Ο καθηγητής Cort Pedersen του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας στις ΗΠΑ και η επιστημονική του ομάδα, υποστηρίζουν ότι βρήκαν τον τρόπο να νικούν, οι αλκοολικοί, την επιθυμία για ποτό! >>>

Οι επιστήμονες έδωσαν σε 11 εθελοντές αλκοολικούς δύο ημερήσιες δόσεις από οξυτοκίνη (σε μορφή σπρέι) και ψευδοφάρμακο σε κάποιους άλλους, κατά τη διάρκεια ειδικού πειράματος που διήρκεσε τρεις ημέρες. Οι εθελοντές έπαιρναν, επίσης, λοραζεπάμη(ανήκει στην κατηγορία των βενζοδιαζεπινών και δρα ως αγχολυτικό όταν χορηγείται σε μικρές δόσεις στη διάρκεια της ημέρας), στις περιπτώσεις που είχαν σύνδρομο στέρησης.
Το γκρουπ που έπαιρνε οξυτοκίνη παρουσίασε λιγότερα σύνδρομα στέρησης από αυτό που δεχόταν ψευδοφάρμακο και αγχολυτικά. Μάλιστα, ο καθηγητής Πέντερσεν ανακοίνωσε ότι "τέσσερις από τους ασθενείς που έπαιρναν οξυτοξίνη δε χρειάστηκαν καθόλου αγχολυτικά".
Οι επιστήμονες μιλούν για ιδιαίτερα καλά νέα, αφού η λοραζεπάμη είναι ιδιαίτερα εθιστική. Κι ενώ όταν τη λάβει ο ασθενής δεν παρουσιάζει επιθυμία για ποτό, με το που θα σταματήσει τη χρήση του φαρμάκου η επιθυμία επανέρχεται. Αντίθετα, με την οξυτοκίνη κάτι τέτοιο δεν εμφανίστηκε.
Για την οξυτοκίνη είχαμε μάθει πριν δύο χρόνια, όταν από μελέτες διαπιστώθηκε ότι είναι μία από τις ουσίες που εκκρίνει ο οργανισμός μαζί με την ντοπαμίνη και την βασοπρεσίνη, όταν είναι... ερωτευμένος!
Δεν έχει καταστεί, ακόμη, σαφές, με ποιον τρόπο η οξυτοκίνη βοηθά να μην υπάρχει επιθυμία για ποτό, όπως, επίσης, δεν είναι -ακόμη- γνωστό αν υπάρχουν παρενέργειες. 
_____________________________________________________________________________
Με πληροφορίες από το http://www.newscientist.com