Τη μελέτη αποκατάστασης της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, που επί αιώνες υπήρξε σύμβολο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ορθοδοξίας μέχρι στο κλείσιμο της από τις τουρκικές αρχές το 1971, παρουσίασε, σήμερα, επιστημονική …»

ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).

Η ομάδα αποτελείται από 28 καθηγητές και 27 υποτρόφους, απόφοιτους και μεταπτυχιακούς φοιτητές της Πολυτεχνικής Σχολής. Ανέλαβε αφιλοκερδώς και έφερε εις πέρας τη μελέτη αποκατάστασης της Θεολογικής Σχολής.

Η πρώτη παρουσίαση της μελέτης έγινε στις 29 Μαΐου, ανήμερα της αποφράδας για τον Ελληνισμό και τη Χριστιανοσύνη μέρας της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, ενώπιον της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Σήμερα παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη, στην αίθουσα Συγκλήτου, παρουσία του σεβασμιότατου Ηγούμενου της Μονής και Μητροπολίτη Προύσης Ελπιδοφόρου.

«Ιστορική μέρα» χαρακτήρισε τη σημερινή ο πρύτανης του ΑΠΘ, Γιάννης Μυλόπουλος, ο οποίος, μιλώντας στη Ραδιοεφημερίδα του Fm100 και στο δημοσιογράφο Δ. Ι. Ασπροπούλη, τόνισε πως η αποκατάσταση της Σχολής «είναι μια υπόθεση που ξεπερνά τα όρια της ορθοδοξίας». Πρόσθεσε πως «δείξαμε ότι οι Έλληνες χρειαζόμαστε έναν καλό σκοπό για να βγάλουμε τον καλύτερό μας εαυτό».

Μάλιστα, όπως επισημαίνει, το ΑΠΘ θα λειτουργήσει ως τεχνικός σύμβουλος, όταν αρχίσουν τα έργα, αφού προχωρήσει στο επόμενο βήμα το Τουρκικό κράτος. «Την… υιοθετήσαμε την Χάλκη», είπε χαρακτηριστικά.

«Ευχαριστώ θερμά όλους όσους δούλεψαν γι αυτή τη μελέτη, για τη σοβαρότητα, την υπευθυνότητα, την αποτελεσματικότητα και την επιστημονικότητα», είπε από την πλευρά του ο σεβασμιότατος Ελπιδοφόρος, προσθέτοντας: «Η Πολυτεχνική Σχολή με τη μελέτη βγάζει ασπροπρόσωπο το ΑΠΘ, τη Θεσσαλονίκη και όλη τη χώρα».

Οι δυο δυσκολίες της μελέτης

Η εκπόνηση της μελέτης δεν ήταν εύκολη περίπτωση. Όπως αποκάλυψε ο πρύτανης του ΑΠΘ, στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης, υπήρχαν δύο σημαντικές δυσκολίες, οι οποίες, όμως, ξεπεράστηκαν, χάρη στην τεχνική και επιστημονική κατάρτιση των επιστημόνων του ΑΠΘ:

  • Οι επεμβάσεις στο μοναστήρι, το οποίο έπρεπε να μετατραπεί σε σύγχρονο εκπαιδευτήριο και να αποκτήσει ένα σύστημα κοιτώνων για τους σπουδαστές της Σχολής.
  • Τα νέα υποστηρικτικά έργα της Σχολής, τα οποία έπρεπε να “δένουν” με το περιβάλλον. Δυσκολότερο από όλα, η αίθουσα των συνεδριακών εκδηλώσεων χωρητικότητας 300 ατόμων, η οποία, για να μην αλλάξει η φυσιογνωμία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης έγινε υπόσκαφο (χτίστηκε κάτω από την επιφάνεια του εδάφους")!

Σχεδιάστηκα, ακόμη, σύγχρονα ενεργειακά δίκτυα, δίκτυα ίντερνετ κι έγινε, όπως είπε ο κ. Μυλόπουλος «μια ολοκληρωμένη παρέμβαση», για την οποία εργάστηκαν καθηγητές τεσσάρων Τμημάτων του ΑΠΘ: Του Αρχιτεκτονικού, των Πολιτικών Μηχανικών, των Ηλεκτρολόγων Ηλεκτρονικών Μηχανικών και των Τοπογράφων Μηχανικών.

Όσο για το επόμενο μεγάλο πρότζεκτ του ΑΠΘ; «Φιλοδοξούμε να συμμετέχουμε στα κοινωνικά δρώμενα. Να είμαστε ο φορέας που ερχόμαστε στην κοινωνία και απευθυνόμαστε στην κοινωνία. Η Χάλκη, οι τέσσερις εναλλακτικές λύσεις που προτείναμε για το σταθμό Βενιζέλου του μετρό, είναι η προσφορά μας. Κι όλα αυτά, ενώ πολλά συμφέροντα παίζονται κόντρα στο δημόσιο πανεπιστήμιο», κατέληξε ο πρύτανης του ΑΠΘ.