Τι θέλει κάποιος από μια γενική έκθεση; Εμπορικές συναλλαγές. Στη ΔΕΘ, όμως, κάτι τέτοιο ανήκει στο μακρινό παρελθόν...


Δεν έχουν ανακοινωθεί, ως τώρα, τα εμπορικά αποτελέσματα της 84ης ΔΕΘ. Θα τα περιμένουμε με ανυπομονησία, φαντάζομαι με συγκριτικά παρόμοια στοιχεία από πέρσι και από την -όποια- καλύτερη, αλλά και χειρότερη χρονιά της διοργάνωσης. Τα αποτελέσματα, όμως, που φαίνονται με το... μάτι ήταν κάτι παραπάνω από εμφανή:

Το εκθεσιακό κάμπους (ο Θεός να το κάνει) είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο λαϊκό πανηγύρι. Τα είχε όλα: Πάγκους με σουβλάκια, πάγκους με ρούχα και σαλβάρια, με παιχνίδια κάθε είδους, με μπαλόνια με ήλιον για τα οποία έπρεπε να ΄χεις στην τσέπη δύο μεροκάματα για να αγοράσεις ένα. Είχε και λαϊκό πανηγύρι, κάθε βράδυ, με γνωστούς αοιδούς, μπόλικη μπίρα και "γλέντι έως πρωίας", που λένε και οι αφίσες στο πανηγύρι του Αγίου Μάμαντα...

Στο περίπτερο της τιμώμενης χώρας Ινδίας έβλεπες ένα μοντέλο του Ινδικού πυραύλου (γιατί η Ινδία διαθέτει και διαστημικό πρόγραμμα -και μάλιστα πετυχημένο) και μπόλικα σταντ για να αγοράσεις "κάτι ινδικό", από σκουλαρίκια ως ρούχα. Και τίκα σου βάζανε στο μέτωπο και χορούς έβλεπες. Κι αν υπήρξαν εμπορικές συναλλαγές (ειδικά με θετικό πρόσημο για τη χώρα κι όχι στο σκεπτικό "να ανοίξουμε κι ένα Ινδικό μαγαζί στη Γιαννιτσών, που έχει μόνο Κινέζικα") δεν μπορούσες να τις δεις πίσω από τόσο Μπόλιγουντ.

Ωραία ιδέα το "να επιστρέψει ο κόσμος στη ΔΕΘ". Επί της ουσίας, όμως, ποιο ήταν το κέρδος; Θα περιμένουμε τον απολογισμό...
Δ.Ι.Ασ.