Μαγειρεύει, φωτογραφίζει και μας προτείνει η Σίσση Βασιλειάδου.

Το κιτρινωπό φρούτο, που μοιάζει με μήλο και αχλάδι, κατάγεται από την περιοχή του Καυκάσου ή του Ιράν, αυτοφύεται ωστόσο στις μεσογειακές χώρες, και η εποχή του είναι στο τέλος του φθινοπώρου. Είναι μία από τις αρχαιότερες καλλιέργειες. Λέγεται ότι τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων ήταν κυδώνια, αλλά και ότι κυδώνι ήταν το ¨χρυσό μήλο¨που έδωσε ο Πάρις στην Αφροδίτη, πράξη που οδήγησε στον Τρωικό πόλεμο.
Τον Μεσαίωνα, στη Γαλλία και την Ισπανία, τα κυδώνια στέλνονταν σαν δώρα αγάπης και χρησιμοποιούνταν από τότε στη ζαχαροπλαστική.
Η Τουρκία έχει μεγάλη παραγωγή κυδωνιών, ( ayva είναι το κυδώνι στα τούρκικα), από εκεί και το Αϊβαλί, μέρος δηλαδή με κυδωνιές.
Το κυδώνι είναι ένα φρούτο που για να φαγωθεί, πρέπει να μαγειρευτεί, ωμό είναι πολύ στυφό και σκληρό. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πηκτίνη, σε βιταμίνη C, και σε κάλιο. Τα κυδώνια μπορείτε να τα προσθέσετε σε χοιρινό ή σε κοτόπουλο για μια πιό γλυκόξινη γεύση ή να φτιάξετε μαρμελάδα, κομπόστα, πελτέ ή γλυκό του κουταλιού. Έχουν μια δυσκολία στο καθάρισμα, το αποτέλεσμα όμως θα σας αποζημιώσει.

Tip : Κρατήστε τα σπόρια από τα κυδώνια και βράστε τα με λίγη ζάχαρη. Θα έχετε ένα φυσικό σιρόπι για τον βήχα.

Κυδώνι γλυκό του κουταλιού

ΥΛΙΚΑ

1/2 κιλό κυδώνια καθαρισμένα
1 ποτ. νερό
350 γρ. ζάχαρη
1-2 κλαδάκι σμύρνο (αρμπαρόριζα)
χυνός απο 1/2 λεμόνι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Διαλέγουμε τα κυδώνια μας , να μην έχουν χτυπήματα ή σημάδια. Καθαρίζουμε τα κυδώνια από τα κουκούτσια και ή τα περνάμε από χοντρό τρίφτη ή τα κόβουμε σε μπαστουνάκια λεπτά. Τα βάζουμε σε μία κατσαρόλα με νερό και τα αφήνουμε να σιγοβράσουν για 15 λεπτά. Ρίχνουμε και τη ζάχαρη και βράζουμε μέχρι να δέσει. Όταν δούμε ότι δένει, προσθέτουμε τον χυμό λεμονιού και το σμύρνο. Αφήνουμε να πάρει άλλη μια βράση και σβήνουμε τη φωτιά. Βάζουμε το γλυκό σε αποστειρωμένο βαζάκι, βάζοντας και ένα φυλλαράκι σμύρνο.