Ίσως τα λόγια μου αποτελούν για εσάς σε κάποιο βαθμό αποκάλυψη. Χιλιάδες παλλινοστούντες τρίτης ηλικίας, στους οποίους το μητρικό Ελληνικό κράτος, με εντελώς παράνομο τρόπο, στέρησε το βοήθημα για τα γηρατειά «ευλογώντας» στην πράξη την εξόντωσή τους από πείνα, στηρίζουν τις ελπίδες τους για την αποκατάσταση της δικαιοσύνηςαποκλειστικά στο άτομό σας. Οι συναντήσεις σας με τον Πρωθυπουργό κ. Α. Σαμαρά, τους αρμόδιους Υπουργούς, όπου κύριο θέμα ήταν αυτό το ζήτημα για τις συντάξεις, σας δημιούργησαν τη σιγουριά, την αισιοδοξία για μια δίκαιη επίλυση αυτού του θέματος; - Το ζήτημα της στέρησης του βοηθήματος για τα γηρατειά από τους παλιννοστούντες τρίτης ηλικίας, έγινε για μένα ζήτημα το ίδιο σοβαρό και ιερό, όπως η οργάνωση των προσκυνημάτων στον Πόντο. Για την ακρίβεια, μαζί με αυτούς, δέχθηκα το χαστούκι από την ελληνική πατρίδα και εγώ. Πως θα μπορούσε κατί τέτοιο να συμβεί; Γιατί ένα μεγάλο μέρος των ελλήνων κοινοβουλευτικών, ψηφίζοντας αυτόν τον αντιλαϊκό και αντισυνταγματικό νόμο, δε σκέφθηκαν για την τύχη δεκάδων χιλιάδων γερόντων παλλιννοστούντων, τους οποίους οδήγησαν στην ανέχεια και την πείνα; Η χώρα σήμερα πρακτικά διευθύνεται από την «Τρόικα», εκπρόσωποι της οποίας συνθέτουν τον προϋπολογισμό της χώρας, κάθε Υπουργείου. Τα προβλήματα είναι πάρα πολλά. Είναι αναγκαιότητα να «απεγκλωβίσουμε» τον προϋπολογισμό. Να περικόψουν ελέω «τρόικας» μισθούς, συντάξεις, να μειώσουν τον υπερφουσκωμένο αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Να κόψουν γρήγορα. Η Ελληνική κυβέρνηση σήμερα, έχει να επιλύσει σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, ένα μεγάλο αριθμό εξαιρετικά δύσκολων προβλημάτων ... Για τις συντάξεις των γερόντων μας... Συναντήθηκα αρκετές φορές με τον Πρωθυπουργό Σαμαρά και τους αρμόδιους Υπουργούς. Τόσο ό ίδιος, όσο και οι συνάδελφοι του κατανοούν ότι θα πρέπει να δόσουν λύση στο ζήτημα που δημιουργήθηκε με τους γέροντες. Παραβιάσθηκε ο νόμος. Το δικαίωμα του κάθε πολίτη, να του εξασφαλίζεται από το κράτος του κατά το γήρας, το ελάχιστο ποσό διαβίωσης. Με τοζήτημα ασχολούνται οι καλύτεροι έλληνες νομικοί (Αλ. Λυκουρέζος). Δεν θέλω να υποσχεθώ. Υπάρχει ελπίδα, ότι το ζήτημα αυτό θα επιλυθεί θετικά.
- Αρκετές φορές σε συνεντεύξεις σας σε ελληνικά ΜΜΕ, λέτε ότι την Ελλάδα θα τη σώσουν οι έλληνες της Διασποράς.
