Ποιος μπορεί να κοιμάται ήσυχος όταν νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά με το έτερον του ήμισυ; Ποιος μπορεί να παραβλέψει κάποια «σημάδια» και να ζει στην καθημερινότητά του ενώ είναι γεμάτος υποψίες και αμφιβολίες; 


Τι κρύβεται πίσω από τα «περίεργα» μηνύματα στον υπολογιστή, το 2ημερο επαγγελματικό ταξίδι που «πρέπει να πάει», τις πολλές ώρες απουσίας λόγο «φόρτου εργασίας» ή τη νευρικότητα όταν χτυπάει το κινητό; Ποια είναι άραγε η αλήθεια; Και το σημαντικότερο, μέχρι που θα έφτανε κανείς για να την ανακαλύψει;

Πολλά ζευγάρια με την πάροδο των χρόνων και την ρουτίνα της καθημερινότητας κάπου χάνουν το νόημα της σχέσης τους, χάνουν την ερωτική επιθυμία τους, νιώθουν να «ξεθωριάζουν» τα αισθήματά τους για τον άνθρωπο τους, νιώθουν μοναξιά ή απλά ψάχνουν «κάπου» κάποιο τρόπο να ανανεωθούν.

Τι κάνουμε λοιπόν όταν έχουμε κάποια υποψία ή και ένδειξη ότι το ταίρι μας μας απατά; Μεταμφιεζόμαστε, στηνόμαστε σε κάποιο σημείο και ξεκινάμε την παρακολούθηση; Αυτός ο τρόπος αποτελούσε τον πλέον σύνηθες κατά το παρελθόν και είναι το πρώτο πράγμα που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Σίγουρα όμως δεν αποτελεί τον πιο ορθό τρόπο, αν αναλογιστούμε τον κίνδυνο να εκτεθούμε ανεπανόρθωτα και… «να τα τινάξουμε όλα στον αέρα». Γιατί εάν για τις υποψίες ή τις ενδείξεις για απιστία που έχουμε δεν υπάρξουν και αποδείξεις, η υπόθεση θα πάρει πολύ δυσάρεστη τροπή. Αρκεί να αναλογιστούμε πως σε περίπτωση που το ταίρι μας είναι πιστό και κατηγορήσουμε άδικα ή αποκαλυφθούμε στην απόπειρά μας να παρακολουθήσουμε, η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό μας θα έχει κλονιστεί. Η έλλειψη ψυχραιμίας και η συναισθηματική φόρτιση που θα μας διακατέχει, συν το ότι το άτομο ενδιαφέροντος μπορεί να μας αναγνωρίσει, είναι οι πιο σημαντικοί παράγοντες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην αποτυχία μια παρακολούθηση / ιδιωτική έρευνα.

Γι’ αυτό χρειάζεται κάποιος ειδικός ιδιωτικός ερευνητής, ώστε να μπορέσει να αναλάβει την υπόθεση με διακριτικότητα, εχεμύθεια και ευαισθησία, για να μάθουμε αν όντως οι υποψίες μας είναι βάσιμες. 

Ένας ντετέκτιβ δεν θα είναι αναγνωρίσιμος από το άτομο ενδιαφέροντος και διαθέτει την σχετική πείρα και τα κατάλληλα μέσα, ώστε να βρει για μας τις αποδείξεις που θα μας οδηγήσουν στην αλήθεια. Και το σημαντικότερο, χωρίς εμείς να κουραστούμε, να εκτεθούμε ή να «λερώσουμε τα χέρια μας». Ο σωστός χειρισμός της υπόθεσης επιβάλλεται, καθότι οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές και «όποιος εκτεθεί πρώτος χάνει».

Ας δούμε για παράδειγμα την Αθηνά Ωνάση και τον Ντόντα Αλβάρο. Όπως αποκάλυψε ο πρώην προσωπικός σύμβουλος της οικογένειας Ωνάση, Αλέξης Μανθεάκης στο «Πρωινό» του ΑΝΤ1, ο Αλβάρο την απατούσε για 8,5 χρόνια κάτι που η ίδια δεν αντιλήφθηκε ποτέ! Κατάφερε να έχει «διπλή ζωή» για τόσο καιρό, λόγω του σχεδίου που είχε στήσει για να συναντά την ερωμένη του. Το σχέδιο περιείχε από μεταμφιέσεις μέχρι και «αλλαγή» ταυτότητας, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα η Αθηνά Ωνάση να μην καταλάβει τίποτα.


Η απιστία του ωστόσο θα είχε σίγουρα αποκαλυφθεί πολύ νωρίτερα, αν είχε γίνει – έστω και προληπτικά- η ανάθεση της ιδιωτικής έρευνας στον κατάλληλο επαγγελματία, ιδιωτικό ερευνητή. Ειδικότερα αν πρόκειται για περιπτώσεις που σε πιθανό διαζύγιο διακυβεύονται μεγάλες οικονομικές αποζημιώσεις και περιουσιακά στοιχεία.