Την ιστορία πρέπει να τη σεβόμαστε όσο και το ποδόσφαιρο. Τι εννοώ; Γερμανόφιλος δεν υπήρξα ποτέ. Για διάφορους λόγους. Ορκισμένος οπαδός της Βραζιλίας ημουνα ανέκαθεν και λάτρης της Ιταλίας. Και το βράδυ της Κυριακης θα προτιμούσα να ήταν νικήτρια η Αργεντινή. Οχι πως με ενοιαζε και πολυ, ουτε και στεναχωρεθηκα.
Επίσης για πολλούς λόγους. Νομίζω δε ότι πιο κοντά στη νίκη έφτασε η Αργεντινή, με τρεις κλασικές ευκαιρίες, έναντι του δοκαριού και του γκολ της Γερμανίας. Αν τωρα δούμε πιο σφαιρικά το Παγκόσμιο Κύπελλο πρέπει να συμφωνήσουμε ολοι- μας αρέσει δεν μας αρέσει-ότι οι Γερμανοί ήταν η πιο άξια ομάδα για να το πάρει, έχοντας το 7-1 επί της διοργανώτριας Βραζιλίας, το 4-0 επί της Πορτογαλίας του Κριστιάνο., τον αποκλεισμό της Γαλλίας του Μπεμζεμά και την νίκη στον τελικό επί της Αργεντινης με 1-0. Αρα ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την κυριοαρχία της; Κανείς. Ο τελικος δεν διαικδικει ιδιατερες ποδοσφαιρικές δάφνες ουτε και ηταν αποθεωτικός, ουτε και ειχε πολλα γκόλ. Ηταν ομως ενας σκληρος τελικος. Ανδρικός λένε πολλοί. 

Οι υπεράνθρωποι Γερμανοί, εναντίον των μαύρων σκυλιών Αργεντίνων! Η Γερμανικη μηχανή εναντίον της πιο σκληρής ομάδας της Νοτιου Αμερικής. Σιγουρα δεν ηταν ωραιος ο τελικος, αλλά σίγουρα ηταν ανδρικος τελικός. Με συγκλονιστικές μονομαχίες,, με παίκτες-καμικάζι. Να πέφτουν κορμιά στο γήπεδο από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Κι οι Αργεντίνοι να πέφτουν σε κάθε φάση με αυτοθυσία και να μοιάζουν με θηρία ανήμερα, με πρώτο τον Μασεράνο. Ηταν πραγματικά κάποιες στιγμές που οι μονομαχίες συγκλόνιζαν, που τα κορμιά επαφταν στο χορτάρι του Μαρακανά, κοβωντας την ανασα ολων. Και των θεατών και των τηλεθεατων σε ολο τον κόσμο.

Συμπερασματικα η Γερμανία σε όλο το τουρνουά είχε την πιο σταθερή απόδοση, από όλες τις ομάδες, πέτυχε το πιο εντυπωσιακό σκορ στην ιστορία του Μουντιάλ σε ημιτελικό κυπέλλου και μάλιστα σε βάρος της διοργανώτριας Βραζιλίας με 7-1 και είχε τον τρόπο να επιβληθεί ακόμα και όταν ο αντίπαλος έπαιζε καλά κλειστά πίσω και δεν έβρισκε χώρους. Είχε πολλούς παίκτες σε καλή κατάσταση τον καλυτερο τερματοφυλακα και την καλύτερη ψυχολογία. Οι Τευτονες επέστρεψαν στην κορυφη του ποδοσφαιρικού Εβερεστ με τροπο που δεν μπορει κανεις να τους αμφισβητησει. Εχουν κάθε δικαίωμα να γιορτάζουν.