ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗς «Έφυγε» ο άνθρωπος που ανέσκαψε το Δησπιλιό Καστοριάς

«Έφυγε» από τη ζωή ο πρώην βουλευτής του ΚΚΕ και καθηγητής του ΑΠΘ Γιώργος Χουρμουζιάδης, σε ηλικία 82 ετών και έπειτα από πολύμηνη νοσηλεία.

 

Η πολιτική του κηδεία θα γίνει αύριο στις 16.00 στα κοιμητήρια της Θέρμης. 

Η οικογένεια ζητά αντί στεφάνων να κατατεθούν τα χρήματα στην Τράπεζα Πειραιώς για την ενίσχυση του Συλλόγου Φίλων Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλλεγγύης.

Η ανακοίνωση του ΚΚΕ

Με το που έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του Γ. Χουρμουζιάδη, το ΚΚΕ ανακοίνωσε τα εξής:

«Το ΚΚΕ με θλίψη ανακοινώνει τον θάνατο του συντρόφου Γιώργου Χουρμουζιάδη. Ο σ. Γ. Χουρμουζιάδης, ομότιμος καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1932, όπου και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Το 1981 έγινε μέλος του ΚΚΕ και στο 13^ο Συνέδριο του Κόμματος, το 1991, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής. Υπηρέτησε το Κόμμα και τον λαό της Θεσσαλονίκης από διάφορες θέσεις και ως βουλευτής της Α' Θεσσαλονίκης, όπου εκλέχθηκε στις εκλογές του 2000 και του 2004. Παρέμεινε μέλος του Κόμματος ως το τέλος της ζωής του.

Ο σ. Γ. Χουρμουζιάδης διακρίθηκε για το πλούσιο επαγγελματικό, ακαδημαϊκό και επιστημονικό του έργο, ιδιαίτερα στους κλάδους της ιστορίας, της αρχαιολογίας και της μουσειολογίας. Δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση τα χρόνια 1961 - 1964 και το 1965 ορίστηκε Έφορος Αρχαιοτήτων Θεσσαλίας. Το 1973 έγινε Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, ενώ την περίοδο 1976 - 1978, ως υπότροφος της Alexander v. Humbolt στη Χαϊδελβέργη, μετεκπαιδεύτηκε στην Ευρωπαϊκή Ιστορία.

Το 1981 εκλέχθηκε καθηγητής της Προϊστορικής Αρχαιολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κοσμήτορας το 1983. Το 1985 έγινε αντιπρύτανης στο ΑΠΘ. Ασχολήθηκε με την έρευνα της Νεολιθικής Περιόδου κάνοντας ανασκαφές σε προϊστορικούς οικισμούς της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, επίσης ασχολήθηκε συστηματικά με τη Μουσειολογία και οργάνωσε ειδικά φροντιστήρια στο ΑΠΘ. Υπήρξε πρωτοπόρος στη διάδοση και στην Ελλάδα των θεωρητικών «κινημάτων» της Αρχαιολογίας, που αναπτύχθηκαν στην Αμερική και στην Ευρώπη και εξέδωσε και διηύθυνε γι' αυτό τον σκοπό τα περιοδικά «Ανθρωπολογικά» (1978 - 1982), «Γόρδων» (1991 - 1995) και «Ανάσκαμμα» (2008-2013). Συνέγραψε 5 βιβλία και ανέπτυξε πλούσια αρθρογραφία, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε μέλος πολλών Ευρωπαϊκών Αρχαιολογικών Ινστιτούτων. Από το 1992 ο σ. Γ. Χουρμουζιάδης διηύθυνε τις ανασκαφές στον προϊστορικό λιμναίο οικισμό του Δισπηλιού Καστοριάς και υπήρξε, επίσης, επιστημονικός υπεύθυνος για το πρόγραμμα LIFE, για την οργάνωση στην περιοχή της λίμνης Καστοριάς του πρώτου Οικομουσείου, με βάση τα αποτελέσματα των ανασκαφών στο Δισπηλιό.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στη σύζυγο και την οικογένειά του.