- Σας επιβεβαιώνω ότι είμαι έτοιμος και τώρα να ξαναεπαναλάβω αυτές τις λέξεις. Αρκεί μόνο να θυμηθούμε τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι έλληνες της διασποράς στην απελευθέρωση της πατρίδας από τον Οθωμανικό ζυγό. Τη Φιλική Εταιρεία... Την οικονομική βοήθεια στο νεαρό Ελληνικό κράτος από λαμπρούς εκπροσώπους της ελληνικής διασποράς στη Ρωσία. Φτάνει ένας Δημήτρης Μπερναρδάκης! Μια από τις πιο ευτυχισμένες ημέρες της ζωής μου ήταν μια βροχερή μέρα στην Αγία Πετρούπολη, τον Σεπτέμβριο του 2011, όταν χάρις στις προσπάθειες των ελλήνων της Ρωσσίας ενταφιάσθηκαν στο νεκροταφείο της Μονής Αλέξανδρου Νέφσκι τα οστά αυτού του Μεγάλου Έλληνα, όταν έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του: του μεγάλου ευεργέτη, ενός εκ των μεγαλυτέρων βιομηχάνων της Ρωσίας.... Θα πρέπει να επιστρέψουμε στη μνήμη μας, όλες τις σελίδες της ιστορίας μας στη Ρωσία. Τόσο τις λαμπρές, όσο και τις τραγικές.
- Καθώς θυμόμαστε αυτόν τον διακεκριμένο συμπατριώτη μας, με χρήματα του οποίου χτίσθηκε, ένας θησαυρός για την αρχιτεκτονική, ο σε Βυζαντινό ρυθμό Ναός του Αγίου Δημητρίου της Θεσσαλονίκης, νιώθω την ανάγκη να προσελκύσω την προσοχή σας στο θέμα της ανακατασκευής του ελληνικού Ναού στην Πετρούπολη, ο οποίος όπως είναι γνωστό καταστράφηκε την περίοδο της δεύτερης χουτσοφικής πάλης με τη θρησκεία. Τότε η ηγεσία των μπολσεβίκων, αφού ξεκαθάρισε πρώτα την «τάξη» του «οπίου για τον λαού», ανακοινώνοντας την επικείμενη οικοδόμηση του κομμουνισμού, αποφάσισε «αναίμακτα» να τελειώνει και με τον ελληνικό ναό που θύμιζε την διακεκριμένη παρουσία των ελλήνων στην πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. «Πόσο λίγοι οι Έλληνες στο Λένινγκραντ», τα λόγια του Ιωσήφ Μπρόντσκι.
- Αυτό που συνέβη στην Πετρούπολη, η βάρβαρη εισβολή στο χώρο της Ελληνικής πλατείας, απετέλεσε για μένα ένα σοκ που δέχθηκα όπως και της τραγωδίας των ηλικιωμένων μας στην Ελλάδα. Τι θα μπορούσα να πω υπεύθυνα γι αυτό; Διάβασα το άρθρο σας. Συγκρότησα τις σκέψεις μου σε μια πιο κοινοβουλευτική μορφή. Δηλαδή, αυτοί που έκαναν αυτέ ς τις πράξεις, είναι μακριά από τέτοιες αλήθειες, από τι αξίζει σε αυτή την ονομασία – Ελληνική πλατεία. «Τι στο όνομά σου;». Μια ελληνική εκκλησία. Ο διακεκριμένος ρώσος πολιτικός και διπλωμάτης, υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας από το 1816 – 1822, ο πρώτος κυβερνήτης του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους ο Ιωάννης Καποδίστριας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ούτε τη ρωσική ιστορία, πολύ δε περισσότερο την ιστορία της ελληνικής παρουσίας στη Ρωσία. Εγώ, πρακτικά είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος γιατί έχω άμεση σχέση με την υλοποίηση του σχεδίου τοποθέτησης στην Ελληνική πλατεία της Αγίας Πετρούπολης, του αγάλματος του μεγάλου πατριώτη της Ελλάδας και της Ρωσίας του Ιωάννη Καποδίστρια. Αυτή η μέρα θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου. 29 Μαίου 2003. Η 29η Μαίου, είναι μια τραγική ημέρα στην ιστορία του ελληνικού έθνου. 10 χρόνια πριν, τιμόντας αυτή την «επέτειο» την ημέρα της Αλώσεως της Κωσταντινούπολης, εκατομμύρια ελλήνων σε όλο τον κόσμο, θα ένιωσαν περήφανοι για την ελληνική διασπορά της Ρωσίας, και το Ελληνικό κράτος . ... Τα ίδια συναισθήματα με πλημμύρισαν και στις 21 Σεπτεμβρίου του 2008, στη Λωζάνη της Ελβετίας κατά τη διάρκεια της επίσημης τελετής για τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Ιωάννη Καποδίστρια. Είχα άμεση σχέση με αυτό. Στο γραφείο μου, στην πιο περίοπτη θέση βρίσκεται το πορτραίτο του Ιωάννη Καποδίστρια. Είμαι πεπεισμένος, ότι σε κάθε ελληνική κοινότητα, στο σπίτι κάθε πεφωτισμένου έλληνα πατριώτη υπάρχει πάντα μια αξιοπρεπής θέση μνήμης για τον Ιωάννη Καποδίστρια.
