Του Δ. Ι. ΑΣΠΡΟΠΟΥΛΗ

Βραδάκι της 20ης Οκτωβρίου 1987. Ο φίλος και συνάδελφος Στέλιος Γρηγοριάδης μου πρότεινε να γνωρίσω έναν σπουδαίο άνθρωπο του ποδοσφαίρου. Λίγο αργότερα καθόμουν απέναντι στον Ευγένιο Γκέραρντ...



Είχε έρθει ο ΟΦΗ στη Θεσσαλονίκη. Εϊχε δηλώσει έδρα του, για το ευρωπαϊκό παιχνίδι με την Αταλάντα την Τούμπα. Κι η Κρητική ομάδα είχε "στρατοπεδεύσει" στο ξενοδοχείο "Ολύμπια", δίπλα από το γνωστό παπατζήδικο "Τσαρουχάς".

Μορφή ο Γκέραρντ. Ψηλός, ευθυτενής, με τρανταχτό γέλιο και βαριά φωνή. Με το που τον έβλεπες έλεγες: Κρητίκαρος! Κι ήταν, αυτός, ο Ολλανδός, ο πιο πιστός Κρητικός! Το ένιωθες σ' αυτά που έλεγε, το έβλεπες στη λάμψη των ματιών του. Το απέδειξε με τη ζωή του.

Ο Ολλανδός, ο μακροβιότερος προπονητής στην Ελλάδα, ήρθε στην Ελλάδα το 1985 για λογαριασμό του ΟΦΗ και έγινε... Κρητικός μιας και έμεινε στο Ηράκλειο μέχρι το 2000 (κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 1987), ενώ εν συνεχεία εργάστηκε στην ΑΕΚ, στον ΑΠΟΕΛ, στον Ηρακλή και στην Παναχαϊκή.

Κι όταν σταμάτησε από το ποδόσφαιρο, ρίχτηκε με ακόμη μεγαλύτερη όρεξη στη δουλειά της Κρητικής γης... Έφτιαχνε το δικό του, κρητικό κρασί, το... Γκεραρντάκης. 

Σήμερα ο Ευγένιος Γκέραρντ ξεκίνησε το τελευταίο ταξίδι. Άφησε την αγαπημένη του Κρήτη στα 77 του χρόνια, καθώς αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας. Δεν άντεξε και έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του πλούσια παρακαταθήκη.

Μόλις πριν 1,5 μήνα, στο  «Γεντί Κουλέ» αναβίωσε η χρυσή 15ετία του Γκέραρντ, με τον ίδιο μάλιστα να δίνει το «παρών». 

Η εικόνα του ευθυτενή προπονητή, μπροστά από τον πάγκο της ομάδας του, να δίνει προτροπές και συμβουλές, θα είναι πάντα χαραγμένη στη μνήμη μας.