«Το Κιβώτιο» έρχεται και στη Θεσσαλονίκη. Το εμβληματικό μυθιστόρημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας ανεβαίνει σε μορφή θεατρικού μονολόγου σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή και Κλεοπάτρας Τολόγκου, με τον Φώτη Μακρή στον ρόλο του αφηγητή.


Στα τέλη του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, μια ομάδα ανταρτών αναλαμβάνει ύστερα από σχετική εντολή του Γενικού Αρχηγείου να μεταφέρει, περνώντας μέσα από εχθρικό έδαφος, ένα κιβώτιο αγνώστου περιεχομένου, με παραλήπτες τη διοίκηση μιας ανταρτοκρατούμενης πόλης.


Στη διάρκεια της αποστολής η ομάδα αρχίζει να χάνει τα μέλη της σταδιακά μέχρι που σώζεται ένας μόνο αντάρτης, ο οποίος τελικά κατορθώνει να παραδώσει το κιβώτιο. Όταν όμως φτάνει στον προορισμό του, διαπιστώνεται πως είναι άδειο...

Αυτό το... άδειο «Κιβώτιο» (της διάψευσης, της προδοσίας, του οράματος...) του Άρη Αλεξάνδρου -ίσως το συγκλονιστικότερο λογοτεχνικό κείμενο της μετεμφυλιακής Ελλάδας- φιλοξενεί σε μια από τις λιγοστές απόπειρες μεταφοράς του στο θέατρο (με τη μορφή θεατρικού μονολόγου) το Κρατικό Θέατρο Βόρειας Ελλάδας, στο μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών, από την επόμενη Πέμπτη, 22 Σεπτεμβρίου, και για τέσσερις παραστάσεις.

Πρόκειται για την παράσταση-θεατρικό μονόλογο σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή και Κλεοπάτρας Τολόγκου -με τον Φώτη Μακρή στον ρόλο του αφηγητή- που «ανέβασε» την περασμένη θεατρική περίοδο στην Αθήνα ο θεατρικός οργανισμός «Νέος λόγος» (στο Studio Μαυρομιχάλη).

Ο Άρης Αλεξάνδρου (ψευδώνυμο του Αριστοτέλη Βασιλειάδη) γεννήθηκε στην Πετρούπολη της Ρωσίας το 1922 από Έλληνα πατέρα και Ρωσίδα μητέρα. Λίγα χρόνια μετά τη γέννησή του (το 1928), η οικογένεια μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη και μετά στην Αθηνά.

Άρχισε να μεταφράζει και να γράφει σε νεαρή ηλικία. Οι πολιτικές του περιπέτειες (εξορίστηκε στην Ελ Ντάμπα της Λιβύης, στον Μούδρο της Λήμνου, στη Μακρόνησο και φυλακίστηκε για τα αριστερά πολιτικά του φρονήματα), που συνοδεύονταν από αντίστοιχες ιδεολογικές, καθώς διαφωνούσε με τους συντρόφους του, δεν έκαμψαν τη μεταφραστική του παραγωγή, ούτε και την ποιητική του δημιουργικότητα.

Από το 1967 έζησε αυτοεξόριστος, μαζί με τη σύζυγο του Καίτη Δρόσου, στο Παρίσι, όπου ολοκλήρωσε τη συγγραφή του μυθιστορήματος «Το Κιβώτιο». Πέθανε στο Παρίσι το 1978.

Τα ποιητικά έργα του είναι: Ακόμα τούτη η άνοιξη (1946), Άγονος Γραμμή (1952), Ευθύτης Οδών (1959), Ποιήματα (1941-1971). Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση από τα αγγλικά, τα ρώσικα, τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα γερμανικά.