβρίου όταν ο Πλούτωνας ήταν πάρα πολύ κοντά στον Δία, αλλά δε μας έκανε εντύπωση γιατί ο Πλούτωνας δε φαίνεται με γυμνό μάτι από τη Γη.

Για το άστρο της Γέννησης του Χριστού υπάρχει μία μοναδική ολοκληρωμένη αναφορά στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Επίσης, άλλη μία αναφορά από τον Ιγνάτιο Θεοφόρο, ο οποίος ήταν μαθητής του Ευαγγελιστή Ιωάννη και επίσκοπος Αντιόχειας και έζησε από το 35 έως το 107 μ.Χ., στην επιστολή του προς Εφεσίους.

Πρώτος ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος ασχολήθηκε με το φαινόμενο τον 4ο μ.Χ. αιώνα, καταλήγοντας ότι ήταν υπερφυσικό μοναδικό ανεπανάληπτο και παγκόσμιας σημασίας γεγονός.

Με βάση τις γραφές οι αστρονόμοι έχουν υπολογίσει το έτος γέννησης του Χριστού περίπου στο 6-7 π.Χ., με δεδομένα ότι τότε ήταν βασιλιάς της περιοχής ο Ηρώδης και ο Οκταβιανός Αύγουστος έκανε την απογραφή λίγο πριν το 8 π.Χ,..

Δύο μεγάλοι αστρονόμοι ασχολήθηκαν με το φαινόμενο, ο Τύχο Μπράχε το 1572 και γύρω στο 1614 ο Γιοχάνες Κέπλερ. Αυτοί μίλησαν πρώτοι για τη σύνοδο των πλανητών. 

Σήμερα η επιστήμη έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο το φαινόμενο της Συνόδου του Δία με τον Κρόνο να είναι το άστρο της Βηθλεέμ. «Είναι ένα γνωστό φαινόμενο, το οποίο θα ήταν γνωστό και στους μάγους που ήταν οι αστρονόμοι της εποχής. Το φαινόμενο αυτό δεν κρατάει πολύ, ώστε να οδήγησε τους Μάγους από την Περσία στην Παλαιστίνη, καθώς η διαδρομή που έκαναν ήταν τουλάχιστον μερικοί μήνες. Ένα άλλο χαρακτηριστικό που έχουμε στο Ευαγγέλιο είναι ότι όταν έφτασαν οι Μάγοι στα Ιεροσόλυμα, το αστέρι χάθηκε δε φαινόταν και μετά ξαναεμφανίστηκε, άρα δεν μπορεί να είναι Σύνοδος Πλανητών», σημειώνει ο καθηγητής.

Επίσης, έχει απορριφθεί η θεωρία το να ήταν πεφταστέρι το αστέρι της Βηθλεέμ, καθώς το φαινόμενο κρατά λίγα χρόνια. Ακόμη και το ενδεχόμενο να ήταν κομήτης, που διαρκεί σαφώς περισσότερο και εμφανίζεται κατά περιόδους απορρίφθηκε, γιατί πάντα η εμφάνιση ενός κομήτη από την αρχαιότητα ακόμη θεωρούταν κακός οιωνός. 

Απορρίφθηκε ακόμη και η θεωρία να ήταν ένας σούπερ νόβα, δηλαδή ο θάνατος ενός άστρου με τεράστια έκρηξη, γιατί αυτό το φαινόμενο διαρκεί το πολύ έναν μήνα.

Ο καθηγητής, στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ καταλήγει ότι «η πίστη είναι το σπουδαιότερο τόλμημα του ανθρώπου μπροστά σε εκείνο που δεν καταλαβαίνει ο νους του», γιατί «μόνον όταν τα μάτια της ψυχής μας βιώσουν το μυστήριο της ενανθρώπησης τότε και μόνο τότε θα δούμε το άστρο της Βηθλεέμ να έχει διαχρονικότητα στις ψυχές μας και το ανέσπερο φως του να φωτίζει την υπόστασή μας για πάντα».