ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 11/10/2016._ Αν έχετε φίλο κάποιον Εβραίο, το πιο πιθανό είναι ότι, αν τον καλέσετε από τη δύση του ήλιου και μετά, να μη σας απαντήσει, ούτε να τον δείτε να κυκλοφορεί απόψε στους δρόμους. Θα γιορτάζει το Γιομ Κιπούρ....


Το Γιομ Κιπούρ είναι μία από τις ιερότερες θρησκευτικές γιορτές των Εβραίων. Ο όρος σημαίνει Ημέρα Εξιλέωσης και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 του μηνός Τισρί (ηλιοβασίλεμα της 11ης Οκτωβρίου - σούρουπο της 12ης Οκτωβρίου για το 2016).

Οι Εβραίοι, κατά τη διάρκεια της γιορτής αυτής, ζητούν συγχώρεση των αμαρτιών από τον Θεό για να συμφιλιωθούν μαζί του, αφού, φυσικά, συμφιλιωθούν με τους συνανθρώπους τους. Έτσι, φίλοι, γνωστοί και συγγενείς ζητούν και δέχονται πρώτα αμοιβαία συγχώρηση των παραπτωμάτων τους (όπως κάνουμε οι Χριστιανοί όταν πηγαίνουμε να μεταλάβουμε ).

Κατά την ημέρα του Γιομ Κιπούρ οι πιστοί απαγορεύεται να δουλεύουν και απέχουν από τροφή, ποτό, σεξ και... μπάνιο! Δεν βάζουν αρώματα και δε φορούν δερμάτινα παπούτσια.

Η παράδοση θέλει ο ιερέας να θυσιάζει στις Συναγωγές έναν τράγο (ήταν αυτός που φορτωνόταν τις αμαρτίες του λαού του Ισραήλ, όπως για τους Χριστιανούς φορτώνεται τις αμαρτίες το... αρνάκι του Πάσχα). Από εκεί προέκυψε και η έκφραση «αποδιοπομπαίος τράγος».

Και... πόλεμος στο Γιομ Κιπούρ



Βέβαια, η γιορτή δεν εμπόδισε ιδιαίτερα τους Ισραηλινούς να πολεμήσουν το 1973, όταν ανήμερα του Γιομ Κιπούρ, ξέσπασε ο Δ' Αραβοϊσραηλινός Πόλεμος (πήρε και το όνομά του από τη γιορτή). Τότε το Ισραήλ δέχτηκε ταυτόχρονη επίθεση από Αίγυπτο και Συρία: Οι Αιγύπτιοι διέσχισαν το κανάλι του Σουέζ(φωτογραφία) και οι Σύριοι εισέβαλαν στα υψίπεδα του Γκολάν. Ονομάστηκε, ακόμη, Πόλεμος των έξι ημερών, επειδή διήρκεσε... περίπου τόσο! Ως τις 10 Οκτωβρίου το Ισραήλ υποχωρούσε αιφνιδιασμένο από τη διπλή επίθεση, αλλά στη συνέχεια, με γενική επιστράτευση, πέρασε στην αντεπίθεση και ως τις 14 Οκτωβρίου τα Ισραηλινά στρατεύματα είχαν φθάσει στα περίχωρα της Δαμασκού!

Η τότε κραταιά ΕΣΣΔ απειλούσε να βοηθήσει τους Σύριους και χρειάστηκε η (διπλωματική;) ανάμιξη του Κίσσινγκερ για να υπογραφεί συνθήκη στις 22 Οκτωβρίου με τη Συρία (που επιστρέφει πίσω από τα υπάρχοντα σύνορα) και στις 24 Οκτωβρίου με την Αίγυπτο (που "κερδίζει" τον έλεγχο των Στενών του Σουέζ). 



Στο εσωτερικό του Ισραήλ μιλούν για ήττα, αλλά από την άλλη ήταν το εφαλτήριο για να ανοίξουν οι συνομιλίες με την Αίγυπτο, που κατέληξαν στη συνθήκη του 1978, η οποία πιστώθηκε στον τότε αμερικανό πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ. Από τον πόλεμο αναδείχτηκαν οι μορφές του Αιγύπτιου Προέδρου Ανουάρ Σαντάτ και του Ισραηλινού Μοσέ Νταγιάν (στο κέντρο της φωτογραφίας).

Και μια... ελληνική νότα στα όσα έγιναν το 1973: Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος αρνείται στα αεροσκάφη των ΗΠΑ να προσγειωθούν σε ελληνικό έδαφος (στην Ελευσίνα και τη Σούδα) και να βοηθήσουν, έτσι, το Ισραήλ, κόντρα στην... ΕΣΣΔ! Λίγους μήνες αργότερα, ο Παπαδόπουλος ανατρέπεται από τον Ιωαννίδη. Σύμπτωση;