Για «τα φαινόμενα που αποδεικνύουν το έλλειμμα ανθρωπιάς στην εποχή μας» και τις «δραστηριότητες, ατομικές και συλλογικές, που αποσκοπούν στον περιορισμό αυτού του ελλείμματος» κλήθηκαν να απαντήσουν οι εξεταζόμενοι στις Πανελλήνιες Εξετάσεις.


Το κείμενο ήταν από τη συλλογή δοκιμίων «Σύγχρονος Άνθρωπος» του Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου.
Εκτός από την περίληψη, οι εξεταζόμενοι κλήθηκαν να αναπτύξουν σε μια παράγραφο το απόσπασμα: «Η ανθρώπινη λαιμαργία, η δίψα της ευζωίας δεν αφήνει τόπο για ευγενικά αισθήματα. Κάτι περισσότερο: τα ευγενικά αισθήματα θεωρούνται ξεπερασμένα». 
Οι γλωσσικές ασκήσεις αφορούσαν συνώνυμα των λέξεων αναλίσκεται, οικουμενική, διαστρεβλώσεις, ολωσδιόλου, ευζωίας και αντώνυμα των κοινόχρηστος, συμμετοχή, αυτοακυρώνεται, γνώση, αδιάκοπης, που αναφέρονταν στο κείμενο.
Επίσης, ζητούνταν να δικαιολογηθεί η χρήση εισαγωγικών σε δυο εκφράσεις αλλά και να εντοπιστούν στο κείμενο τρεις εκφράσεις με μεταφορική σημασία.