Το λέω από την αρχή, για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε: Αυτό το κείμενο ΔΕΝ είναι πληρωμένο. Επίσης, ΔΕΝ είμαι φίλος των σύγχρονων καφέ, ειδικά όσων βρίσκονται σε εμπορικά κέντρα.


Το Coffe Hub, όμως, που βρέθηκα σήμερα το πρωί, αναγκασμένος να περιμένω το σέρβις του αυτοκινήτου μου, μου τράβηξε την προσοχή από την πρώτη στιγμή.

Κατ' αρχήν, αναζητούσα κάτι απομονωμένο στον 2ο όροφο του City Gate, επειδή δεν... τρελαίνομαι με την πολυκοσμία. Αγοραφοβία το λένε αυτό, αλλά το ξεπερνάω.

Στο συγκεκριμένο καφέ, εντός δεν υπήρχε ψυχή. Στα έξω καθίσματα, πάντως, η πελατεία ήταν λογική (σε αριθμό) για την ώρα.

Επόμενο συν, η ευγένεια των υπαλλήλων. Ειδικά ο μπαρίστα έδειχνε πως ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για το αποτέλεσμα της παραγωγής του. Ρώτησε στα ίσια αν μου άρεσε ο διπλός καπουτσίνο που παρήγγειλα κι ήταν έτοιμος να συζητήσει γι αυτό. Αλλά και η κοπέλα που εξυπηρετούσε τα τραπέζια ήταν ιδιαίτερα γρήγορη.



Πάμε, τώρα, στο ζουμί. Παρήγγειλα διπλό καπουτσίνο (σκέτο, ως γνήσιος ψυχοπαθής) κι ένα simple tower. Το δεύτερο θέλει επεξήγηση: Δυο φέτες φρυγανισμένο ψωμί, φιλαδέλφια, γκούντα, ένα αβγό ψημένο στο γκριλ και μία φέτα μπέικον. Απλό; Απλούστατο. Αλλά μην ξεχνάτε ότι οι σεφ, όταν θέλουν να δουν τις ικανότητες ενός νέου βοηθού του λένε να κάνει μια... ομελέτα.

Το φαγητό ήρθε στην ώρα του, το αβγό ήταν σωστά τηγανισμένο, το μαρουλάκι κι η ντομάτα της γαρνιτούρας ήταν φρέσκα.



Όσο για τον καφέ, η φωτογραφία με το σωστό καϊμακι νομίζω ότι αρκεί για να σας πείσει...

Η μουσική καλά επιλεγμένη, όχι του γούστου μου, αλλά δεν ενοχλούσε τα αυτιά μου. Στη σωστή ένταση, ακουγόταν χωρίς να σε αναγκάζει να ουρλιάζεις για να μιλήσεις στην παρέα σου.

Α, ξέχασα: Με το που κάθισα ήρθε κι ένα γυάλινο μπουκάλι δροσερό νερό.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου παρατήρησα ότι προσωπικό και πελάτες στην πλειοψηφία τους γνωρίζονται με... τα μικρά τους ονόματα. Μετρήστε το κι αυτό.

Μειονεκτήματα; Δύο: Τα μαχαίρια... δεν κόβουν. Χρειάστηκε ιδιαίτερη προσπάθεια. Το wifi δεν λειτουργούσε -εν αγνοία των υπαλλήλων που ήταν πρόθυμοι να σου δώσουν το πάσγουορντ. Οι γραμμές αυτές γράφονται με hot spot το κινητό μου τηλέφωνο.

Την επόμενη φορά θα πάρω ομελέτα. Για να δοκιμάσω τον... σεφ.

Α! Ξαναξέχασα! Έχει και σπιτικά γλυκά. Ας όψεται ο διαβήτης!

Άριστά μας το 10: 😊😊😊😊😊😊😊😊

ΥΓ. Είναι το πρώτο από μία σειρά κειμένων του είδους. Τα κείμενα -το λέμε προκαταβολικά- δε θα είναι πληρωμένη διαφήμιση. Αυτό, δα, έλειπε.