...Με πονάει να μιλάω γι αυτό που συνέβη στην Πετρούπολη. Είναι ιεροσυλία – να καταστρέφεις την αρχιτεκτονική δομή της Ελληνικής πλατείας. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ στις προσπάθειες που έκανα εγώ, η ηγεσία των Ελλήνων της Ρωσίας, για να αποτρέψουμε αυτή τη βάρβαρη πράξη. «Ο ποιητής στη Ρωσία είναι παραπάνω από ποιητής» λέει ο Εβγένι Γιεβτουσένκο. ΄Εχει δίκηο ο Ιωσήφ Μπρότσκι. Τόσο λίγοι οι έλληνες στη Ρωσία. « ... δε προφύλαξαν τη σπορά τους».
Ιβάν και Κυριακή Σαββίδη στην Παναγία Σουμελά. 15.08.2007
- Σε συνέχεια του θέματος «αισθάνομαι ευτυχισμένος άνθρωπος». Είμαι πεπεισμένος ότι δίπλα στις ημερομηνίες «29 Μαίου 2003», «21 Σεπτεμβρίου 2008», «20 Σεπτεμβρίου 2011» για τις οποίες μόλις μας θυμήσατε, μπορούμε να προσθέσουμε και τις ημερομηνίες «15 Αυγούστου 2007 – 2011». .. Η ιστορία της γέννησης αυτού του μεγάλου σχεδίου ελληνικής πνευματικότητας.[1]
- Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εσάς, που στη συζήτησή μας, θυμηθήκαμε για τους διακεκριμένους συμπατριώτες μας... Όσον αφορά την ιστορία της γέννησης της σκεψης για οργάνωση προσκυνηματικών αποστολών των ελλήνων της Ρωσίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στα τείχη των ιερών του Χριστιανισμού και του Ποντιακού Ελληνισμού, στο Μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά. ... Δεν είναι σχήμα λόγου, ούτε όμορφα λόγια, η ιδέα αυτή ζούσε μέσα μου μπερδεμένη όλα τα χρόνια της συνειδητοποιημένης ζωής μου, από την ημέρα, και αυτό έγινε στα εφηβικά μου χρόνια, που έμαθα «ποιός είμαι και από που». Για τους προγόνους μου από την ιερή γη της Σάντας Τραπεζούνατς, για την ιστορία της παρουσίας των προγόνων μου στο έδαφος της ρωσικής αυτοκρατορίας. Και στα λόγια μου 6 χρόνια πριν, στις 15 Αυγούστου 2007, ότι αυτή τη συνάντηση την περίμενα 180 χρόνια, από την ημέρα που αποχωρίστηκαν οι πρόγονοι μου από αυτή την ευλογημένη από το Θεό γη, δεν υπάρχει προσποίηση (δόλος).