Όσοι έσπευσαν να πιστέψουν ότι η Τουρκία έχει, πλέον, ευρωπαϊκούς προσανατολισμούς, ήρθε μια ταινία, η "Κατάκτηση 1453", να μας αποδείξει πως όλα αυτά είναι όνειρα κάποιων -στην καλή περίπτωση. Η ταινία αυτή, προϋπολογισμού 12,9 εκ. ευρώ, στην οποία >>>
συμμετέχουν 20.000 κομπάρσοι δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα μνημείο αντιχριστιανικής και αντιευρωπαϊκής προπαγάνδας...

Τι εξιστορεί η -ο Θεός να την κάνει- ταινία; Την... Άλωση της Κωνσταντινούπολης! Κι αν το πράγμα σταματούσε εδώ, θα λέγαμε "όλα καλά... Οι Τούρκοι θέλουν να κάνουν μια προπαγανδιστική ταινία και καλά έκαναν, δικαίωμά τους"... Όμως τα "ιστορικά" γεγονότα που παρουσιάζει η ταινία υπάρχουν μόνον στη φαντασία του σεναριογράφου και του σκηνοθέτη:

Κατ' αρχήν, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος παρουσιάζεται ως ένας γραφικός τύπος, που βρίζει αξιωματούχους και υπηκόους, ρέπει προς τον έκλυτο βίο κι είναι ανίκανος να κυβερνήσει. Ο Μωάμεθ, από την πλευρά του, εμφανίζεται ως ο φωτισμένος ηγέτης που θέλει να αλλάξει την ανήθικη Κωνσταντινούπολη με τη Δίκαια και Ηθική Ιστανμπούλ!

Έπειτα, σύμφωνα με την ταινία, η Δύση, προεξάρχοντος του Πάπα, έκανε... Σταυροφορία για να υπερασπιστεί την πρωτεύουσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, ενώ είναι καταγεγραμμένο από τους ιστορικούς της περιόδου, ότι την Κωνσταντινούπολη υπερασπίστηκαν 7.000 μαχητές και μερικές εκατοντάδες Λατίνοι.

Αν πιάσουμε τις λεπτομέρειες, χάνεται η μπάλα! Εμφανίζονται πρόσωπα που έζησαν μερικούς αιώνες αργότερα και, για όλον αυτόν τον αχταρμά, ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, βρήκε να πει πως ήταν ενθουσιασμένος από το αποτέλεσμα (είδε την ταινία σε ιδιωτική προβολή).

Αντιδράσεις, πάντως, υπήρξαν και εντός Τουρκίας. Ο αθρογράφος της «Χουριέτ Ντέιλι Νιουζ», Μπουράκ Μπεκντίλ, γράφει -όπως δημοσιεύει η "Μακεδονία της Κυριακής" σε ρεπορτάζ του Κ. Σιαμέλη- πως, ενώ με αυτήν την ταινία η Τουρκία υπερηφανεύεται ότι η μεγαλύτερη από τις πόλεις της κατακτήθηκε βίαια, θέλει να μπει στην Ευρώπη παραγνωρίζοντας πόσο εκτός ευρωπαϊκής κουλτούρας είναι μια τέτοια πρακτική. Ο Μπεκντίλ αναρωτιέται πόσο πιθανό θα ήταν να γιόρταζαν οι Βρετανοί την «άλωση του Λονδίνου» ή οι Γερμανοί την «άλωση του Βερολίνου». «Άραγε», σημειώνει ειρωνικά, «θα ακολουθήσουν ταινίες όπως Άλωση 1974 (για την Κύπρο) ή Αφανισμός 1915 (για τη γενοκτονία των Αρμενίων)»;

Μάλιστα, κάποιοι που αυτοαποκαλούνται μέλη της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης, πήγαν και είδαν την ταινία στην Ανδριανούπολη και φωτογραφήθηκαν έξω από το σινεμά. Είχατε αμφιβολία;

Δείτε το τρέιλερ και την ανιστόρητη προπαγάνδα των αγαπημένων μας γειτόνων: