------------------------ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ-------------------------

Το salonicanews.com, για άλλη μία φορά, συμπορεύεται με αυτούς που διαμαρτύρονται για την κατάσταση στη χώρα και τις συνεχείς αλλαγές προς τα κάτω, που επιβάλλονται από τους δανειστές, γι αυτό και συμμετέχει στη σημερινή απεργία της ΠΟΕΣΥ.

 

Ειδικά στο χώρο των δημοσιογράφων η κατάσταση βαίνει, από το κακό στο χειρότερο.

Οι εφημερίδες βλέπουν να μειώνονται οι πωλήσεις τους. Ένα παλιό είδος δημοσιογραφίας, που έπεσε στην παγίδα των αφεντικών, να μην κυνηγά την κυκλοφορία, αλλά την κρατική διαφήμιση, που, στα χρόνια της (πλαστής) ευμάρειας δίνονταν αθρόα και τώρα, απότομα, κόπηκε. Συνάδελφοι στις εφημερίδες παραμένουν μήνες απλήρωτοι (οι εργαζόμενοι στις εφημερίδες της Θεσσαλονίκης σπάνε ρεκόρ)… Οι θέσεις εργασίας έχουν μειωθεί κατά 70% από το 2009…

Οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί αναζητούν το φθηνό προϊόν. Καταργούν τα γραφεία ανταπόκρισης στη Θεσσαλονίκη, τα συρρικνώνουν κι έχουν φθάσει οι εποχές που όλα τα κανάλια παρουσιάζουν τις ίδιες ειδήσεις.

Η δημόσια τηλεόραση, μετά το σοκ του “μαύρου” που, δικτατορικά, επιβλήθηκε, κινείται με ερασιτεχνικά βήματα. Όσο για το λουκέτο στην ΕΡΤ, άφησε άνεργους συναδέλφους, με βάρβαρο τρόπο και πρακτικές που δεν έχει εφαρμόσει ο χειρότερος εργοδότης: Δεν καταβάλει ούτε δεδουλευμένα στους απολυμένους της ΕΡΤ…

Τα δημοτικά ΜΜΕ κινούνται με ερασιτεχνικά βήματα. Ακόμη δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από τη στενή αγκάλη των δημάρχων και η εξυγίανση έρχεται με… απολύσεις.

Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί λειτουργούν στα όρια. Μπορεί οι διαφημίσεις να πέφτουν βροχή, όμως οι θέσεις εργασίας των δημοσιογράφων έχουν μειωθεί δραματικά.

Στο διαδίκτυο οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας (δημοσιογράφοι σε δεκάωρες βάρδιες μπροστά στον υπολογιστή, που αμείβονται με 200 και 300 ευρώ το μήνα, χωρίς ασφάλιση, που εργάζονται από τον δικό τους κομπιούτερ με τη δική τους σύνδεση στο Ίντερνετ και κάνουν, πολλές φορές, τη δουλειά του φωτορεπόρτερ, του βιντεολήπτη, του συντάκτη ύλης και του… προγραμματιστή) είναι η θλιβερή πραγματικότητα.

Φυσικά και υπάρχουν ευθύνες από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Πρώτες αυτές άφησαν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας να ξεφτιλιστούν. Πρώτες αυτές πανηγύρισαν όταν οι δημοσιογράφοι στα δημόσια και δημοτικά μέσα ενημέρωσης γίνονταν, από ιδιωτικοί υπάλληλοι  δημόσιοι, με την επιβολή ΚΥΑ για τις αμοιβές τους. Πρώτες αυτές προσπαθούσαν να βολέψουν ανθρώπους στα μορφώματα τύπου ΔΤ, αρκεί “να ψηφίσουν την παράταξη”. Πρώτες αυτές γύρισαν την πλάτη στους εργαζόμενους στο Διαδίκτυο, θεωρώντας τους παρίες της ενημέρωσης, απαξιώνοντάς τους και μη κάνοντας, στην ουσία, τίποτα για να προχωρήσει μια ρύθμιση στο νόμο που θα ενέτασσε όλους αυτούς τους συναδέλφους στα ταμεία, δίνοντας και στον κλάδο οικονομική ανάσα. Πρώτες αυτές, αν και γνωρίζουν τι θα γίνει το καλοκαίρι, εξακολουθούν να συζητούν για το μέλλον των ταμείων του κλάδου, χωρίς να αποφασίζουν, θυμίζοντας τις Ιερές Συνόδους που αναρωτιόντουσαν για το φύλο των αγγέλων την ώρα που ο εχθρός ήταν προ των πυλών.

Η συμπόρευση στις απεργίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και η έκδοση ανακοινώσεων, μπορεί να είναι εκ των ων ουκ άνευ, αλλά δε λύνει τα προβλήματα.