Γρήγορες και σοβαρές κινήσεις για το μετρό ζητά το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος / Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας.


Στο σημείωμα του εκδότη του ενημερωτικού δελτίου σε ηλεκτρονική μορφή που εκδίδει το ΤΕΕ/ΤΚΜ και το οποίο είναι, ουσιαστικά, η άποψη της διοίκησης "τραβάει το αυτί" σε όσους συνεχίζουν να εκδίδουν τη μία ανακοίνωση πίσω από την άλλη, για το μετρό, υπογραμμίζει τις καθυστερήσεις και ζητά, επιτέλους "κάποιος να αναλάβει την ευθύνη".

"Δεν ξέρουμε τi θα γίνει τελικά με το έργο του μετρό Θεσσαλονίκης. Ξέρουμε όμως τι βαρεθήκαμε να ακούμε και να βλέπουμε. Βαρεθήκαμε τις κόντρες υψηλών τόνων αλλά χαμηλής ουσίας Βαρεθήκαμε να βλέπουμε το “μπαλάκι” των ευθυνών να πετιέται από  χέρι σε χέρι. Βαρεθήκαμε να ακούμε πως όλοι φταίνε  αλλά...ουδείς φταίει. Βαρεθήκαμε να διαβάζουμε  σενάρια με αέρα αυθεντίας για το τι τελικά θα γίνει. Ή το τι πρέπει να γίνει.Βαρεθήκαμε να βλέπουμε λαμαρίνες που φράζουν  ανενεργά εργοτάξια να καταδικάζουν σε αφανισμό μικρές επιχειρήσεις ενεργές επί δεκαετίες", επισημαίνεται στο "σημείωμα του εκδότη" του ενημερωτικού δελτίου. 

Και η διοίκηση του ΤΕΕ/ΤΚΜ, επισημαίνει: "Τι  θέλουμε να ακούσουμε και να δούμε; Γενναίους ανθρώπους ν’ αναλαμβάνουν ευθύνες και να λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Αυτοκριτική κι αυθεντικότητα εν ολίγοις. Αποφάσεις επείγοντος χαρακτήρα για τα επόμενα βήματα με αυστηρό χρονοδιάγραμμα και λεπτομερή κοστολόγηση. Ανακοινώσεις για μεταφορά -επιτέλους!- της διοίκησης του έργου στη Θεσσαλονίκη, αντί της διαχείρισής του με τηλεκοντρόλ". 

Όσον αφορά τους αρμόδιους, τους καλεί "να κάθονται στο ίδιο τραπέζι και να συζητούν με καθαρό μυαλό και χωρίς αβελτηρία ή σκοπιμότητα για τις επόμενες κινήσεις βήμα προς βήμα -αντί ν’ανταλλάσσουν ανακοινώσεις μέσω των media ή να κάνουν μεταξύ τους “πόλεμο” επιστολών σε αυστηρό, καταγγελτικό ύφος". 

Και το ΤΕΕ/ΤΚΜ υπογραμμίζει: "Οι καταστάσεις απαιτούν σοβαρότητα. Σοβαρότητα και ταχύτητα. Ευστοχία κινήσεων και ειλικρινή διάθεση συνεργασίας. Το να επιδιώκουμε χωρίς δεύτερη σκέψη να βγάλουμε “την ουρά μας απ ́ έξω” για όσα πρέπει να γίνουν υιοθετώντας στάση δριμείας κριτικής αλλά μηδενικής συνεισφοράς είναι μεν “ασφαλής” συμπεριφορά αλλά όχι γενναία".

Για να καταλήξει: "Οι περιστάσεις απαιτούν συγκεκριμένο “ανάστημα” κυρίες και κύριοι. Ανάστημα που υπερβαίνει τη “ζώνη ασφαλείας” μας για να παράγει αποτελέσματα  θετικά για την πόλη και το μέλλον των ανθρώπων της, ακόμη κι αν χρειαστεί να συγκρουστούμε με πράγματα που θεωρούμε δεδομένα. Η κατάσταση δεν προσφέρεται για περαιτέρω χρήση της άνω τελείας ως σημείου προσωρινής εξισορρόπησης και ανάπαυλας και “μετά βλέπουμε”. Απαιτεί κινήσεις με λογική τελείας και παύλας".