Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ*

Οι αποφάσεις κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Το αποτέλεσμα της «40νθήμερης μάχης» της Ελλάδας με τον κορωνοϊό, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί . Η χώρα μας συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων, που έχουν τα λιγότερα κρούσματα και ακόμη λιγότερους θανάτους.
Κάθε μάχη έχει και τους στρατηγούς της. Κάθε νίκη, πολλούς πατέρες και κάθε ήττα μόνον έναν. Αυτό, τουλάχιστον, μας διδάσκει η Ιστορία. Η πραγματικότητα δείχνει, ότι η κάθε νίκη είναι αποτέλεσμα μιας μεγάλης συλλογικής προσπάθειας. Μπορεί να αποφασίζει ο στρατηγός, αλλά πρέπει να εκτελούν σωστά, αγόγγυστα και με συνέπεια όλοι οι υφιστάμενοι, ως τον τελευταίο στρατιώτη.
Στη δική μας μάχη, τη μάχη της επιβίωσης, όλοι δώσαμε ό,τι μπορούσαμε. Η μεγαλύτερη προσφορά μας είναι ότι πειθαρχήσαμε. Ακούσαμε τους ειδικούς.
Ο καθηγητής Τσιόδρας είναι ο άνθρωπος, που κατάφερε –εκτός από τις αναμφισβήτητες γνώσεις του πάνω στην απειλή της επιδημίας- να κερδίσει, με το ύφος και τον ήρεμο «δασκαλίστικο» λόγο του, την εμπιστοσύνη του «στρατεύματος». Ως επικεφαλής ή εκπρόσωπος (καμιά σημασία δεν έχει ο τίτλος) ανέλυσε στον πρωθυπουργό όλα τα δεδομένα. Τι είναι ο κορωνοϊός, πώς μεταδίδεται, ποιες κοινωνικές ομάδες προσβάλλει κατά πλειοψηφία. Τον ενημέρωσε για την κατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Του επέστησε την προσοχή υποστηρίζοντας πολύ απλά, όπως λέμε όλοι, «δεν πάμε ξυπόλητοι στ΄αγκάθια». Ο Τσιόδρας και τα μέλη της επιτροπής εμπειρογνωμόνων ήξεραν, ότι «πολεμάς με τα όπλα που έχεις.
Η μόνη τακτική την οποία θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε ήταν η «τακτική Ρεχάγκελ» για να μιλήσουμε με …ποδοσφαιρικούς όρους ( που τόσο λείπει από τη ζωή μας και θα συνεχίσει να λείπει). Να …ταμπουρωθούμε, να περιμένουμε τον αντίπαλο, καλά οργανωμένοι κι όταν αυτός αρχίσει να …κουράζεται, δηλαδή να σπάσουμε την αλυσίδα μετάδοσης και διασποράς, να επιτεθούμε και να τον …τελειώσουμε. Έξυπνος άνθρωπος ο Μητσοτάκης, κατάλαβε ότι αυτός ήταν ο μόνος δρόμος για να μη θρηνήσουμε «κατακόμβες» θυμάτων, για να ευθυμήσουμε (τώρα εκ του ασφαλούς) με την λεκτική γκάφα του άλλοτε συμβούλου του Αλέξη Τσίπρα.
Το 2004 ο Ρεχάγκελ και η ομάδα του κατέπληξαν τον κόσμο του ποδοσφαίρου. Πέτυχαν το ακατόρθωτο. Κέρδισαν το Euro του ποδοσφαίρου.
Το 2020 ο Τσιόδρας και οι ειδικοί γιατροί άφησαν με «ανοιχτό το στόμα» την υφήλιο. Πέτυχαν, εκεί που απέτυχαν οι συνάδελφοί τους των προηγμένων χωρών.
Κέρδισαν τη μάχη κόντρα στο θάνατο.
Στην Ελλάδα, είμαστε πάντα της υπερβολής. Σχεδόν μηδαμινό είναι το διάστημα που χρειαζόμαστε για να βρεθούμε, από το ναδίρ στο ζενίθ κα αντίστροφα. Το σκεπτικό και οι ενέργειες, όσων γνωρίζουν καλά τη δουλειά τους, απέναντι σε κάθε πρόβλημα, είναι απλές και σίγουρες κινήσεις. Αυτό έκαναν οι γιατροί. Αυτό έκανε και ο πρωθυπουργός, που ήξερε ότι πρέπει να τους εμπιστευτεί. Ήταν απλό και αυτονόητο. Κι αυτό το απλό αποθεώνουμε, γιατί ήταν, ως τώρα, πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί στην Ελλάδα.
Τώρα, ωστόσο, αρχίζουν τα δύσκολα. Η προσπάθεια απεμπλοκής της κοινωνίας και, κυρίως, της οικονομίας. Η επιστροφή στη ζωή, όπως την ξέραμε πριν από τον κορωνοϊό, αν δεν υπάρξει εμβόλιο, δύσκολα θα επιτευχθεί. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος, πλέον, λέγεται οικονομία. Στο χέρι της κυβέρνησης είναι να μη θρηνήσουμε στον τομέα αυτό ό,τι αποφύγαμε στον τομέα της υγείας.

* Ο Γιάννης Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος