Το... σίριαλ με την παραμονή ή μη του Λούκας στον ΠΑΟΚ συνεχίζεται.


Οι Ισπανοί πριν το ματς με τη Σπαρτάκ Τρνάβα μιλούσαν για συμφωνία. Η συμπεριφορά του παίκτη εντός αγωνιστικού χώρου μεταφράζεται με δυο, εντελώς, διαφορετικούς τρόπους: Με χειρονομίες αγκάλιαζε τον κόσμο. Τον αποχαιρετούσε; Έδειχνε πως ήταν ένας από αυτούς, άρα… θα μείνει στην οικογένεια; Γιατί να δεχτούμε το ένα και να μη δεχτούμε το άλλο;

Το πάθος με το οποίο έπαιξε, επίσης έχει διπλή ανάγνωση: Έπαιξε έτσι επειδή ήταν το τελευταίο του παιχνίδι, λένε αυτοί που τον βλέπουν εδώ και δυο χρόνια εκτός Τούμπας. Ας το αντιστρέψουμε: Έπαιξε με αυτόν τον τρόπο για να αποδείξει ότι επέστρεψε για να μείνει!

Το να προσπαθείς να εξηγήσεις χειρονομίες, σε φθάνει σε αυτό το γελοίο σημείο.

Περισσότερο μετρούν οι δηλώσεις: Ο ποδοσφαιριστής εμφανίστηκε αρκετά ευδιάθετος μετά το ματς, φωτογραφήθηκε με πολλούς φίλους της ομάδας έξω από τα αποδυτήρια και αποχώρησε μαζί με τον εκπρόσωπό του. Όταν ρωτήθηκε για το τι θα κάνει, απάντησε: «Δεν ξέρω τι θα γίνει».

Όσον αφορά την πλευρά του Δικεφάλου, μετά το παιχνίδι διέψευσαν ότι έχουν αποδεχτεί πρόταση 2 εκατομμυρίων ευρώ για τον ποδοσφαιριστή. Συμπλήρωναν, μάλιστα, πως δεν υπάρχει καμία συμφωνία για την παραχώρηση του Λούκας και πως ο Ισπανός θα συνεχίσει στην Θεσσαλονίκη.

Η γνώμη μας:

Παίκτες όπως ο Λούκας, δεν είναι για να παίζουν στη μιζέρια της ελληνικής Σούπερ Λιγκ. Όταν ένας ποδοσφαιριστής έχει τη δυνατότητα να αγωνίζεται στα γήπεδα της Ισπανίας, δε θα γυρίσει να κοιτάξει τα χωράφια της Ελλάδας με τις άδειες εξέδρες και τις αμφιλεγόμενες διαιτησίες.

Η προσωπική φιλοδοξία ενός ποδοσφαιριστή τον οδηγεί να κάνει άλλες επιλογές. Δεν έχουν να κάνουν οι επιλογές αυτές με την ομάδα, αλλά με το μέλλον του και την εικόνα του. Το πιο καλοοργανωμένο κλαμπ να είναι ο ΠΑΟΚ, δεν παύει να είναι μια ομάδα της Ελλάδας, που αγωνίζεται από τον Ιούλιο να μπει στους ομίλους του Europa League… Και, για να πάρει κύπελλο ή πρωτάθλημα, θα παίξει σε γήπεδα με 400 άτομα στις εξέδρες. Άντε 1.000.

Εδώ προσθέστε την οικονομική αβεβαιότητα της χώρας, την ύφεση στην οποία βυθιστήκαμε το τελευταίο εξάμηνο, τις δυσκολίες στις τραπεζικές συναλλαγές… Και πείτε, με το χέρι στην καρδιά: Στη θέση του Λούκας, εσείς τι θα κάνατε;

Δ.Ι.Ασ.