Του ΝΩΝΤΑ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ


Κυριακή πρωί. Με ομίχλη, υγρασία και αηδία. Χάλασαν και δυο ραντεβού για εκδρομούλα, Μεσημέριασε πια. Κοντινή απόδραση λοιπόν.


Κοντινότατη. Στο γειτονικό Χορτιάτη. Ούτε μισή ώρα διαδρομή και φτάσαμε στο χωριό, στους πρόποδες του αρχαίου όρους Κισσός.

Αρχαία και ιστορική η περιοχή με πιο πρόσφατη μνήμη την καταστροφή της και τον μαρτυρικό θάνατο των κατοίκων τον Σεπτέμβριο του 1944 από τους Γερμανούς. 

Τέλος πάντων, είπαμε Κυριακή και βόλτα.


Στάση λοιπόν στις εντυπωσιακές καμάρες πρόσφατα αναστυλωμένου  ρωμαϊκού υδραγωγείου, απ όπου έπινε δροσερό νεράκι η πόλη της Θεσσαλονίκης. Ακόμη, κάποιοι με μπουκάλια και σταμνιά παίρνουν νερό για το σπίτι, από μια ποτίστρα, ή κάποιοι άλλοι ασκούν την κυριακάτικη δράση τους. Πλένουν τα αυτοκίνητά τους. Με γάργαρο,φρέσκο και τζάμπα νερό. 

Το χωριό, τις Κυριακές κατακλύζεται από δεκάδες αυτοκίνητα,των οποίων οι επιβάτες τσακίζουν κοψίδια στις περί την πλατεία ταβέρνες. Μακριά απ αυτά.


Μετά από μια μικρή βολτούλα στο χωριό για να δούμε το βυζαντινό ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και το μνημείο του ολοκαυτώματος, καταλήξαμε στο ωραιότατο καφενείο "Περικλήδες", 100χρονο και μερακλίδικα ανακαινισμένο. Απολαύσαμε τον ελληνικό καφέ στο μπρίκι συνοδεία λουκουμακίου και αφού ίσωσε το κοκαλάκι μας πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.


Τόσο δίπλα στη πόλη, μια μικρή διαδρομή με το  van van και η ηρεμία του βουνού έφτιαξε τη μέρα. 

Τα υπόλοιπα για την μαγεία και τα μυστικά αυτού του ορεινού γείτονα, συντόμως.
Κείμενο και φωτογραφίες του Νώντα Στυλιανίδη από το www.photoreportage.gr