Του ΝΩΝΤΑ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ

Κρύο και βροχή. Καιρός για ένα πατσαδάκι. το πιο λαϊκό φαγητό, που ζέστανε και γέμισε το στομάχι της εργατιάς για πολλά δύσκολα χρόνια.


Τα "παραπεταμένα"  υπόλοιπα του σφαγείου, έντερα , κοιλιές, ποδάρια και οπλές,στα χέρια της παράδοσης και εξαίρετων λαϊκών μαγείρων, έθρεψαν τους μεσογειακούς λαούς για αιώνες.

Πατσάς στην Ελλάδα, τρύπα στην Ιταλία, σκεμπέ τσορμπά στην τουρκικά ...

Μέχρι που είδα σήμερα τιμοκατάλογο ενός εκ των ολίγων εναπομεινάντων πατσατζίδικων. Επτά ευρώ ή μερίδα!! Τρία και είκοσι φετούλα λάδι ρίγανη, ψωμί και μία ρετσινούλα και φτάσαμε κοντά στα δεκαπέντε ευρώ!! Δεν το λες και λαϊκό γεύμα.

Φόροι, ΦΠΑ, έξοδα, έστειλαν αυτόν τον γευστικό σύντροφο κατευθείαν στα σαλόνια... Πατσάς. Γεύμα για γερές τσέπες.