To 1992, οι Γκανς Εν' Ρόουζες παρουσιάζουν, σε ένα σινγκλ, το Νοβέμπερ Ρέιν, μια δυναμική μπαλάντα σε στίχους του μέλους του συγκροτήματος Αξλ Ρόουζ -του τραγουδιστή τους. Και, ξαφνικά, με ένα τραγούδι, το σκληρό ίματζ αλλάζει άπαξ δια παντός...


Το τραγούδι περιλαμβάνεται στο τρίτο άλμπουμ του συγκροτήματος, που κυκλοφόρησε τον προηγούμενο χρόνο (Γιουζ Γιορ Ιλούζιον Ι). Αυτό που βοήθησε την πορεία του στα τσαρτς (ήταν, ακόμη, η εποχή που το να κατεβάσεις τραγούδια από το Ίντερνετ ανήκε στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας), ήταν το βίντεο-κλιπ του. Η διάθεσή του ρομαντική, αλλά πάντα ροκ, "έσπρωξε" το τραγούδι στο #3 του τσαρτ του Μπίλμπορντ. 

Μπορεί το τραγούδι να συμπεριλήφθηκε σε ένα άλμπουμ του 1991, όμως το συγκρότημα το "δούλευε" από το 1983! Τότε το τραγούδι παιζόταν στις συναυλίες των Ελ Έι Γκανς (από εκεί προήλθαν οι Γκανς Εν Ρόουζες) σε μια πιο... κοντή βερσιόν, των 4.43 λεπτών. Μετά από επεξεργασία κι από τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, μας προέκυψε η βερσιόν που όλοι γνωρίζουμε. Μάλιστα, το 1986, ο Σλας με τον κιθαρίστα των Νάζαρεθ Μάνι Τσάρλτον, ηχογραφούν μία βερσιόν του τραγουδιού, που αγγίζει τα... 18 λεπτά! Τελικά, το τραγούδι έχει διάρκεια 8:57 και... δεν είναι το μεγαλύτερο του άλμπουμ! Το "Κόμα" έχει διάρκεια 9:24!

Το τραγούδι πέρασε από.. 40 κύματα. Όπως είπαν σε συνεντεύξεις τους στην Κίνα, το 2006, στο περιθώριο της εκεί περιοδείας του, τα μέλη του συγκροτήματος, ο Σλας, για παράδειγμα, δεν ήθελε ούτε να ακούσει πως ένα τέτοιο... μαλακό τραγούδι θα έμπαινε σε άλμπουμ του σκληρού συγκροτήματος. Ο Ρόουζ ήταν αυτός που τους έπεισε, μετά από μακρές συζητήσεις στο στούντιο.

Η Αμάντα Ρουτς, του συγκροτήματος Φλάφι, μεταφέρει μια άλλη ιστορία, για το τραγούδι, που την άκουσε από τον παραγωγό Μπιλ Πράις: Όταν ήρθε η ώρα της ηχογράφησης, ο Αξλ επέμενε να τον αφήσουν κλεισμένο στο στούντιο, με τα μηχανήματα να γράφουν, έως ότου πετύχει το αποτέλεσμα που ήθελε. Για φαγητό θα έπαιρνε... ντελίβερι και ζήτησε κι έναν κουβά, για τις ανάγκες του!  Οκτώ μέρες αργότερα, τα μέλη του συγκροτήματος... θυμήθηκαν τον Αξλ και πήγαν στο στούντιο. Τον βρήκαν... άγρυπνο, μέσα σε έναν σωρό κουτιά από πίτσες και... έναν γεμάτο κουβά!



Το βίντεο σκηνοθετήθηκε από τον Άντι Μόραχαν. Η "νύφη", Στέφανι Σέιμουρ, ήταν η... μετέπειτα γκερλ φρεντ του Ρόουζ, ο οποίος στο βίντεο την... παντρεύεται. Κόστισε 1 εκατομμύριο δολάρια, τα περισσότερα από τα οποία πήγαν στα... φορέματα της Σέιμουρ. Γυρίστηκε στο Ορφέουμ Θίατερ του Λος Άντζελες και χρησιμοποιήθηκε γερανός και ελικόπτερο, για να κινηματογραφηθούν τα σόλο του Σλας. Τα εξωτερικά γυρίσματα έγιναν στο Νιου Μέξικο, επειδή ήταν χειμώνας και δεν υπήρχε περίπτωση να βρεθεί... χωράφι που να καλύπτει εικαστικά την μπάντα και τον σκηνοθέτη.

Η εκκλησία του βίντεο "χτίστηκε" από ντόπιους εργάτες μέσα σε 24 ώρες. Τα βιτρό έγιναν στο χέρι μόνον για το βίντεο-κλιπ.

To βίντεο στηρίχθηκε στο διήγημα "Χωρίς Εσένα" του Ντελ Τζέιμς, το οποίο περιλαμβάνεται στο βιβλίο "Η Γλώσσα του Φόβου". Περιγράφει το θρήνο ενός ροκ σταρ για την αυτοκτονία της φίλης του με την οποία είχε μια ταραχώδη σχέση. Το επέλεξε ο Ρόουζ, επειδή του θύμιζε τη δική του σχέση με την Έριν Έβερλι.

Και μια ιστορία για το βίντεο: Καλλιτεχνικός διευθυντής ήταν ο Μπαρτ Χαρτμάιερ. Επειδή ο σκηνοθέτης είχε άλλες υποχρεώσεις, ήταν αυτός που έτρεξε όλη την παραγωγή. Λίγο πριν το πλάνο του ελικοπτέρου, ο Σλας τον είδε με το γουόκι - τόκι στο χέρι να δίνει εντολές και τον πλησίασε. Τον ρώτησε:

-Τι, ακριβώς, κάνεις εσύ;

Κι εκείνος απάντησε:

-Είμαι ο καλλιτεχνικός διευθυντής, σλας (η... κάθετος στα αγγλικά) διευθυντής παραγωγής, σλας σκηνοθέτης, σλας ζωγράφος, σλας τρελός επιστήμονας.

Για να πάρει την απάντηση:

-Εγώ, είμαι, απλά ο... Σλας!

Καλή διασκέδαση (και χρόνια πολλά σε κάποιους που σήμερα γιορτάζουν)!