Η κηδεία του σ. Γ. Χουρμουζιάδη θα γίνει από τα Κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου, την Πέμπτη 17 Οκτώβρη στις 4 μ.μ. και θα είναι πολιτική».

Αβραμόπουλος: Αποχαιρετάμε έναν ευπατρίδη της Αριστεράς

Με αφορμή το θάνατο του ομότιμου καθηγητή Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ και πρώην βουλευτή του ΚΚΕ στην Α’ περιφέρεια Θεσσαλονίκης Γιώργου Χουρμουζιάδη ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Παναγιώτης Αβραμόπουλος εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση: 

«Με θλίψη αποχαιρετάμε τον Γιώργο Χουρμουζιάδη, έναν ευπατρίδη της αριστεράς, αγωνιστή της Δημοκρατίας, διανοούμενο και συγγραφέα.  

Ανιδιοτελής πολιτικός, αλλά και πανεπιστημιακός δάσκαλος με ήθος που τον έκανε να ξεχωρίζει, ως άνθρωπος ήταν ήπιος, διορατικός ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους φίλους αλλά και στους αντιπάλους του.

Με συνέπεια, ευαισθησία και εντιμότητα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή στο πανεπιστήμιο, αλλά και στην πολιτική, την οποία υπηρέτησε το 2000 και το 2004 όταν εξελέγη με το ΚΚΕ στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Η προσήλωση του Γιώργου Χουρμουζιάδη στις ανθρώπινες αξίες ήταν παραδειγματική, ενώ με τη συγγραφική δράση και το ανασκαφικό του έργο στους προϊστορικούς οικισμούς της Θεσσαλίας και στο Δισπηλιό της Καστοριάς προσέφερε ανεκτίμητη υπηρεσία στην επιστήμη της αρχαιολογίας.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του. Η απώλεια του είναι οδυνηρή και αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό για την επιστημονική κοινότητα, την κοινωνία και η πόλη που τόσο αγάπησε, τη Θεσσαλονίκη».

Το βιογραφικό του από τον ίδιο

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και θα ήθελα να πεθάνω στην Κεντρική Ασία, ακριβώς πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού. Άρχισα να γράφω από οκτώ χρονώ. Στην αρχή έγραφα κρυφά, προσευχές και βωμολοχίες. Ύστερα εκθέσεις ιδεών, ποιήματα. Αποπειράθηκα να γράψω κι ένα μυθιστόρημα: "Το κορίτσι με τα γκρίζα μαλλιά". Από τότε δε σταμάτησα να γράφω παντού και τα πάντα.

Διηγήματα, θεατρικά μονόπρακτα, σενάρια, αρχαιολογικά άρθρα, βιβλιοκρισίες, διαλέξεις, δοκίμια, ευθυμογραφήματα, συστατικές επιστολές, εγκυκλοπαιδικά λήμματα, ανακοινώσεις για επιστημονικά συνέδρια, πολιτικές προκηρύξεις και πολιτικά άρθρα, επιφυλλίδες σε εφημερίδες, στίχους για λαϊκά τραγούδια, χαιρετισμούς για πολιτικές συγκεντρώσεις, ακόμα και για ένα γάμο στο Ασχαμπάτ, όπου με είχανε καλέσει, όταν επισκέφτηκα το Τουρκμενιστάν.

Έγραψα εισηγητικές εκθέσεις για διδακτορικές διατριβές και εκλογές καθηγητών, κείμενα διαφημίσεων, "αγορεύσεις" για τη βουλή, κατ' αρχήν και κατ' άρθρον. Έγραψα και δυο επικήδειους, έναν για τον Κίτσο Μακρή και έναν για τον Μανόλη Ανδρόνικο! Και σε έναν τοίχο, όταν ήμουνα πρόσκοπος, έγραψα με μεγάλα κόκκινα γράμματα "Σ' αγαπώ".

Κι όσο περνάει ο καιρός γράφω ασταμάτητα, γιατί εκείνο που θέλω να γράψω δεν το έγραψα ακόμα! Κι όταν πια δεν έχω τι άλλο να γράψω θα πάρω το Δρόμο του Μεταξιού!