SOS εκπέμπουν τα Βιοτεχνικά Επιμελητήρια της χώρας για το μέλλον της μεταποίησης μέσω ψηφίσματος που συνυπέγραψαν το Σάββατο, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Βόλο.

Στη συνάντηση συμμετείχαν οι πρόεδροι του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθήνας Παύλος Ραβάνης, του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά Ανδριανός Μιχάλαρος, του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Παπαδόπουλος, του Επαγγελματικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Ροδόπης Αργύριος Αργυρόπουλος, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μαγνησίας Αριστοτέλης Μπασδάνης, καθώς και μέλη των διοικητικών επιτροπών των πέντε επιμελητηρίων .

Ενδεικτικό στοιχείο για τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει ο βιοτεχνικός κόσμος είναι το γεγονός ότι τους πρώτους έξι μήνες του έτους μόνο σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη ρολά κατέβασαν 2.777 επιχειρήσεις του χώρου, ενώ εγγραφή έκαναν 1.480 επιχειρήσεις.

Ένα χρόνο νωρίτερα, σύμφωνα με τα μητρώα των τριών επιμελητηρίων, έκλεισαν 3.355 βιοτεχνίες, ενώ έναρξη έκαναν 2.026. Τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι, παρά τη συρρίκνωση των διαγραφών, κατά 17,2%, η αιμορραγία στη βιοτεχνική κοινότητα συνεχίζεται, ενώ η απροθυμία για ενασχόληση με το επιχειρείν αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεταξύ πρώτου εξαμήνου του τρέχοντος έτους και του 2013 οι εγγραφές μειώθηκαν κατά 26,9%.
Όπως αναφέρεται στο σχετικό ψήφισμα, που απεστάλη στο υπουργείο Ανάπτυξης, «ο παραγωγικός κόσμος και δη ο βιοτεχνικός επί μακρόν κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στην πολιτεία, διά μέσου των επιμελητηρίων, για το δυσοίωνο περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί αναφορικά με τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Η μεταποίηση βουλιάζει χωρίς όμως να λαμβάνονται μέτρα, ενώ η ελληνική βιοτεχνία κινδυνεύει με πλήρη αφανισμό. Η ουσιαστική ενασχόληση και όχι τα ευχολόγια για τη μεταποίηση πρέπει να γίνουν ουσιαστική προτεραιότητα της πολιτείας που μέχρι σήμερα αντιμετωπίζει τους επιχειρηματίες, ως τα μόνιμα υποζύγια, για τη εύρεση εσόδων. Απαιτείται η εφαρμογή ενός σύγχρονου αναπτυξιακού πλάνου για τη μεταποίηση της χώρας, το οποίο θα μπορούσε να συνεισφέρει σημαντικά στη διαμόρφωση προϋποθέσεων για την επίτευξη μιας βιώσιμης αναπτυξιακής δυναμικής όχι μόνο για την ίδια τη μεταποίηση, αλλά και για την οικονομία συνολικότερα».

Αυτό που ζητούν τα επιμελητήρια είναι «ένα νέο απλό, λειτουργικό, αποτελεσματικό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, που δεν θα εστιάζει σε εισπρακτικές ρυθμίσεις, που στηρίζονται σε άδικες κρίσεις και συχνά δημιουργούν πλαίσιο προσβολής της επιχειρηματικότητας».

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στην επικείμενη κατάργηση της υποχρεωτικής εγγραφής στα επιμελητήρια, από το 2015, «μιας ρύθμισης», που όπως επισημαίνεται στο ψήφισμα, «όχι μόνο στερείται επαρκούς αιτιολόγησης, αλλά και σχεδιασμού για το ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση. Τα επιμελητήρια, που με τόση ευκολία στοχοποιήθηκαν προσφέρουν υπηρεσίες (επιχειρηματική πληροφόρηση, συμβουλευτική υποστήριξη, δικτύωση, στήριξη της εξωστρέφειας κτλ.) που είναι πολλαπλάσιας αξίας από τις συνδρομές που καταβάλλουν τα μέλη τους.

»Θα είναι τραγικό λάθος να προχωρήσει η κυβέρνηση στην εφαρμογή μιας ρύθμισης, η οποία θα σημάνει το θάνατο ενός θεσμού που έχει αποδείξει την αποδοτικότητα και τη χρησιμότητά του και πρωτίστως δεν επιδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Είναι επομένως ανάγκη να υπάρξει άμεσα απόσυρση, της συγκεκριμένης πράξης νομοθετικού περιεχομένου».

Την ανάγκη αλλαγής της οικονομικής πολιτικής για να μπορέσει το επιχειρείν να ελπίζει επισήμανε ο πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Παπαδόπουλος. «Αν θέλουμε να γυρίσουμε σελίδα, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα πρέπει να γίνει ουσιαστική προτεραιότητα της πολιτείας. Δυστυχώς έως σήμερα η πολιτεία αντιμετωπίζει τους επιχειρηματίες, ως τα μόνιμα υποζύγια, για την εύρεση εσόδων» σημείωσε ο πρόεδρος του ΒΕΘ υπογραμμίζοντας ότι «σε μια εποχή που η χώρα χρειάζεται άμεσα νέες επενδύσεις και θέσεις εργασίας, η πολιτεία οφείλει να παρέχει ένα βιώσιμο, σταθερό και ευνοϊκό φορολογικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις, με ανταγωνιστικούς συντελεστές, με μικρό διαχειριστικό κόστος και με συγκεκριμένα κίνητρα για την προσέλκυση κεφαλαίων σε τομείς και κλάδους στρατηγικής σημασίας.

Ιδιαίτερη αναφορά κατά την τοποθέτηση του έκανε ο κ. Παπαδόπουλος και στο μέλλον του επιμελητηριακού θεσμού, λέγοντας ότι «τα επιμελητήρια οφείλουν να έχουν ρόλο και λόγο, σε μια περίοδο όπου κρίνεται το μέλλον της επιχειρηματικότητας και συνολικά της ελληνικής οικονομίας. Είναι ο θεσμός που γνωρίζει άμεσα τις ανάγκες και τα προβλήματα της αγοράς, μπορεί να προτείνει ρεαλιστικές λύσεις και μπορεί να παρέχει ουσιαστικές υπηρεσίες για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας».