*Του ΝΟΤΗ ΦΟΡΣΟΥ

Για πολλοστή χρονιά βρίσκομαι στην Σκιάθο τις δυο πρώτες εβδομάδες του Ιουλίου. Γεμάτη ξένους. Ας παραπονιέται ο Σκιαθίτης φίλος μου ότι έχει πολλούς Σέρβους. Δεν ψωνίζουν αυτοί.


Στο στέκι που τρώω έρχονται πολλοί Ιταλοί ψαροφαγάδες, εξαιρετικοί, καθώς και Εγγλέζοι. Τους γουστάρω τους ξένους, κοσμοπολίτης γαρ.

Δεν βλέπω όμως Έλληνες, πέρα από τα πρόθυμα γκαρσόνια. Ο οικοδομικός οργασμός του νησιού στρέφεται στους άλλους. Ακόμα και το ρημαγμένο Ξενία, εξαιρετική η θέση του, ανακαινίζεται.

Οι Έλληνες υπάρχουν ως παροχείς τουριστικών υπηρεσιών. Έτσι μας θέλουν και εμείς φροντίσαμε να τους ικανοποιήσουμε.

Σφίγγεται το στομάχι μου.