Γράφει η Φωτεινή Γκότση*


Κοιτάω την οθόνη του κινητού μου με αυτό το σφίξιμο στην καρδιά… Πτήσεις  για εξωτερικό -40% ! Να το κάνω, να μην το κάνω… Και άμα το κάνω τι ; Ναι γεια σας ήρθα ;

Η όλη φάση είναι Erasmus… Άπαξ και έχεις ζήσει φίλε/η την εμπειρία, θα με καταλάβεις. Το να θες σαν τρελός/η να ξαναγυρίσεις πίσω, να δεις τους ίδιους ανθρώπους, τα ίδια μέρη, να κάνεις τις ίδιες τρέλες και πολύ χειρότερες (ή και καλύτερες), να ανακαλύψεις νέους γευστικούς ή ταξιδιωτικούς προορισμούς, να γελάσεις με τη ψυχή σου, μα πάνω από όλα να νιώσεις τόσο ελεύθερος/η και “γεμάτος/η”…

Και είναι πραγματικά μαρτύριο να σηκώνεσαι κάθε πρωί με αυτό το βάρος στην καρδιά, αυτό το κενό και η ζωή σου να παίζει στην ίδια “λούπα”… Σηκώνεσαι και αναπολείς στιγμές ή μπαίνεις και τσεκάρεις εισιτήρια και πιθανές ημερομηνίες για ένα πιθανό επόμενο ταξίδι. Προστακτική. Αυτό το μέρος ΠΡΕΠΕΙ να το ξαναεπισκεφτώ…  Δεν αντέχω μακριά του…

Αν είσαι πραγματικά τυχερός και πραγματοποιηθεί το πολυπόθητο “reservation” και αφού έχεις δώσει ίσως και το νεφρό σου, το μισθό σου, τις οικονομίες σου, το χαρτζιλίκι της γιαγιάς και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση. Γιατί ποια ταξιδιάρα, ερωτευμένη ( με το μέρος ή με τους ανθρώπους, who knows) ψυχή δεν κατεβάζει εφαρμογή countdown στο smartphone για να βλέπει τις μέρες που απομένουν;  Και  όσο ο αριθμός γίνεται μονοψήφιος, τόσο νιώθεις ότι η καρδιά σου θα “πετάξει”, πριν καν προλάβεις εσύ να το κάνεις…

Το ταξίδι ξεκινάει, πάμε κι όπου βγει, που λέει και το άσμα… Φτάνοντας στον προορισμό, ήδη αναπνέεις έναν άλλον αέρα, αλλά τόσο γνώριμο… Τι υπέροχο και ανεκτίμητο συναίσθημα…

Τι τέλειο συναίσθημα και οι αγκαλιές των ανθρώπων που είναι μίλια μακριά , μα μόλις τους ξαναβλέπεις νιώθεις πιο ήρεμη, σαν να ξέρεις ότι αυτοί οι άνθρωποι παρά την απόσταση “ήρθαν για να μείνουν”… Ειδικά όταν σε κοιτάνε με βλέμμα πονηρό και πολλά υποσχόμενο : “ Έτοιμος/η για άλλες αξέχαστες αναμνήσεις και εμπειρίες ; Πρέπει να εμπλουτίσουμε το “βιογραφικό” μας ! “

Μπορεί να μην ξέρεις τι σου επιφυλάσσει  το μέλλον, αν ήταν οι σωστές επιλογές ή επιλογές ζωής… “Erasmus” όλοι λένε… “ Τι περίμενες ; Θα ξεθωριάσει όλο αυτό… Είσαι σίγουρος/η ; ”,  “ Βρε γιατί δέθηκες τόσο ; Δεν υπήρχε καν νόημα και λόγος και μπλα μπλα μπλα μπλα … “. Μα ξέρεις σχεδόν σίγουρα ότι έκανες την καλύτερη επιλογή για τα τωρινά δεδομένα και αυτή που σε κάνει χαρούμενο/η… Βάζεις τα δυνατά σου όμως and this is all that matters ! 

                                                                                                                                     Xoxo 




*Η Φωτεινή Γκότση σπουδάζει στο Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής