agathonas_koza_mostra_01«Είναι… αχάριστοι όλοι οι λαοί της Βαλκανικής. Δε στηρίζουν ο ένας τον άλλον». Αυτό υπογράμμισε ο Αγάθωνας Ιακωβίδης, ο ρεμπέτης μουσικός που, μαζί με το Θεσσαλονικιώτικο συγκρότημα των Κόζα Μόστρα εκπροσώπησε τη χώρα μας στη Γιουροβίζιον και πλασαρίστηκε σε πολύ καλή θέση. …»

Ο Αγάθωνας, που έχει συνηθίσει να λέει αυτό που αισθάνεται, πρόσθεσε: «Πήγαν, οι Αλβανοί και ψήφισαν τους Ιταλούς, που τους… βούλιαξαν το πλοίο. Και δεν ψήφισαν εμάς…» Όσο για τους φίλους Σέρβους, πιστεύει ότι «τελικά, δεν αποδείχτηκαν φίλοι»…

Σε δηλώσεις του στη Ραδιοεφημερίδα του Fm100 και στο Δημοσιογράφο Δ. Ι. Ασπροπούλη, χαρακτήρισε «ένα από τα χειρότερα τραγούδια αυτό της Δανίας», επανέλαβε πως «ήθελα να βγούμε πρώτοι και το πίστευα» και συμφώνησε «με αυτά που γράφει η Bild, ότι η Γερμανία ‘πάτωσε’ επειδή δε γουστάρουν οι ευρωπαίοι την πολιτική της. Τη… φτύσανε όλες οι χώρες της Ευρώπης». Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι, αν και φανατικός ποδοσφαιρόφιλος «για πρώτη φορά στην ιστορία, δε θα δω τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, που τον βλέπω ανελλιπώς! Τι να δω; Δυο γερμανικές ομάδες; Δε θέλω. Θα κάνω κάτι πιο δημιουργικό εκείνη την ώρα: Θα… κοιμηθώ», είπε!

Στην ερώτηση αν είχε πάρει άδεια από τη σύζυγό του για να… δεχτεί τα φιλιά της Λευκορωσίδας τραγουδίστριας, είπε: «Εγώ κάθε βράδυ έδινα… αναφορά! Πλήρες ρεπορτάζ. Την έπαιρνα τηλέφωνο και της έλεγα με ποιαν πήγα, τι έκανα, τα πάντα. Και τώρα που τα λέω αυτά, μπροστά είναι και τα ακούει», πρόσθεσε.

Για το Μάλμοε είπε πως “είναι πανέμορφη πόλη. Μικρότερη σε πληθυσμό από τη Θεσσαλονίκη, με τα πάρκα της, τα κτίριά της και τον… Καλατράβα της. Κάθε φορά που επιστρέφω στην Ελλάδα από τέτοιες πόλεις, ντρέπομαι”…

Όταν ρωτήθηκε αν θα επιμείνει με το ρεμπέτικο, είπε πως «και με ρεμπέτικο –και με άλλα». Δήλωσε φίλος με τους Κόζα Μόστρα («τώρα θα φάμε παρέα», είπε) και τόνισε πως «στην Ευρώπη δεν υπάρχουν, πλέον, ρεμπέτες και μάγκες. Ούτε στην Ελλάδα. Τους… πάτησε το τρένο, που έλεγε κι ο φίλος μου ο Μανώλης ο Ρασούλης. Με το Μανώλη, σε όλα συμφωνούσαμε»…

Τέλος, ζήτησε να μη διώχνει η Θεσσαλονίκη τους καλλιτέχνες και να τους κρατάει κοντά της. «Να τους τιμά. Υπάρχουν κάποιοι που δεν έφυγαν ποτέ, όπως ο Νίκος ο Παπάζογλου κι άλλοι που ήρθαν εδώ, όπως ο Ρασούλης που ήταν Κρητικός και πολιτογραφήθηκε Θεσσαλονικιός»!