ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Στη βουλή το θέμα της αποχώρησης της ΒΙΟΧΑΛΚΟ με ερώτηση Ξηροτύρη

Στη Βουλή το θέμα της μεταφοράς της ΒΙΟΧΑΛΚΟ στο Βέλγιο, με ερώτηση της βουλευτού της Δημοκρατικής Αριστεράς, Ασημίνας Ξηροτύρη.

Η ΒΙΟΧΑΛΚΟ, ένα από τα μεγαλύτερα βιομηχανικά συγκροτήματα της χώρας με διεθνή εμβέλεια, ανακοίνωσε, πρόσφατα, τη μεταφορά της έδρας της στο Βέλγιο και την εισαγωγή της μετοχής της στο διεθνές χρηματιστήριο Euronext-Brussels. Μάλιστα, από το υπουργείο Οικονομικών έγινε γνωστό πως, ως αντίδραση, η κυβέρνηση σχεδιάζει να καταθέσει νομοσχέδιο, το οποίο να προβλέπει ότι, τη μεταφορά των επιχειρήσεων θα την αποφασίζει το 95% των μετόχων.

Στην ερώτηση της κ. Ξηροτύρη υπογραμμίζεται ότι η απόφαση αυτή της ετιαρίας, προστίθεται σε αντίστοιχες ανακοινώσεις της ΦΑΓΕ και της Coca Cola 3Ε, στο Λουξεμβούργο και στην Ελβετία αντίστοιχα, καθώς και σε παρόμοια πρόθεση και για τους ίδιους λόγους της τσιμεντοβιομηχανίας Τιτάν και του ομίλου S&B Α.Ε. Η βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς υποστηρίζει ότι μια τέτοια κίνηση «υποθηκεύει περαιτέρω την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας καθώς και την ευρωστία του Ελληνικού χρηματιστηρίου».

Σημειώνεται ότι τόσο η μητρική εταιρεία συμμετοχών όσο και οι επτά θυγατρικές της που έχουν και τις παραγωγικές μονάδες (ΣΙΔΕΝΟΡ, ΕΛΒΑΛ, ΧΑΛΚΟΡ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΛΩΔΙΑ, ΕΤΕΜ, ΣΩΛΗΝΟΥΡΓΕΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ και ΣΙΔΜΑ) είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών ενώ μαζί με άλλες μικρότερες συνιστούν τον όμιλο εταιρειών ΒΙΟΧΑΛΚΟ, ο οποίος αριθμεί συνολικά πάνω από 80 νομικά πρόσωπα, απασχολεί 8.000 άτομα και έχει ετήσιο τζίρο 3,3 δις. ευρώ εκ των οποίων το 85% προέρχεται από το εξωτερικό. Επιπλέον, η Βιοχάλκο αποτελεί το 1,3% του ελληνικού χρηματιστηρίου από πλευράς κεφαλαιοποίησης, ενώ συμμετέχει σε ποσοστό 2,36% στο Γενικό Δείκτη και βρίσκεται στη 15η θέση ανάμεσα σε 60 μετοχές. Επίσης, αποτελεί και το 2% του δείκτη υψηλής κεφαλαιοποίησης και βρίσκεται και σε αυτόν στην 15η θέση μεταξύ 25 μετοχών.

Η κ. Ξηροτύρη υποστηρίζει πως «γίνεται εμφανές ότι οι ελληνικές εταιρείες, αποκομμένες από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, έχουν ανάγκη κεφαλαίων για τη συντήρηση της δραστηριότητάς τους. Αυτό μπορεί να εξευρεθεί σε ξένες αγορές, οι οποίες δεν επιθυμούν ο δανειζόμενος να φέρει τη κακή αξιολόγηση και τον κίνδυνο χώρας. Σε αντίστοιχες διαπιστώσεις καταλήγουν και τα διεθνή μέσα τα οποία και έχουν αναδείξει το θέμα της Βιοχάλκο». Προσθέτεί ότι ανησυχεί «για ενδεχόμενο σπιράλ αποχωρήσεων βιομηχανικών ομίλων, ενδεχομένως και παραγωγικών μονάδων αυτών, με καταστροφικές συνέπειες στην ανάπτυξη και στην απασχόληση».

Έτσι, ρωτά τους υπουργούς Οικονομικών και Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας πώς προτίθενται να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο της περαιτέρω αποχώρησης βιομηχανικών ομίλων από τη χώρα και των χιλιάδων ανέργων που θα δημιουργούσαν κι αν σχεδιάζουν παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα για να συνδράμει τη προσπάθεια υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων των ελληνικών βιομηχανιών.