Το salonicanews συμμετέχει στη σημερινή απεργία των δημοσιογράφων και δεν θα αναρτήσει δημοσιεύσεις, από τις 6 το πρωί σήμερα, ως τις 6 το πρωί αύριο, Πέμπτη, 16 Δεκεμβρίου 2010. Τα μέτρα της κυβέρνησης πλήττουν ευθέως τους εργάτες της ενημέρωσης, τη συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων που προσπαθούν, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, να τα φέρουν βόλτα στη σημερινή συγκυρία.

Με το νέο καθεστώς στις εργασιακές σχέσεις, προωθείται η ευέλικτη εργασία, που δεν προσφέρει στον εργαζόμενο ούτε το βασικό μισθό. Κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους όλοι όσοι αμείβονται με μισθούς πάνω από τον βασικό, αφού οι εργοδότες, διατηρώντας τις θέσεις εργασίας, μπορούν να τους απολύσουν με μειωμένη αποζημίωση, προσλαμβάνοντας στις θέσεις τους νέους, με μισθούς πείνας.
Η κυβέρνηση προωθεί ατομικές συμβάσεις εργασίας, στις οποίες ο εργοδότης θα δίνει ό,τι θέλει κι ο εργαζόμενος θα εκβιάζεται να δεχτεί. Την ίδια στιγμή, οι δημοσιογράφοι των δημόσιων μέσων ενημέρωσης (ΕΡΤ3, ΑΠΕ-ΜΠΕ και ΔΕΠΘΕ για τη Θεσσαλονίκη), με κυβερνητική εντολή, είδαν τους μισθούς τους να μειώνονται δραματικά από την πρώτη μέρα εφαρμογής του μνημονίου, πήραν μειωμένο δώρο Πάσχα, ένα χαρτζιλίκι για επίδομα αδείας, έχασαν προ πολλού τα επιδόματά τους και τώρα αποχαιρετούν τον περίφημο 13ο μισθό.
Στα ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης, οι συνθήκες εργασίας γίνονται ολοένα και χειρότερες: Στη Μακεδονία οι δημοσιογράφοι πληρώνονται με καθυστέρηση ενάμισι μήνα, τους οφείλονται, ήδη, δύο μισθοί, έχουν να γίνουν αναπροσαρμογές μισθών πάνω από 12 μήνες κι έχουν κοπεί προ πολλού υπερωρίες, νυχτερινά και επιπρόσθετα του Σαββατοκύριακου. Στον Αγγελιοφόρο τα σκοτσέζικα ντους με το καθημερινό φύλλο συνεχίζονται, έχει κλείσει η έκδοση της Δευτέρας κι όλοι πιέζονται να τελειώνουν την εργασία τους εντός ωραρίου για να μην πληρώνει υπερωρίες η επιχείρηση. Αδιευκρίνιστες είναι οι συνθήκες εργασίας στον Τύπο Θεσσαλονίκης, στην Αυριανή Μακεδονίας Θράκης, στα αθλητικά φύλλα (οι εργαζόμενοι σε Αθλητικά Νέα, Metrosport και Σπορ του Βορρά είναι "μέσα" από έναν ως τρεις μήνες, ενώ οι εργαζόμενοι με Δελτία Παροχής Υπηρεσιών ακόμη και έξι μήνες) και στα free press.
Στα γραφεία των αθηναϊκών τηλεοπτικών καναλιών ο χορός των απολύσεων συνεχίζεται. Η αρχή έγινε από τον Alter, συνεχίστηκε με μειώσεις προσωπικού στον Alpha των Γερμανών (όπου φθάσαμε στο σημείο να λέμε ότι γλίτωσαν οι υπόλοιποι γιατί οι δραστικές περικοπές έγιναν πριν την κρίση), με κατάληξη στις δύο απολύσεις του Mega, την απόλυση Χερχελετζή την... ώρα του ρεπορτάζ στον ANT1, τις απολύσεις από το TV Μακεδονία.
Στα τοπικά τηλεοπτικά κανάλια οι συνθήκες εργασίας επίσης είναι αδιευκρίνιστες. Είναι άγνωστο αν και πού εφαρμόζονται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενώ στην πλειοψηφία τους απασχολούν μη μέλη της ΕΣΗΕΜ-Θ για να πληρώνουν ό,τι θέλουν, όποτε θέλουν.
Στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, το προσωπικό έχει την ίδια αξία με τη δισκοθήκη: Οι δίσκοι ροκ διατηρούνται όταν μεταδίδεται ξένο πρόγραμμα και πετιούνται όταν το ραδιόφωνο αλλάζει και μεταδίδει ελληνικές "επιτυχίες". Το ίδιο και οι δημοσιογράφοι. Προσλαμβάνονται όταν ο ιδιοκτήτης θέλει να αποκτήσει ενημερωτικό προφίλ, απολύονται όταν ο σταθμός μετατρέπεται σε "μουσικό". Ακόμη και στο "νούμερο 1" των μετρήσεων, Ράδιο Θεσσαλονίκη, οι απολύσεις ξεπέρασαν τις πέντε και δημοσιογράφοι αναγκάστηκαν να υπογράψουν ότι δέχονται να εργαστούν με μειωμένες αποδοχές. Την ίδια στιγμή, ο ιδιοκτήτης του μέσου σκεφτόταν να γίνει... δήμαρχος Θεσσαλονίκης και καταφέρεται κατά άλλων μέσων, από το μικρόφωνο και τη συχνότητα -κοινωνικό αγαθό- που του δόθηκε από το ελληνικό κράτος.
Για τα κρατικά ΜΜΕ τα ΄παμε παραπάνω. Να θυμήσουμε, μόνον, ότι η περίφημη "δεύτερη γενιά συμβασιούχων" στην ΕΡΤ3 παραμένει εκτός καναλιού, το οποίο λειτουργεί με μειωμένο αριθμό εργαζομένων και μια... "τρίτη γενιά" συμβασιούχων για τους οποίους το μέλλον άδηλον εστί.
Στις εφημερίδες της επαρχίας οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας γίνονται, καθημερινά, κουρελόχαρτο. Σπάνια εφαρμόζονται πλήρως. Οι δημοσιογράφοι είναι αναγκασμένοι να υποκύπτουν, καθώς τα "μαγαζιά" στα οποία μπορούν να εργαστούν είναι ελάχιστα...
Αυτή είναι η κατάσταση, για όσους αναρωτιούνται για ποιον λόγο απεργούν οι δημοσιογράφοι. Οι παχυλοί μισθοί κάποιων δεν είναι αρκετοί να ανατρέψουν το τοπίο. Φυσικά υπάρχουν δημοσιογράφοι που αμείβονται με ιδιωτικά συμβόλαια και παίρνουν πολλά. Αυτοί, όμως, δεν μπορούν να στηρίξουν την ενημέρωση...